Dagrenning - 01.12.1950, Qupperneq 11

Sóvietríkjanna og þægur þjónn þess. Þannig
mundu Sameinuðu þjóðirnar fagna „miklurn
sigri", og margar ræður yrðu haldnar af því
tilefni og margar grammofónplötur spilað-
ar með margvíslegum ræðum og hugleiðing-
urn í útvarp hinna „frjálsu þjóða“. En einn
svikinn samherji bættist í hóp þeirra, sem
hin vestrænu lýðræðisríki hafa áður svikið,
og ekki mun standa á blöðum Zionistaauð-
valds Vesturlanda að finna skýringar og af-
sakanir fyrir þessum svikum, sem gefið
mundi eitthvert fagurt nafn, svo sem „frels-
un“ undan oki Sjang-Kai Sjeks og heims-
veldisstefnu hans.
Kosningamar í Bandaríkjunum fóru þann
veg, að Truman og flokkur hans tapaði
verulega, þó hann héldi litlum meiri hluta á
þingi. Það verður því rneiri erfiðleikum bund-
ið en áður, að semja við Rússa um algera
innlimun Kína og allra vfirráða þar í hend-
ur Rússum. En þó mun svo fara, að um
annað verður ekki að gera.
Sá maðurinn, sem fastast hefir staðið í
gegn því, að Sjang Kaj Sjek yrði að fullu
svikinn, og alveg yrði látið undan kröfum
Rússa í Asíumálum, er Mac Arthur hers-
'höfðingi. Nú er hafinn mikill áróður bæði í
Bretlandi og Bandaríkjunum gegn Mac
Arthur, og þess verður ekki langt að bíða, að
hann „hverfi“ af sjónarsviðinu. Sá, sem
stendur fyrir árásunum á Mac Arthur hér í
Evrópu, er Shinwell, landvamarráðherra
Breta, en hann var, svo sem kunnugt er, áð-
ur fvrr kommúnisti og hefur verið erind-
reki Rússa í Bretlandi um mörg ár. Samtök
breskra alþýðuflokksmanna eru um það
svipuð samtökum sósialdemokrata annars-
staðar, að erindrekar ýmsra samsærissamtaka
eiga hægt með að laumast inn í samtök
þeirra, sýkja þau, veikja og svíkja svo í hend-
ur kommúnista þegar rnest á ríður. Aðeins
heimskingjar geta treyst loforðum og vfir-
lýsingum kommúnista á borð við Shinwell
lándvarnarráðherra, enda mun breska þjóð-
in eiga eftir að súpa seyðið af því, að hafa
falið honum svo mikinn trúnað sem raun
hefur á orðið.
Rússar leggja nú verulega áherslu á
það, að ná rneiri áhrifum í samtökum
Sameinuðu þjóðanna en þeir hafa haft
að undanförnu. Stórt spor í þá átt væri að fá
kommúnistastjórn Kína viðurkennda sem
„löglega“ stjórn Kínaveldis. Samtök rnilli
Indlands og Kína mundu styrkjast við það
verulega og Asíuþjóðirnar mundu þá koma
til með að standa saman gegn hinurn vest-
ræna heimi. Þegar svo væri komið, að Asíu-
þjóðirnar allar eða flestar, undir forustu
Rússa, stæðu sameinaðar gegn Evrópuþjóð-
um og Amerísku lýðveldunum mundi fljót-
lega verða borin frarn sú krafa að „höfða-
talan“ réði, og er þá sýnt hvernig fara
mundi.
Arabaríkin eru öll óánægð vegna afstöðu
Vesturveldanna til hins nýja Ísraelsríkis og
þess vegna rná búast við að þau verði öll á
bandi Rússa. Síðustu tvö árin hafa þau yfh-
leitt setið hjá við atkvæðagreiðslur á þingi
Sameinuðu þjóðanna, og svo sem kunnugt
er fer fjandskapur gegn Bretunr og Banda-
ríkjamönnum vaxandi í Arabaríkjunum, sér-
staklega Egiptalandi, sem telur sig forustu-
ríki þeirra. Ísraelsríki er og alveg á bandi
Rússa, en þorir þó ekki enn að taka fjand-
samlega afstöðu gegn Bandaríkjunum, en
athyglisvert er, að fulltrúar ísraels hjá Sam-
einuðu þjóðunum greiða svo að kalla ávalt
atkvæði með Rússurn í þeirii málum, sem
einhverju skipta.
Þannig er ástandið nú. Útþenslustefna
Sovíetríkjanna er í algleymingi og nú liafa
Sovíetríkin raunverulega lokað um það bil
helming alls mannkynsins innan járntjalds
síns og þó hafa enn ekki allir skipast í þá
sveit, sem þangað munu safnast að lokum.
En jafnhliða því, sem Sovíetríkin breiða sig
DAGRENNING 9