Dagrenning - 01.10.1947, Qupperneq 25

hinar eingilsaxnesku og norrænu þjóðir —
skilji vitjunartíma sinn, endurþekki sjálfa
sig og snúi inn á þá leið, sem ein liggur til
fullkominnar lausnar undan böli þess skipu-
lags, sem vér nú stynjum undir.
Hér er ekki átt við neinar óraunhæfar að-
gerðir eins og þeim hættir til að halda, sem
hvorki skilja upp né niður í þeirri þróunar-
sögu ísraels, senr ég hefi liér, og víðar, verið
að leitast við að skýra fyrir mönnum. Hér
er um það að ræða, beinlínis, að færa grund-
vallarkenningar Móse laga og Krists út í
lífið, út í stjómmálastarfsemina og byggja
að fullu og öllu á þeim. Ef það væri gert
mundi mannkynið taka mjög stórfelldum
framförum í andlegum efnum ekki síður en
veraldlegum, á mjög skömmum tíma. En
til þess að svo megi verða þarf einhver þjóð
að leggja inn á þá braut, og sú þjóð, sem það
gerir, verður að skilja til fulls hvílík ábyrgð
hvílir á henni. Það er óumræðilega mikill
sannleikur fólginn í orðum Krists: „Leitið
íyist Guðsríkis og hans réttlætis, þá mun
allt þetta veitast yður að auki.“
Stórþjóð á erfitt með að taka upp slíka
nýbreytni, en smáþjóð á hægt með það og
því minni, sem hún er, því betra á hún nreð
að gegna því hlutverki sínu.
Einmitt þetta er hlutverk íslenzku þjóðar-
innar. Engin þjóð stendur betur að vígi en
hún til þess að takast þessa forustu á hendur,
og gerast þanu veg „ljósberi þjóðanna", sem
enn ráfa í myrkri og villu. Hið fyrsta, sem
þjóðin þess vegna þarf að gera, er að leggja
niður með öllu hinar hatrömu flokkadeilur,
skapa sér fyrirmyndar stjórnskipun og taka
upp þá þjóðfélagshætti, sem veitir öllum
einstaklingum þjóðarinnar fullt audlegt frjáls-
ræði. Alger útrýming kommúnismans verður
að vera samfara hinum nýju stjómarháttum,
því kommúnisminn er ekki pólitísk stefna
heldur glæpaskóli, sem ekki samrýmist stjórn-
arskrá nokkurs menningarríkis að haldið sé
uppi.
Margir munu efast um að því takmarki
sé unnt að ná, að gerbreyta svo hugsunar-
hætti heillar þjóðar, sem þarf til þess að
slíkur árangur náist. En „trúin flytur fjöll“.
Eins og það er nærri daglegur viðburður, að
trúin megnar að leysa einstaklinginn undan
böli og þjáningu og gerbreyta lífi hans og
skoðunum, eins megnar Guð að breyta hugs-
unarhætti heillar þjóðar og leysa hana und-
an bölvun villu þeirrar, sem hún hefir gengið
í, ef hún leitai íausnar sinnai til Guðs síns
— Jesú Kiists — í sannii og hógvæni a 1-
þjóðaibæn.
Þá mun hún öðlast þá „leiðsögn yfir
harmsins tr)dltu höf“, sem hún nú í dag
„hrædd og felmtruð“ leitar að, en finnur
hvergi. /. G.
ATHYGLISVERÐ UMMÆLI.
„Sameignaríkið rússneska bannar þegnum
sínum lestur fjölda rita, þar á meðal biblí-
una, og þvkir kurteisi. Ef einhver gerist svo
djarfur að víta háttalag Sóvjets eða ljósta upp
glæpum þess, eru rit hans sett í bann eða
hann er ofsóttur, misþyrmt eða jafnvel drep-
inn af kommúnistiskum lýð.“
Ilalldói Kiljan Laxness.
(Kaþólsk viðhorf, bls. 40.)
„öllum, sem í alvöru hafa gert sér far um
að skilja eðli stríðsins, hefir frá upphafi verið
ljóst, að til átaka hlaut að draga milli þess-
ara manna, og þeirra, sem eiga það áhuga-
mál heitast, að viðhalda aðstöðu stórfram-
leiðendanna og yfirráðum Breta yfir Indlandi
og nýlendunum í Afríku. Þessi átök eru
þegar hafin í Grikklandi, þeirra hefir og gætt
í Belgíu og Frakklandi og eiga eftir að koma
berlegar í ljós um það bil sem stríðinu lýk-
ur.“ — Þjóðviljinn, 28. des. 1944.
DAGRENNING 23