Dagrenning - 01.04.1948, Blaðsíða 33

því, sem niðjum ísmaels var gefið. — „Hann
skal dvelja í nálægð allra bræðra sinna.“
(I. Mósebók, 16., 12. — Enska Biblían.)
Þetta biýtur á bak aftur allt vald til þess
að útrýma nokkrum Aröbum til þess að
tryggja meirihluta Gyðinga í landinu.
Þess verður að gæta, að Gvðingar eiga
lieima í ölluni löndum hcims og aílar þjóðir
eiga þátt í Gyðingavandamáli. Það er því
fvllilega rcttmætt af Bretum að hætta öllum
tilraunum við að koma hinni upprunalegu
áætlun sinni í framkvæmd, — enda var
liún frá upphafi vega óframkvæmanlcg sægna
mótsagna, — og leggja nú á herðar Samcin-
uðu þjóðanna að segja lausnarorðið um kröf-
ur keppinautanna, Araba og Gyðinga. Það
kemur þeim hvort cð er öllum við að levsa
hnútinn og ákieða um Gvðingaríkið, hvort
sem það verður í Palestínu eða annars staðar.
Sir Edward Spears, yfirhershöfðingi, gat
þess réttilega í Daiiy Teiegraph þann 20. mai
1946, að Paicstína er e kk i iausn á hi nu
gvðinglega vandamáii. Jafnvel þótt svo mörg-
um Gyðingum væri leyft að flytja til Pale-
stínu, sem þetta litla land gæti frekast fætt,
þótt öllu væri til tjaldað, þá myndu radd-
irnar, sem krefjast Gyðingaheimilis fyrir þá,
sem eftir lifa af Gi’ðingum í Evrópu, vera
jafn háværar eftir sém áður. Eina úrlausnin,
eins og nú er ástatt, er sú, sem Sir Edward
Spears bendir á: — „Þjóðir heims verða að
horfast í augu við skyldu sína og opna dym-
ar hjá sér f\'rir hinum ógæfusömu Evrópu-
Gyðingum, sem eftir lifa. — Hver um sig í
samræmi við ástæður sínar og auðlindir.“
Hingað til hefur öll úrlausnarviðleitni ver-
ið miðuð við einhvers konar skiptingu lands-
ins miili Araba og Gyðinga en hvorugur aðil-
inn viil h'rir nokkurn mun fallast á þá lausn
málsins; auk þess er hún algerlega óraunhæf
vegna smæðar landsins, en í þessa átt hafa
stefnt þær ýmsu tillögur, sem bornar hafa
vcrið fram á þingi Sameinuðu þjóðanna hjá
Velfarnaðarvatni.* Sé ekki hægt að hugsa sér
aðra leið til úrlausnar, þá dirfumst vér að
taka undir orð ritstjóra United Israei Bullc-
tin frá því í október 1947. Greinina nefndi
hann: „Palestína og Sameinuðu þjóðirnai“.
Þar segir hann: „Sá, er grein þessa ritar, þorir
að fnllvrða, að mál Landsins helga særður á
dagskrá til árangurslauss málþófs, unz þeir
atlnirðir gerast, er skelfa heim allan og gera
öll málefni Sameinuðu þjóðanna, og þar með
Palestínnmálið, að engu.“
Þetta er hið sanna. Og atburðurinn, sem
skelfir heim allan, verður „hinn mikli dag-
ur Drottins", þegar hinn almáttugi bindur
endi á hinn alda gamla styr við hinar heiðnu
þjóðir lieims (Jer. 25., 31.), styr, sem nú
gevsar umhverfis Jerúsalem, og sá stvr geysar
nú hjá þjóðunum, sem sitja á þinginu við
Velfarnaðarvatn. (Hvílík kaldhæðni!) Sá stvr
verðnr orsökin að liruni Babels nútímans.
Forsjónin hefir látið Stóra-Bretland leggja
málið fvrir þing Sameinuðu þjóðanna í þess-
um tilgangi. Til þess að það verði baggi á
þcirri stofnun og hún verði að bera þær óhjá-
kvæmilegu afleiðingar, sem sagðar eru fyrir
í Sak. 12., 2—3 — tortímingu.
„Sjá, ég mun gera Jerúsalem að skelfinga-
liikar h'rir allar þjóðir umhverfis hana .... á
þeim degi mun ég gera Jerúsalem að þung-
bærum steini fyrir allar þjóðir og hver, sem
revnir að bera liann, skal höggvinn sundur.“
(Enska Biblían.)
Þessi vers úr Sakaría lúta að lokaþættin-
um í Harmageddon, sem lýst er í Esek. 38 —
39., þegar „Gog“ (Rússar og bandamenn
þeirra) reyna að ráðast á Palestínu og hafa
Jerúsalem fyrir aðal markmið.
Fyrir þennan ósvífna tilgang af „Gogs“
hálfu kemur reiði Guðs vfir hann (Esek. 38.,
18) og „bikar skelfinganna, bikar reiði minn-
ar (Jes. 51., 22) verður eigi framar borinn
* Á ensku: Lake Success.
DAGRENNING 31