Tímarit Máls og menningar - 01.06.1972, Blaðsíða 108

Tímarit Máls og menningar
það fyrir svertingja. Það heitir „Ef við verðum að deyja“. Þetta er nú bar-
áttusöngur okkar í Bandaríkj unum. Boðskapur kvæðisins er á þessa leið:
„Við viljum deyja sem hetjum sæmir, berjast. Hverjum þúsund höggum
svörum við með einu banahöggi. Við ætlum að deyja eins og menn. Við vilj-
um ekki lengur þola kúgun hvíts þjóðfélags, sú hugsun okkar er skýrt mótuð.
Hvað hvita þjóðfélagið hugsar er annað mál, en það mun ekki framar ráða
baráttuaðferðum okkar. Við munum taka ákvarðanir um baráttuna og haga
henni eins og við teljum heppilegast.“
Við þurfum að efla baráttu okkar á alþjóðavettvangi, ekki aðeins vegna
þess að með því móti munum við eyða minnililutakennd ýmissa svartra sam-
félaga sem amerísk blöð liafa kaldrifj uð alið á, heldur einnig vegna þess að
við vitum að þá mun svarti maðurinn skilja, að aðgerðum Bandaríkj anna
til að bæla niður uppreistir í öðrum löndum er beint gegn bræðrum hans
og hann mun neita að taka þátt í slíku stríði. Þar með verður og augljóst, að
heimsvaldastríð Bandaríkjanna er einbert kynþáttastríð. Síðastliðið ár stofn-
uðum við svarta andspyrnu gegn herþjónustu. Hetjan okkar, Mohamed Ali
heimsmeistari í hnefaleikum, hafði forystuna í þessari hreyfingu. Við erum
ekki aðeins á móti því, að svertingjar berjist við bræður í Víetnam, heldur
erum við sannfærðir um að næsta Víetnam verður í Kongó, Suðurafríku,
Zimbabwe, Bolivíu, Guatemala, Brasihu, Perú, eða jafnvel í Vesturindíum.
Og við ætlum okkur ekki að berjast við bræður okkar í þessmn löndum.
Ég skal svara spurningu ykkar um ofbeldi. Afrísku Amerikanarnir hafa í
undanfarin 400 ár reynt friðsamlega sambúð í Bandaríkj unum. Það liefur
ekki verið til neins. Aldrei höfum við tekið af lífi hvítan mann án dóms og
laga, aldrei brennt kirkjur þeirra, aldrei kastað sprengjum á hús þeirra,
aldrei barið þá á götum úti. Ég vildi að við gætum sagt það sama um hvíta
menn í heiminum. Saga okkar sýnir, að viðurkenningin sem við höfum
hlotið fyrir að reyna friðsamlega sambúð hefur verið líkamlegt og andlegt
morð. Við höfum verið teknir af lífi án dóms og laga, sprengjum kastað á
hús okkar, kirkjur okkar brenndar. Nú skýtur kynþáttaóð lögregla á
okkur á götum úti eins og hunda. Við getum ekki lengur tekið þessu ofbeldi
möglunarlaust. Við gerum okkur ljóst, að um leið og við eflum andstöðu
okkar og alþjóðlega meðvitund fólks okkar, að ríkisstj órnin muni grípa til
hefndarráðstafana. Píslarvotturinn, bróðir Malcolm X, gerði sér það einnig
ljóst. Eftir því sem andspyrnubaráttan sækir á brattann verður ljósari sann-
leikurinn í orðum Che:
„Baráttan verður ekki eingöngu götubardagar, hún verður löng og hörð.“
98