Dagrenning - 01.10.1948, Blaðsíða 14

öllu rcði við hirð liennar, að hún bað hann
að segja fyrir, hvenær hún myndi deyja. Og
það gerði hann með fullri nákvæmni þrem
árum áður en dauða hennar bar að höndum,
en það var 1. ágúst 1714.
Látum oss nú athuga, hvaða spádóma má
lesa úr stjömunum, varðandi Windsor kon-
ungsættina. Sumir þeirra eru óljósir, en aðrir
eru beinlínis óheillavænlegir.
Aður en lengra er farið, skulurn við at-
huga, að hve miklu leyti stjörnumar höfðu
áhrif á örlög Englands í byrjun heimsófrið-
arins.
Georg konungur V. var fæddur í London
3. júní 1865, undir tvíburamerkinu.
María drottning, kona hans, var fædd í
White Lodge, skammt frá London, 26. maí
1867, einnig undir tvíburamerkinu.
Prinsinn af Wales, væntanlegur erfingi
krúnunnar, var fæddur í Sheen, Richmond
í London, 23. júní 1894, undir sama stjömu-
merki.
Kitchener lávarður, æðsti ráðgjafi stjórn-
arinnar í hermálum í heimsófriðnum mikla,
var fæddur 24. júní 1850, líka undir sama
stjörnumerki.
Er vér hugleiðum hin dularfullu áhrif
stjarnanna á Georg konung og ætt hans,
hljótum við að minnast hins einkennilega
dulræna atburðar, sem skeði í konungsætt-
inni af Hannover, en svo var brezka kon-
ungsættin nefnd, áður en nafni hennar var
breytt með konunglegri tilskipan 17. júlí
1917. Að voru áliti var valinn til þess dag-
ur, er afstaða stjarnanna var mjög óhagstæð.
Georg konungur I. var fursti af Hann-
over, kvæntist hinni ungu og yndislegu
frænku sinni, hertogaynjunni af Zell. Daður
hennar við ævintýramanninn Königsmark
greifa, er frægt og hjúpað eins konar dular-
blæju. Sama kvöldið og hún ætlaði að hlaup-
ast á brott með honum, var hún tekin hönd-
um af þjónum eiginmanns síns og lokuð
inni í Ahlen kastala, þar sem hún var sem
hfandi grafin í þrjátíu og tvö ár. Georg
konungur fékk nú skilnað við hana, varð
konungur Engla og bar jafnframt kórónu
Hannover.
Hin óhamingjusama hertogafrú gerði
hverja tilraunina á fætur annarri til þess að
sleppa úr prísundinni. Hún fékk hinn fræga
stjömuspeking, Pardi Zepl, í lið með sér.
Hann var eins konar „allra sveita kvikindi“,
dularfullur í háttum og þóttist vera Alex-
ander mikli endurborinn. Þessi lifandi „ráð-
gáta“ komst í náið vinfengi við hinn tigna
fanga. Hann gerði stjömuspá Georgs I.,
og var spádómurinn geymdur árum sam-
an í konunglega skjalasafninu í kastala
Hannoverættarinnar í Hannover. í spádóms-
skjali þessu stóð, að konungurinn myndi
deyja einu ári og einum degi á eftir hertoga-
frúnni. Hún dó 10. júní 1726, en 11. júní
1727 varð Georg konungur I. bráðkvaddur
í vagni sínum, er hann var að aka heim að
einni af höllum sínum í Hannover, er hann
var oft vanur að gista.
Það er athyglisvert, hve mjög tímabilið
frá apríl til júlí virðist örlagaríkt fyrir núver-
andi konungsætt Englands. Atburðir, sem
mjög nrikla þýðingu höfðu fyrir líf Georgs
V., áttu sér einmitt stað á þessu tímabili.
Og þannig var það einnig með prinsinn af
Wales og ýmsa aðra meðlimi konungsfjöl-
skyldunnar. Þetta sama tímabil var einnig
þýðingarmikið fyrir Játvarð konung, eins og
ég sýndi honum fram á eitt sinn, er ég ræddi
við hann um dulfræði í vinnustofu hans í
Marlboroughöll, áður en hann steig í há-
sætið.*)
*) Hér fara á cftir nokkrar dagsetningar úr sögu
konungsættarinnar, er sýna greinilega hve örlaga-
þrungið hið áminnsta tímabil hefir verið fyrir hana.
Georg I. dó 11. júní.
Georg III. var fæddur 4. júní.
Karlotta drottning var fædd 7. júni.
12 DAGRENNING