Tímarit Máls og menningar - 01.06.1972, Page 150

Stærsta kosningabomban
Skömmu fyrir forsetakosningarnar í Bandaríkjunum í haust tóku að berast fréttir um
það að Bandaríkjastjórn væri rétt í þann veginn að ganga frá vopnahléssamningum í
Víetnam, og í rauninni væri ekki eftir nema formsatriði þar til friður yrði kominn á í
landinu. Friðarvilja Bandaríkjastjómar var fagnað með miklum gauragangi um allan
heim, nærri undantekningarlaust, og ekki er efi á að þessar friðarfréttir hafa haft mikil
áhrif á úrslit forsetakosninganna í Bandaríkjunum. Það voru ekki nema illgjömustu
menn sem gáfu í skyn að hér kynni ef til vill að vera um að ræða einbera kosningabombu
Nixons forseta. Nú, í desember, virðist þó svo, eins og öllum ætti að vera ljóst, að hér
hafi aðeins verið á ferðinni stórfelldasta og samvizkulausasta kosningabrall sögunnar.
í tilefni af þessu þykir Tímaritinu rétt að hirta eftirfarandi grein, sem kom í kínverska
blaðinu „Renmin Ribao“ þegar þann 3. nóvember í haust.
Hversvegna fresta Bandaríkjamenn undirskriftinni?
Vegna þess hve Bandaríkjamenn hafa flækt málin, hefur friður ekki komizt
á í Víetnam, eins og ætlað var. Hver verður þróun mála í Víetnam? Dregst
slríðið á langinn, eða kemst friður á eins fljótt og hægt er? Fólk um allan
heim gelur ekki annað en látið sig málið miklu skipta.
Bandaríkjastjórn hefur breitt út bjartsýnisviðhorf undanfarna daga. Hún
fullyrðir, að samkomulagið, sem þegar hefur náðst milli Víetnama og Banda-
ríkjamanna um „að leiða til lykta stríðið í Víetnam og koma á friði“ hafi
ekki verið undirritað vegna þess, „að viss atriði voru óljós í uppkastinu,“
og „þau þörfnuðust áréttinga og umbóta“ og þetta „er auðvelt að koma sér
saman um“. Bandaríkjamenn ræða einnig æ ofan í æ þá svonefndu örðug-
leika, sem þeir hafi orðið fyrir í Saigon, en þeir séu ekki heldur erfiðir úr-
lausnar. Sem sagt, svo virðist sem allt verði í bezta lagi og að fólk þurfi
ekki að draga í efa heillyndi Bandaríkjamanna, en geti bara sezt niður og
beðið eftir friði í Víetnam.
En þessu er alveg öfugt farið.
Það sem Bandaríkjamenn vilja endurskoða eru ekki bara „smáatriði“ eins
og þeir segja. Hvernig geta þessi „sex eða sjö atriði“ sem dr. Kissinger sagði
140