Dagrenning - 01.04.1948, Blaðsíða 21

Öll fyrsta málsgrein spádómsins er þá
þannig:
„Heyr land vængjaþytarins, hinumegin
Blálands fljóta, er gjörir út sendimenn vfir
hafið og í reyrbátum yfir vötnin.“
Það er athyglisvert í þessu sambandi, að
ameríska og enska Biblían nota í staðinn
fyrir orðið „sendimenn“ orðið „ambassadors“,
sem venjulega táknar sendimenn opinbers
valds, sérstaklega skipaða, meiriháttar full-
trúa þjóðarinnar. Spádómurinn bendir
þannig á, að það muni verða alveg sérstak-
lega eftirtektarvert um þetta „land vængja-
þytarins", að það muni gera út sérstaka sendi-
menn til annarra landa og þjóða í þýðingar-
miklum erindum. Revnslan hefir fært oss
lieim sannin um það, að í þeim tveim stvrj-
öldum, sem nú hafa verið háðar, hafa úr-
slitin algjörlega oltið á „sendimönnum"
þessarar þjóðar, — „ambassadorum" — þ. e.
hershöfðingjum Bandaríkjanna og herliði
því, sem þeim fylgdi.
Spádómurinn segir ennfremur, hvemig
þessir „sendimenn“ frá „landi vængjaþvtar-
ins“ aðallega ferðast. Þeir ferðast „í reyrbát-
um yfir vötnin“. „Reyrbátarnir", sem spá-
maðurinn sér, eru vafalaust flugvélar nútím-
ans. Það er greinilega léttleiki þessara báta,
sem athygli hans beinist fyrst og fremst að
og hann sér þá svífa yfir vötnin, og getur það
eins þýtt fyrir ofan þau — þ. e. í loftinu —
eins og ofan á fleti þeirra, þó að þýðendurnir,
sem enga slíka loftbáta þekktu, hafi lagt þá
merkingu í orðin.
Vér, sem nú lifum, vitum, að það sem
einmitt einkennir ferðalög Bandaríkjamanna,
sérstaklega þó hemaðarferðalög þeirra, eru
flugferðir þeirra og flugfloti.
Einn þeirra Englendinga, sem nokkuð
hefir ritað um þennan spádóm — David Da-
vidson —, segir að niðurlag þessarar setn-
ingar sé réttast þannig: „that sends its en-
vovs overseas taking off from the waters in
light, winged craft of the fleets“. Þetta þýðir:
DAGRENNING 19