Dagrenning - 01.06.1951, Síða 39

ert hafa saman við þá að sælda — með blaða-
ummælum eða öðrum ráðum — jafnvel öld-
ungaráð og æðstu stjórnvöld fara að ráðum
vorum. Hugsun goyanna er eins óþroskuð
og dýranna og algerlega ófær til þess að nota
liana til skilgreiningar eða athugana, og því
síður hæf til þess að gera sér grein fyrir því
hvert ákveðnir úrskurðir í málefnum kunni
að leiða.
11. Þessi munur á hæfileikum goyanna og
hæfileikum vorum til rökréttrar hugsunar er
glöggt tákn þess að vér erum guðs útvalda
þjóð og æðri tegund manna en goyamir með
gripsvitið. Augu þeirra eru opin, en þeir sjá
ekkert og finna ekkert upp (nema ef vera
skyldi í heimi efnisins). Fyrir því er það aug-
ljóst að náttúran sjálf hefir kjörið oss til þess
að stjórna mannkyninu og drottna yfir því.
12. Þá er sú stund rennur upp, að vér tök-
um opinberlega við allri stjóm og til þess
kemur að sýna blessun hennar, munum vér
umskapa alla löggjöf. Öll lög munu verða fá-
orð og ljós og traust og án skýringa, til þess
að allir geti þekkt þau til hlítar. Meginatriðið,
sem mun ganga í gegn um þau eins og rauð-
ur þráður, verður nlýðni við fyrirskipanir, og
þetta meginatriði verður sett öllu ofar. Þá
mun öll misbeiting valds hverfa vegna þeirrar
ábyrgðar, sem allir bera gagnvart æðra drott-
invaldi. Ef einhver sá, sem undir aðra er gef-
inn — allt til hinnar æðstu stjómar — beit-
ir valdi sínu ranglega, verður honum hengt
svo vægðarlaust, að engan mun fýsa að fara
á sama hátt með það vald, sem honum er í
hendur fengið. Vér munum með árvekni
hafa gætur á öllum athöfnum stjórnanda
vorra, því að á þeim veltur það, að ríkisvélin
gangi rétt, og sviksemi á því sviði leiðir til
sviksemi í öllum efnum. Engri ólögmætri
athöfn eða valdamisbeitingu skal látið ó-
hengt.
13. Yfirhylmingar, samsekt þeirra, sem í
embættum eru, og allur þess konar ófagnað-
ur mun hverfa samstundis og sýnt er hver
refsing er við lögð. Dýrðarljómi veldis vors
krefst viðeigandi, þ. e. grimmilegra, refsinga
fyrir að varpa rýrð á vegsemd þess í ábata
skyni, hversu smávægilegur sem verknaðurinn
er. Þótt hegningin sé ef til vill harðari en til
var unnið þá fellur sá, er fyrir henni verður,
eins og hermaður á vígvelli stjórnendanna,
í þágu valdadrottnanna, grundvallaratriða og
laga, sem vildu ekki leyfa neinum þeirra, sem
stjórnar ríkiseykinu, að beygja út af alfara leið,
og fara sínar götur.T. d. nmnu dómararnir
vita það, hvenær sem þá Jangar til að skreyta
sig með JieimskuJegri miJdi, að þeii eiu þá að
bijóta hegningariögin, sem eru gerð til þess
að kenna mönnum og vera til varnaðar með
því að refsa fyrir afbiot, en ekki til þess að
sýna andlega eiginleika dómaians. Þá eigin-
leika er rétt að birta í einkalífi, en ekki á
opinberum vettvangi, sem er undirstaða að
uppeldi mannkynsins.
14. Löggæzlumenn vorir verða ekki látnir
starfa eftir að þeir eru orðnir 55 ára. í fyrsta
lagi vegna þess, að gamlir menn eru fast-
heldnari á alls konar hégiljur og miður hæfir
til þess að fara eftir nýjum leiðbeiningum,
og í öðru lagi vegna þess að með þessu móti
getum vér tryggt meiri sveigjanleika og
breytingu á starfsliðinu, sem þá verður oss
leiðitamara. Sá, sem vill halda stöðu sinni,
verður að hlýða oss í blindni. Yfirleitt mun-
um vér velja dómara vora úr hópi þeirra
einna, sem skilja það til fulls, að hlutverk
þeirra er að refsa og fara eftir lagafyrirmæl-
um, en ekki að sökkva sér niður í frjálslynd-
is draumóra til bölvunar fyrir uppeldisáform
ríkisins, eins og dómarar goyanna halda að sé
hlutverk sitt um þessar mundir. Þessi stöðugu
mannaskipti verða og til þess að sundra
öllum samtökum og binda þá við hagsmuni
stjórnarinnar, sem hefir öll örlög þeirra á
sínu valdi. Hinir uppvaxandi dómarar verða
DAGRENN I NG 37