Dagrenning - 01.10.1948, Blaðsíða 12

hlýtt skipuninni. Bandaríkin réðu yfir
Filippseyjum. Nú eru þær sjálfstætt lýðveldi.
Þau hafa einnig hlýtt skipuninni. Loks má
nefna Kína, en þar höfðu bæði Bretar og
Bandaríkjamenn áður fyrr mikil sérréttindi.
Þeim hafa þeir nú afsalað sér að fullu og
öllu. Þessi þróun er augljós. En alls staðar
þar, sem ísraelsmenn — Engilsaxar o. fl. —
fóru út, kom kommúnisminn inn í staðinn.
Kína er nú raunverulega tvö ríki, sem eiga
í styrjöld hvort við annað. Indland er einnig
tvö ríki, rambandi á barmi borgarast};rjaldar
með sívaxandi kommúnisma í báðum ríkj-
unum. í Indónesíu, hinu nýja sjálfstjómar-
ríki, er hafin kommúnistisk bylting og borg-
arastyrjöld, og í löndunum við botn Mið-
jarðarhafs er fullkomið hernaðarástand, og
Rússar blása að glæðunum og geta framkall-
að styrjöld þar hvenær sem þeir vilja.
Allt eru þetta staðreyndir, sem ekki verða
hraktar. Einmitt nú er „þjóð Guðs“ — ísrael
— að ganga út úr hinni hrynjandi Babylon,
en þar mun síðan brjótast út stórkostleg-
asta bylting og borgarastyrjöld allra tíma.
En meðan hinar heiðnu þjóðir þannig tor-
tíma sjálfum sér í kommúnistiskri byltingu
og borgarastyrjöld, sem endar með algjörð-
um yfirráðum Rússa yfir mestallri Evrópu og
Asíu og mestum hluta Afríku, munu ísraels-
þjóðirnar hefja öflugt samstarf, sem í fvrstu
verður aðeins til sjálfsvamar, en beinist síð-
an í sókn gegn Rússum. í þeirri viðureign
mun síðasta heiðna heimsveldið — Sovét-
ríkin — að fullu og öllu líða undir lok.
V.
ÉR skal þá staðar numið. Ekki verður
gerð tilraun til þess að reyna að segja
fyrir, hvað gerast muni ii. nóvember n.k.,
frekar en þegar er gert. Það virðist augljóst,
að um merkilegan atburð verði að ræða á
sviði samstarfs Vestur- og Norður-Evrópu
þjóðanna — ísraelsþjóðanna —. Ýmsir létu
sér áður til hugar koma, að 11. nóv. 194S
væri lokadagur allra hernaðarátaka í heim-
inum, en sú spá er því miður ekki rétt.
Frá 11. nóv. 1948 mun samstarf ísraels-
þjóðanna verða enn nánara en áður hefir
\;erið, svo virðist sem þær muni þá samein-
ast í bandalag, sem gerir þær síðar að einni
þjóðaheild.
Rétt er að benda á, að atburðurinn getur
alveg eins orðið 9. eða 10. nóv. eins og 11.
nóvember. Má í því sambandi minna á, að
atburðimir, sem sýndir voru 25. júní 1941,
gerðust 22.—23. júní 1941 og stofnun ísraels-
ríkis fór að mestu fram 15. maí eða einum
degi fyrr en mælingin sýndi.
Hinn stórkostlega þýðingarmikli atburður,
sem Pýramidinn sýnir að gerast eigi kring-
um 11. nóvember, mun miða að því tvennu,
að sameina hinar vestrænu og norrænu þjóð-
ir — ísraelsmenn vorra tíma — ásamt hinu
nýja Gyðingaríki í eina sterka, órjúfanlega
lieild, en jafnframt munu þær fjarlægast
samstarf og þátttöku í áformum hinna aust-
rænu þjóða Evrópu og Asíu þjóðanna, sem
hinn mikli dómur Guðs gengur nú yfir.
Menn skulu minnast þess, að þessi at-
burður getur orðið rnjög áberandi — og er
raunar líklegt, að svo verði —, en hann getur
einnig orðið slíkur, að hans verði tæpast
getið í fréttaþáttum blaða og útvarps, og
aðrir taki ekki eftir honum en þeir, sem
fengið liafa opin augun fyrir þeim undur-
samlega sannleika, að það er Guð, en ekki
mennimir, sem stjómar gangi heimsviðburð-
anna.
DAGRENNING