Tímarit Máls og menningar - 01.06.1972, Blaðsíða 103
Black Potver
unum skilji ekki raunverulegt eðli baráttunnar í heiminum um þessar mund-
ir; að hreyfingin fáist aðeins við kynþáttamisréttið og hafi aðeins ekki-vald-
beitingu að vopni. Það er nú það. Black Power hreyfingin, sem SNCC hafði
forgöngu um, fjarlægðist aðlögunarhreyfinguna, eins og ykkur er kunnugt.
Þetta gerðist ekki eingöngu vegna þess að aðlögunarhreyfingin var smá-
borgaraleg - svo sem barátta fyrir betri atvinnutækifærum fyrir háskóla-
menntaða, jafnræði um atvinnumöguleika hjá því opinbera — og ekki ein-
göngu vegna þess, að skilningur hvítra Ameríkana á aðlögunarstefnunni
grundvallaðist á þeirri forsendu, að ekkert sem væri nokkurs virði fyrir-
fyndist í blökkmnannasamfélagi, né myndi nokkurntíma koma úr þeirri átt.
Þetta er afar athyglisvert vegna þess að vestrið skilur ekki eigin stefnu í
kynþáttamálum. Þegar það á við aðlögun talar það um að viðurkenna svert-
ingja. - Er það ekki fáránlegt? - Þegar ég vil fá að ræða við þá um, hvort
ég vilji viðurkenna þá, þá vilja þeir ekki ræða við mig, þeir vita að þeir
verða undir í viðræðunum. Aðlögunarkenningin er fráleit, nema við getum
rætt um hana frá tveim hliðum og þar sem svart fólk kemur saman og tekur
ákvarðanir. Ef þið í raun og veru viljið ræða aðlögun, ræðið þá ekki hvort
svertingjar eigi að flytja í hvítt nágrenni, ræðið um þann kost að hvítt fólk
flytji í svart.
Aðlögunarhreyfingin hefur aldrei verið fær um að fylkja um sig svarta
verkalýðnum vegna miðstéttarviðhorfa, dulins kynþáttamismunar og af-
neitunar á að beita ofbeldi. Hún fær heldur ekki æskuna til fylgis við sig.
Unga fólkið skilur ágætlega villimennsku hvítra Ameríkana og er reiðubúið
að mæta þeim með vopnaðri andstöðu. Það er þetta unga blóð sem á hatrið
er Che Guevara talar um, þegar hann segir:
„Hatrið sem þáttur í baráttunni, ósveigj anlegt hatur á óvininum, það er
okkur hvatning og lyftir okkur yfir eðlilegar takmarkanir mannsins, breytir
okkur í áhrifaríkar drápsvélar, kröftugar, útvaldar og kaldar.“
Black Power hreyfingin hefur verið sú kveikja sem safnað hefur um sig
ungu hlóði - raunverulega byltingarsinnuðum verkalýð sem er reiðubúinn
til að berjast með þeim vopnum sem nauðsynleg eru til að frelsa fólk okkar.
Black Power hreyfingin gerir sér grein fyrir umfangi kynþáttamisréttisins
og arðránsins sem gagnsýrir allar stofnanir landsins. Hreyfingin hefur eink-
um fengið hljómgrunn meðal ungra blökkustúdeta í öllum bandarískum há-
skólum. Stúdentarnir höfðu látið glepjast af skröksögu hvítu Ameríku, að
svertingi sem menntaðist og mannaðist yrði viðurkenndur af þjóðfélaginu,
gæti yfirgefið raðir hinna undirokuðu og drukkið te með drottningunni. En í
93