Dagrenning - 01.04.1948, Blaðsíða 13

móti honum með vögnum, riddurum og
mörgum skipum, og brjótast inn í lönd hans
og vaða yfir þau og gevsast áfram. Þá nmn
hann og brjótast inn í það landið, sem er
prýði landanna og tíu þúsundir munu að
velli lagðar ,en þessir munu bjarga sér und-
an hcndi lians: Edomítar, Móabítar og kjarni
Ammoníta. Og hann mun rétta hönd sína
út yfir löndin, og Egyptaland mun ckki kom-
ast undan; hann mun kasta eign sinni á fjár-
sjóðu Egyptalands af gulli og silfri og á allar
gcrsemar þess, og Líbýumenn og Blálend-
ingar munu vera í för með honum. En fregn-
ir frá austri og norðri munu skclfa hann;
mun hann þá í mikilli bræði hefja ferð sína
til þess að eyða og tortíma mörgum. Hann
mun slá skrauttjöldum sínum milli hafsins
og fjalls hinnar helgu prýði; þá mun hann
undir lok líða og enginn hjálpa honum.“
(Dan. ii., 41—45).
Engum blöðum cr um það að fletta, að
hér er verið að segja frá innrás llússa (kon-
ungsins norður frá; The King of the North)
í Palestínu.
Þar sem í ísl. Biblíunni standa þessi orð:
„þá mun hann brjótast inn í það landið, sem
er prý'ði landanna og tíu þúsundir munu að
velli lagðar“, stendur í ensku Bibliunni:
„He shall enter also into thc glorious
land, and many countries shall be over-
thrown."
En þetta þýðir:
„Hann mun einnig ráðast inn í landið
helga, og mörgum ríkjum mun verða
kollvarpað.“ —
■ Öllum Biblíuskýrendum kemur saman um,
að „the glorious land“ eða „landið, sem er
prýði landanna," sé Palestína. í þýðingu
Moffats á Biblíunni er þetta beinlínis orðað
þannig:
„He shall also invade the fair land of
Palestine." —
Ef „Konungurinn norður frá“ eru Rússar,
er „Konungurinn suður frá“ vafalaust hið
arabiska ríkjabandalag. Virðist því svo, sem
Rússum og Aröbum nmni lenda saman út
af Palestínu, og það muni verða tilefni inn-
rásar Rússa í löndin við botn Miðjarðarhafs;.
Eins og málin liggja nú fvrir, er ckki ólík-
legt, að þessi átök verði einmitt þannig.
llússar cru eina stórþjóðin, scm nú orðið
heldur fast á skiptingu Palestínu í tvö ríki.
Arabaríkin eru algjörlega andvíg skipting-
unni, svo Gvðingar, sem vilja fyrir hvern
mun skiptingu landsins, eiga í rauninni
hvergi athvarf nema hjá Rússum. Líklegt er,
að Rússar yfirgefi nú bandalag Sameinuðu
þjóðanna og hverfi að því ráði, að safna í
sinn poka þeim ríkjum, er þangað vilja
liverfa, og er þá greinilegt, að hið nýja Júda-
ríki, sem stofnað verður 16. maí n. k., nmn
helzt leita ásjár undir verndarvæng Rússa.
Hvort þessi átök þurfa að leiða til styrj-
aldar þegar í stað mflli Engilsaxa og Rússa,
skal ósagt látið. Arabaríkin, sem engum for-
tölum viljá taka, er líklegt að einnig hverfi
úr bandalagi Sameinuðu þjóðanna, og ekki
er ólíklegt, að Rússar beiti við þær sömu að-
ferð og þeir beita nú í Kína, að efla komm-
únistaflokka hinna ýmsu rikja til uppreisnar
og koma þannig á liorgarashrjöld í lönd-
unum, er smátt og smátt hyrfu svo í gin
rússneska bjarnarins, mcðan Engilsaxar sætu
á eilífum ráðstefnum, gerandi þýðingarlaus-
ar samþykktir um allt og ekkert, meðan
llússar færðu út ríki sitt eftir vild.
Af því, sem nú hefir sagt verið, má þá
draga þá ályktun, að allt bendi nú til þess,
að frá spádómsdeginum 16—17. 111 a> muni
hvort tveggja verða: Miklu nánari samvinna
milli hinna norrænu og engilsaxnesku þjóða
cn verið liefir, og fullnaðarslit milli Rússa
og Engilsaxa og frá þeim degi draga meir
og meir til nýrrar sty'rjaldar — þriðju og síð-
ustu heimsstvrjaldarinnar.
DAGRENNING 11