Dagrenning - 01.06.1951, Blaðsíða 40

aldir upp við ákveðnar skoðanir á því, að
óheimil sé öll sú misbeiting valds, sem gæti
raskað ríkjandi afstöðu inilli þegna vorra inn-
byrðis.
15. Nú á dögunr taka dómarar goyanna
vægt á alls konar glæpum. Þeir skilja starf
sitt ekki rétt sökurn þess að stjórnendurnir
hugsa ekkert urn það að brýna fyrir dóm-
urunum skyldurækni og samvizkusemi í störf-
um þeim, sem þeir eiga að gegna, jafnframt
því, sem þeim er veitt embætti. Eins og rán-
dýrin láta unga sína fara að leita sér bárðar,
láta goyarnir þegna sína fá ábatavænleg emb-
ætti án þess að gera þeim ljóst til hvers
embættið var stofnað. Þetta er orsökin til
þess, að ríkisstjórnirnar eru mergsognar af
sínu eigin starfsliði, vegna eigin aðgerða
sinna.
16. Vér skulum láta dæmin um árangurinn
af starfsemi þessari verða stjóm vorri holla
kenningu.
17. Vér munum uppræta allt frjálslyndi
hjá öllum þýðingarmiklum embættismönn-
um í stjóm vorri, sem eiga að ala þegnanna
upp til hæfis við ríkisskipan vora. Þau em-
bætti verða einungis fengin í hendur þeim,
sem vér höfum þjálfað til mannaforráða. Ef
til vill verður þeirri mótbáru hreyft, að það
verði þungt á ríkisfjárhyrzlunni að láta menn
hætta þjónustu á þessu aldursskeiði, en ég
vil þar til svara þessu tvennu: I fyrsta lagi:
Þeir verða látnir fá einhver einka störf í stað
þeirra, sem þeir missa og, í öðru lagi \il ég
taka það fram, að allt fjármagn heimsins
verður undir voru eftirliti og stjóm og þar af
leiðir að stjórn vor þarf ekki að óttast til-
kostnað eða útgjöld.
18. Einveldi vort verður í öllum greinum
rökrétt samstæða. Fyrir því verður borin lotn-
ing fyrir öllum úrskurðum frá æðsta valdi
voru og skilyrðislaust farið eftir þeim. Það
mun hundsa allt mögl og alls konar óánægju
og þar sem slíkt bærir á sér í athöfnum, mun-
um vér uppræta það með refsingum, sem eru
þess eðlis, að vítin verða til að varast þau.
19. Vér munurn afnema áfrj'junarréttinn,
og einungis hafa hann á valdi þess,
sem stjómar, því að vér megurn ekki
láta það viðgangast, að hugsandi menn
álíti, að til rnála geti kornið, að dóm-
arar vorir kveði upp ranga dóma. Ef eigi að
síður, skyldi á því brydda, munum vér sjálf-
ir ógilda dóminn og jafnframt hegna dóm-
aranunr svo eftirminnilega, vegna skilnings-
skorts á skyldu sinni og tilganginum með
embættisveitingunni, að það korni 1 veg fyr-
ir að annað eins endurtaki sig. Ég endur-
tek það, að vér verðum að hafa það hugfast,
að gefa nánar gætur að hverju skrefi umboðs-
manna vorra. Þess eins er þörf til þess að
þjóðin sé ánægð nreð oss, því að hún á rétt
á að krefjast þess, að góð stjóm hafi góða em-
bættismenn.
20. Stjórn vor mun bera á sér snið föður-
íegrar umhygg/u og handleiðslu af stjórn-
andans hálfu. Þjóð vor og þegnar vorir munu
í persónu stjórnandans sjá föður, sem hugsar
um nauðsynjar þeirra, og hverja athöfn og
bæði um sambandið milli þegnanna sjálfra
og samband þeirra við stjómandann. Þeir
verða þá svo gagnteknir af þeirri hugsun að
þeir geti ekki án handleiðslu lians verið og
umhyggju, ef þeim eigi að auðnast að lifa í
friði og spekt, að þeir munu viðurkenna al-
veldi stjórnanda vors með hollustu, sem
gengur tilbeiðslu næst, og þá einkum, er þeir
sannfærast urn, að þeir, sem vér setjum í
embætti, fara ekki eftir sínum geðþótta,
heldur framkvæma skipanir hans í blindni.
Þegnar vorir fagna því að vér höfum skipu-
lagt allt líf þeirra eins og vitrir foreldrar, sem
vilja ala böm sín upp í skyldurækni og auð-
mýkt, því að þjóðir heims verða um allar
aldir börn í skilningi á leyndardómum stjóm-
skipunar vorrar, nákvæmlega eins og stjómir
þeirra eru nú.
38 DAGRENNING