Dagrenning - 01.12.1950, Qupperneq 23

aðrir þjóðhöfðingjar í engilsaxneskum lönd-
urn, íhugi í fullri alvöru hvort lausn vanda-
mála vorra rnundi ekki ganga greiðlegar ef
tekin væri upp sú stefna að skipa sér ákveðið
og hiklaust undir merki Krists. Ég á ekki við
að vér skipum oss þar sem flokkur hinnar
engilsaxnesku kirkju eða mótmælendur og
ekki heldur sem neinn sértrúarflokkur —
heldur aðeins sem kristnii mcnn, og það ekki
aðeins að nafnbót eða stöðu, heldur í raun
og sannleika.
Kveðjið þjóðimar, sem þér eruð ábvrgir
fyrir, til að styðja yður í þessu verki.
Þér munuð furða yður á þeirn árangri,
er þér munuð ná hjá lýðræðisflokkun-
um á vettvangi stjómmálanna. Gerið bæn-
ir yðar kunnar í blöðum og útvarpi. Stjórnið
þjóðum yðar án ótta. Kingið efasemdum
}’ðar og ótta um hvað aðrir muni hugsa
um yður. Mikil krafa er nú risin upp alls
staðar um andlega forustu. Hví sk\ddu
forustumenn vorir í ríkisstjóminni halda
áfrarn í hinni fánýtu villu, hræsni, trúvillu
og áhrifalausri sýndar guðrækni. Fjöldi
manna gerir uppreisn í hjarta sínu gegn þess-
ari tregðu.
Rífið vður upp úr svaðinu og fullvissið
yður urn það, að þjóð vor er nú í samvinnu
xrið Konungs Andans, sem nú mun taka við
stjórnartaumunum. Látið kommúnista halda
áfram stríði sínu gegn Drottni og hans
Smurða. Úrslitin ættu að vera augljós öllum
þeim, sem réttan hug bera til Guðs síns og
Biblíu hans. Látið Guðsorðið í þessari dýr-
mætu bók fræða yður, og þér munuð kom-
ast að raun urn, að leiðin er ekki mvrkri
hulin og útsýnið ekki skuggalegt. Hann
hefur heitið oss í fáfræði vorri leið-
sögn sinni, ef vér aðeins áköllum Hann í ein-
lægni. Leiðið þjóðir yðar til bænagerðar og
auðmýktar, ckki í neinni fals-trúrækni, heldur
í raun og sannleika og þá er vemd Guðs ör-
ugg. Ekki á annan veg, takið eftir því.“
7
Ur „SiÖareglum
Zionsöldunga/'
I. n. „Stjómmál eiga ekkert skylt við siðgæði.
Stjórnandi, sem lætur siðgæði ráða gerðum sín-
um, er ekki snjall stjórnmálamaður og verður
þess vegna valtur í sessi. Sá, sem vill stjórna,
verður að í'era /afnvígur á lævísi og rfirdrepsskap.
Hálofaðar drengskapardyggðir þjóðanna, eins og
hreinskilni og heiðarleiki, eru lestir í stjórnmála-
lífinu, því að þær eru ollum óvinum stórvirkari
og óskeikulli í að vellta stjórnendum af stólum.
Þessar dyggðir þykja ágætir eiginleikar í ríkjum
„goyanna, en vér megum engan veginn láta þær
segja oss til um stefnuna."
23. Kenniorð vort er: — ofbeldi og yfirdreps-
skapur. I stjórnmálum er það ofbeldið eitt sem
sigrar, einkum ef það er dulið með gáfum þeim,
sem stjórnmálamönnum eru nauðsynlegar. Of-
beldi verður að vera lögmál, og hræsni regla
þeirra stjórnan’alda, sem ekki vilja leggja veldi-
sprota sinn fyrir fæturna á þjónum einhverra
nýrra drottnara. Fyiii því megum véi aldrei Játa
verða JiJc á mútum, véíráðum og svikum, þegar
það getur flutt oss nær markinu. í stjórnmála-
lífinu verðum vér að vita, hvernig v'ér eigum
liiklaust að leggja undir oss eignir annara, ef
vér getum trvggt með því vald v’ort og undir-
gefni annarra."
II. 11. „Hatur þetta (múgsins til þeirra sem eru
hærra settir) verður enn magnað með f/árhags-
öngþveiti, sem stöðvar öll kauphallarviðskipti og
iðnaðarframleiðslu. Með allskonar svikastarfsemi
og refjabrögðum, sem oss eru kunn, og með að-
sfoð guJísins, sem aJIt er í vorum vörzJum, skul-
uin vér koma á f/árhagsöngþveiti um Jieim aJJan
og þannig skulum véi, í einu vetfangi og sam-
tímis, koma heilum heisköium verkamanna á
vonarvöJ í öJJum iíkjum Evrópu. Þessi múgur
mun óðfús vega þá, sem liann í fávisku sinni
hefur öfundað allt frá blautu barnsbeini, og
verður þá þess megnugur að láta greipar sópa um
eigur þeirra.“
12. „Eignir vorar munu þeir ekki snerta, því
að vér vitum hvenær árásarinnar er að vænta og
vér munum gera ráðstafanir til þess að ver/a það,
sein v'ort er.“
DAGRENNING 21