Dagrenning - 01.06.1951, Page 32

tryggingarfénu, færa ríkinu tekjur. Það er satt
að blöð skipulagðra flokka myndu ekki sjá í
skildinginn til þess að afla sér fylgis, en vér
myndum banna þau, ef þau ítrekuðu árásir
á oss. Engum skal líðast óhengt að varpa
ry'rð á óskeikulleika stjórnar vorrar..Þegar vér
bönnum að gefa eitthvað út, munum vér færa
til þá ástæðu, að það sem vér bönnum myndi
æsa lýðinn að ástæðulausu eða ranglega. Ég
bið yður að veita því athygli, að meðal þeina
áiása, sem á oss verða gerðar, munu sumar
vera runnar há oss sjálfum, og verður þai ein-
göngu ráðist á þau atiiði, sem véi höfum
ætlað oss að breyta.
4. Engin fiétt skal koma fyiii aimennings-
sjónii án samþykkis vors. Þessu marki hefir
nú þegar verið náð að því leyti, að allar frétt-
ir eru nú fengnar í hendur fáeinum frétta-
stofurn, þar sem þeim er safnað saman frá
öllum álfum heims. Þá verða fréttastofur
þessar algerlega í vorum höndum, og ekkert
verður birt nema samkvæmt fyrirskipunum
vorum.
5. Ef vér nú þegar höfum náð svo miklu
valdi yfir hugarfarinu í þjóðfélögum goyanna,
svo að allir horfa á það sem gerist í veröldinni
gegnum þau lituðu gleraugu, sem vér höfum
sett á nef þeirra, og fyrst nú er svo komið,
að ekkert ríki hefir afl til þess að bægja
oss frá því, sem goyabjálfamir kalla ríkis-
leyndarmál, hvað mun þá verða, þegar búið er
að viðurkenna að vér séum drottnarar alls
mannkynsins í krafti konungs vors, sem ræð-
ur yfir allri jörðu.
6. Vér skulum víkja aftur að fiamtíð út-
gáfustaifseminnar. Allir, sem vilja gerast út-
gefendur, bókaverðir eða prentarar, verða að
útvega sér leyfisbréf, sem til þess verða gerð
og ónýtt jafnskjótt og einhver misnotkun
kann að eiga sér stað. Með þessum ráðum
verða tæki hugsunaiinnai til uppeldisáhiifa
í hönduni st/órnar vorrar, sem Iætur það ekki
við gangast, að þjóðin sé leidd á villigötui
með alls konar hugmyndaiflugi um blessun
fiamfaianna. Er nokkur sá vor á meðal, er
veit ekki að þessi ímyndaða blessun leiðir
beint til heimskulegs lieilaspuna, sem elur
af sér stjórnleysisanda í viðskiptum manna á
meðal og gagnvart stjómarvöldum, vegna þess
að framför, eða öllu heldur framfarahug-
sjónin, hefir fætt af sér hugmyndir um alls
konar frelsi, án þess að þar væru sett nokkur
takmörk. Allir þeir, sem frjálslyndir eru
kallaðir, eru í raun og veru stjómleysingar,
að minnsta kosti í hugsun. Allir eru þeir á
þönum eftir táknmyndum frelsisins og vilja
um allt vera sjálfráðir, þ. e. þeir verða al-
gerðir stjómleysingjar, sem mótmæla til þess
eins að mótmæla.
7. Vér víkjum að bókaútgáfu. Vér leggjum
á hana stimpilgjald og eins á allt prentað mál
og láturn leggja fram tryggingarfé og tvöfallt
gjald leggjum vér á allar bækur, sem eru
minni en 30 arkir. Vér teljum þær flugrit, til
þess annars vegar að fækka trmaritum, sem
eru versta tegund hins prentaða eiturs, og
hins vegar til þess að þröngva rithöfundum
þannig, til þess að rita langlokur, sem lítið
verða lesnar, einkum þar sem þær verða og
mjög dýrar. Jafnframt þessu munum vér gefa
út bækur til þess að orka á hugarfarið og beina
því í þá átt, sem oss má að gagni verða. Þær
bækur verða ódýrar og ákaft lesnar. Skattam-
ir munu halda dáðlitlum ritmetnaði í skefj-
um og sektarákvæðin gera alla þá, sem við
ritstörf fást, háða oss. Væm einhverjir til, sem
gimtust að ráðast á oss í riti, myndu þeir kom-
ast að raun um að engir væru ginkeyptir á
að prenta skrif þeirra. Áður en útgefandi af-
ræður að birta nokkra ritsmíð verður hann
að leita til þess leyfis hjá yfirvöldunum. Þann-
ig vitum vér alltaf ef einhver brögð á að hafa
í frammi við oss og eyðileggjum þau með því,
að verða fyrri til með skýringar á því, sem gert
er að umræðuefni.
8. Bókmenntir og blaðakostur em tvö
30 DAGRENNING