Dagrenning - 01.10.1948, Blaðsíða 25

æðstipresturinn Aron steypti gullkálfinum í
eyðimörkinni forðum, þegar Móse veik sér
frá um stund, og til vorra tíma, er dómpró-
fasturinn af Kantaraborg gengur fram fyrir
skjöldu í kommúnistiskri hjáguðadýrkun. En
það var nauðsynlegt að fá þá staðreynd
dregna skýrt fram í dagsljósið, áður en lengra
vrði farið, að prestar landsins hefðu enn sem
komið er engan skilning á því, sem er að
gerast með íslenzku þjóðinni, að þeir hafa
hvorki áttað sig á hlutverki hennar, né sjá
að hverju fer.
Ástæðurnar fyrir skilningsleysi prestanna
eru auðvitað að mestu hinar sömu og flestra
annarra, sem enn hafa ekki gert sér fvllilega
ljóst, hvers eðlis þau tímamót eru, sem
mannkynið nú stendur á. Þess er heldur
varla von, því þeir eru enn því miður svo
sárafáir, sem hafa þorað að leggja út í það
erfiði, að reyna að opna augu manna í þess-
um efnum.
Hvorki prestamir né aðrar lærðar stéttir
hafa enn látið sér skiljast það, að nú eru
að koma þau tímamót, er Biblían segir svo
greinilega fyrir, að koma muni, er þjóðir
heimsins skiptast í tvær andstæðar fylkingar,
og verði annarri stjórnað af „höfðingjanum
yfir Rós, Mesek og Tubal“ — þ. e. einræðis-
herrurn Rússa —, en í hinni fvlkingunni eru
ísraelsmenn — allar hinar tólf ættkvíslir, sem
þá hafa aftur sameinazt í eitt voldugt banda-
lag. (Esekiel 37., 38. og 39. kap.).
Þeir skilja það heldur ekki ennþá, að nú
er frarn að fara sú skipting allra jarðarinnar
barna í tvo andstæða hópa, sem Jesús Krist-
ur sagði fyrir að fram mundi fara við enda-
lokin. Hann nefndi flokkana „sauði“ og
„hafra“ og sagði, að „sauðunum“ yrði skipað
til ,,hægri“, en „höfrunum" til „vinstri".
„Sauðirnir", sem Kristur talaði um, eru
engir aðrir en ísraelsmenn, eða eins og hann
orðar það: „Þér hinir blessuðu föður míns“,
„takið að erfð ríkið, sem yður var fyrirbúið".
„Hafrarnir“ eru aftur á móti allar aðrar
þjóðir en ísraelsmenn, því það er sú eina
skilgreining, sem Biblían notar.
Þessi skipting er nú sem óðast fram að
fara fyrir augum vorum. Þjóðir heimsins eru
að greinast betur og betur í tvo andstæða
flokka og þessir flokkar eru nú i dag einmitt
kallaðir „hægri“ og „vinstri“, eða skiptast ná-
kvæmlega eftir sama hugtakinu, sem Kristur
notaði. Annars vegar eru „hægri“-þjóðir, sem
safnast saman undir forustu Bandaríkjanna,
sem er „hægrisinnað auðvaldsríki", eins og
það réttilega er nefnt í blöðum kommúnista.
Hins vegar eru svo „vinstri“-þjóðir, sem safn-
ast saman undir forutsu ráðamanna Sovét-
ríkjanna, sem eru kommúnistar, og ýmsra
„vinstri sósíalista", sem venjulega eru kall-
aðir svo og fylgja Rússum að málum.
En ekkert af þessum augljósu staðreynd-
um nægir til þess að opna augun á hinum
lærðu mönnum þjóðar vorrar. Þeir skilja
ekki — og vilja heldur ekki skilja — hvað
í vændum er.
III.
OUMIR halda, að ráðamenn þjóðanna
^ breyti um stefnu, ef þeim eru t. d. sagðir
fyrir örlagaríkir atburðir. En því er sjaldnast
þannig farið. Enn í dag er það svo, að ráða-
menn þjóðanna sannfærast ekki, þótt stór-
felldir atburðir gerist, sem ýmsum öðrum
en þeim gæti verið bending um stjórn æðri
máttarvalda, og sagðir eru fyrir.
Kristur sagði við Faríseana, sem voru
helztu ráðmenn í Gyðingalandi á hans hér-
vistardögum, að þeir, sem ekki hlýða lögmál-
inu og spámönnunum, mundu heldur „ekki
láta sannfærast, þótt einhver risi upp frá
dauðum“. Það revndist líka hárrétt, og svo
er það enn.
Fyrir mörgum ámm var íslenzku þjóðinni
— og þá alveg sérstaklega fyrirsvarsmönnum
DAGRENN I NG 23