Tímarit Máls og menningar - 01.06.1972, Side 68
Tímarit Máls og menningai
92
Eldbjarminn frá aminum lýsir á
brúðuleiksviðið sem stendur á tré-
kassa í hominu. Það birtir á svið-
inu. Súlukóngurinn hangir í lausu
lofti með lafandi vængi, en á gólf-
inu liggur Pétur Pan afvelta. Ann-
arleg sviðsmynd, fmmstæð, stíl-
færð (Rouseau le Douanier): grát-
viður, pálmatré; hnjúkafjöll, hvít-
földuð; fagurskyggður himinn og
skýhnoðrar; mánaljós.
93
Hákon nagar lærbeinið einsog
hundur.
94
Þóra tekur við disknum af honum.
95
Hákon spænir ábætinn uppí sig.
96
Nærmynd af súlukóngnum sem
hangir lufsulegur í strengjunum.
Síðan Pétur Pan, afvelta: hljóð-
pípan liggur þversum á bringu
dúkinn sem ég gleymdi . . .
HÁKON: Nei takk: brúka ekki pentudúk . . .
Og þó . . . !
Hann hrifsar hálfvegis til sín pentudúkinn
og snýtir sér í hann.
RÖDD HÁKONAU: Ég er einlægt að reyna að
spinna upp söguþráð, það bara tekst ekki:
brúðurnar minar, bráðlifandi, allt um
kring, en milli þeirra er ekkert samband,
hver og ein lifir í sínum heimi, einsog
piparjúnkur og aflamenn . . . Hvaða líf
er það? . . . Enginn er frjálsari en þeir sem
eru í kringum haim, og einn maður, ja,
hvað er einn maður . . . Hvað getur einn
maður?
. . . Ég varð að brjóta upp gluggann með
skóhælnum; hann hafði verið negldur
aftur.
RÖdd ÞÓRU: Við óttuðumst rottur.
HÁKON hlœr tístuhlátri: Rottur! . . . Iss . . .
Þær sækja í hlýjuna einsog mannskepnan:
hvað er varhugavert við það? Iss . . .
ÞÓRA: Viltu kaffi? Þögn. Notarðu mjólk
og sykur? Þögn. Má bjóða þér konjaks-
staup? Þögn. Rommtoddý?
HÁKON: Nei takk: ég fer að sofa.
. . . Hvaða hlutverk getur maður leikið
einn? . . . Spilað á hljóðpipu! . . . Ellegar
flogið!
RÖdd HÁKONAR: í nótt . . . ég rölti um bæ-
inn, berandi draslið mitt ... átti hvergi
heima . . . Hvað er maður þá? Þaðsem
58