Ský - 01.01.2006, Blaðsíða 29

Ský - 01.01.2006, Blaðsíða 29
innu tími henn ar er ó reglu leg ur, hún þarf oft að vinna á nótt unni, hef ur enga sjúkra- trygg ingu, fær ekki laun að sum ar frí og það an af síð ur veik inda leyfi. Og þeg ar hún á 25 ára starfs af mæli á þessu ári mun eng inn af henda henni gullúr og þakka henni tryggð ina við starf ið. En Sirrý er sátt. Þetta er starf sem hún valdi sjálf að gera að að al starfi sínu fyr ir ald ar fjórð- ungi. Sirrý er spá kona. Hún tek ur á móti okk ur í klædd svört um fatn aði frá toppi til táar. Um háls henn ar hang ir leð ur poki með silf ur merki og hún upp lýs ir að þessi poki inni haldi sjö orku steina og sé hluti af vinnu fatn að in um. Það er þó ekki pok inn sem vek ur mesta at hygli. Ekki held ur sítt, bik svart hár ið né lang ar negl urn ar. Það eru pinna- hæl arn ir á skón um henn ar. Glæsi leg ir ball skór, ætl að ir fyr ir spor in sem hún tek ur þeg ar hún sæk ir kaffi í bolla eða nær í silf ur skart grip- ina sem hún flyt ur inn og sel ur. Sirrý seg ist hafa feng ið spá dóms hæfi leik ann í vöggu gjöf, enda kom in af afar næmu fólki og ber þar kannski helst að nefna lækna- mið il inn Ein ar á Ein ars stöð um. Hún seg ir hæfi leik ann fyrst hafa birst í ber dreymi: „„Það var mitt happ að al ast upp hjá móð ur for eldr um mín um. Afi, sem var sjálf ur af skap lega næm ur mað ur, las í draumana mína og sýndi mér hvern ig þeir rætt ust hver á fæt ur öðr um.“ BOLL ARN IR HJÁ BÆJ AR ÚT GERÐ INNI Það var svo í Bæj ar út gerð Reykja vík ur sem Sirrý spáði í fyrsta sinn. Hún seg ist hafa ver ið af skap lega feim inn ung ling ur og lít ið fyr ir að láta á sér bera, en þeg ar það sem hún sá í kaffi boll un um í mötu neyti Bæj ar út gerð ar inn ar fór að koma fram hjá stelp un um, sættu þær lagi og komu heim til henn ar. „ Fyrsta al vöru spá dóm inn minn í spil um flutti ég fyr ir vin kon ur mín ar þeg ar ég gekk með fyrsta barn ið mitt en þær voru á leið á ball í Hlé garði. Í spil un um sá ég svos em ekki mik ið fjör á ball inu sjálfu, en þeim mun meira á heim leið inni. Þetta var furðu leg ur spá dóm ur sem þær höfðu ekki mikla trú á að myndi ræt ast, en þeg ar gerði kol vit- laust veð ur á heim leið inni og rút an varð föst, þá fyrst hófst fjör ið!“ Sirrý vann síð ar í fata hreins un inni Úða fossi en á sókn in í spá dóma jókst og hún tók að sér að spá fyr ir fólki á kvöld in og um helg ar. Árið 1981 gerði hún sér grein fyr ir að hún varð að velja milli starf anna tveggja: „Frá þeim tíma hef ég haft lífs við ur væri mitt af því að spá fyr ir fólki,“ seg ir hún. „Í mörg ár tók ég ekk ert gjald fyr ir spá dómana, ann að en að ég bauð fólki að borga í kaffi sjóð – enda mik ið drukk ið af kaffi þeg ar dval ið er hjá spá konu!“ seg ir hún hlæj andi. Sjálf seg ist hún byrja vinnu dag inn á kaffi og sí gar ettu – en sjaldn ast get ur hún not ið þess að hlusta á morg un út varp á með an: „Sím inn hring ir linnu laust,“ seg ir hún og bend ir á ann an tveggja síma sem liggja á borð inu. „ Þessi er „Síma torg“ seg ir hún til út skýr- ing ar. „Fólk hring ir í þetta núm er, 908 6116, all an sól ar hring inn og ég hef ver ið vak in um miðj ar næt ur til að lesa í spil in.“ Henni finnst ekk ert ó næði af slíku og ít rek ar að þetta sé það sem hún hafi val ið sér sjálf: „Á stæð ur þess að fólk hring ir um miðj ar næt ur eru marg vís- leg ar. Marg ir eru með á hyggj ur af veik ind um ná inna ætt ingja og vina og lang ar að vita hvort ég sjái hvað ger ist næst, aðr ir hafa á hyggj ur af at vinnu og/eða fjár mál um og öðru í þeim dúr. Hins veg ar hef ég ver ið bless un ar lega laus við á reiti drukk ins fólks, enda er dýrt að hringja í síma lín ur af þessu tagi. Ég er svo sam visku söm að ég byrja að draga spil in um leið og ég heyri í fólk inu; ég er ekki að blaðra í lang an tíma um ekki neitt til að græða pen inga. Fólk sem býr úti á landi og hef ur ekki tök á að koma til mín nýt ir sér Síma torg ið.“ Spá kon an Sirrý: og spá ir ekki í eig in fram tíð V Vi ð t al : A n n a K ri st in e M ag n ú s d ót t i r • Lj ós m yn di r: G ei r Ó la fs so n sk‡ 29
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Ský

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ský
https://timarit.is/publication/1110

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.