Dagrenning - 01.08.1954, Page 12
orðin, lögin og dómarnir voru ekki af-
numin og eru enn í gildi, og þjóðinni
ber að hlýða þeim.
Hann var harðorður.
í 15. kap. Mattheusar-guðspjalls, 7. v.
segir hann: „Hræsnarar, vel hefur Jesaja
spáð um yður.“ Tókuð þér eftir að Jesús
notar orðið hræsnarar. Finnst yður það
ekki all harkalega að orði komist? Þó not-
aði Kristur það sjálfur við sértrúarflokka
sinnar samtíðar, Farísea, skriftlærða og
Sadúsea. Hann notaði jafnvel sterkari
orð við ýms önnur tækifæri. í eitt skiptið
sem hann var að tala við hræsnara sam-
tíðar sinnar kallaði hann þá höggorma
og nöðrukyn. í annað skipti tók hann
svipu, og eftir að hann hafði nefnt hóp
af víxlurum ,,þjófa“ rak hann Joá út úr
helgidómi Drottins. Nei, Jesús var ekki
sú teprulega, þreklausa og lítilfjörlega
persóna, sem allur þorri prestanna er að
lýsa fyrir yður. Hann var gæddur karl-
mennsku, hugrekki, jrrótti og skapfestu.
Hann fordæmdi óréttlæti, fyrirleit blekk-
ingar, yfirskyn og hræsni. Hann sagði
óguðlegu fólki nákvæmlega það sem það
þurfti að heyra. En noti einhver prestur
slík orð nú á dögum í ræðu eða riti, er
hann talinn frekur og ruddalegur.
Fólk segir að hann skorti menntun og sið-
fágun og það fer brátt að segja honum
til syndanna og hættir jafnvel að greiða
til kirkjunnar og sækja messur hjá hon-
um, ef hann ekki gætir sín. Af þessum
ástæðum eru flestir prestar orðnir svo
huglausir, að þeir þræða götu erfikenn-
inganna, til þess að þóknast fjöldanum.
Kristur ógilti ekki kenningar
Gamla Testamentisins.
f 15. kap. 11. v. Mattheusar guðspjalls
segir svo: „Heyrið og skiljið: Eigi saurg-
ar það manninn, sem inn fer í munninn
— heldur það sem út fer af munninum,
það saurgar manninn." Og í sama kapi-
tula, 18.—20. v.: „En það, er út fer af
munninum, kemur frá hjartanu, og það
er þetta, sem saurgar manninn. Því að
frá hjartanu koma vondar hugsanir, morð
hórdómur, frillulífi, þjófnaður, ljúgvitni,
lastmæli; þetta er það, sem saurgar mann-
inn; en að eta með ójDvegnum höndum,
saurgar eigi manninn." Flest kirkjufólk
virðist haldið þeirri villu, að Jesús hafi
ekki metið mikils orð Guðs í Gamla
Testamentinu. Ekkert er fjær sannleik-
anum en sú heimska. Hið sanna er, að
hann breytti ekki í eitt einasta skipti út
af boðum Gamla Testamentisins né
ógilti nokkru sinni eitt orð af kenning-
um þess. Hann, þvert á móti, hlýddi
þeim, staðfesti jjær og hvatti fylgismenn
sína allstaðar til þess að fara eftir þeim.
Ýmsir munu segja við yður, þegar þér
livetjið Jrá til að leggja niður óhollar
venjur í mataræði, vegna heilsunnar og
líkamans, sem er musteri Heilags anda,
að Biblían segi, að það skipti engu ináli,
hvað vér borðum, Jesús hafi sagt að það
saurgaði ekki manninn, sem inn um
munninn færi. Eins og venjulega kryfur
fólk hér ekki textann til mergjar þegar
Jrað les Ritninguna, og þess vegna höndl-
ar það ekki nema hálfan sannleikann og
kemst þar af leiðandi að rangri niður-
stöðu. Það sem Jesús átti við í raun og
veru, voru hugsanir mannsins, en ekki
mataræði hans, eins og augljóst er af
þeim ritningargreinum, sem vitnað var
til hér á undan. Það eru hugsanirnar, sem
fólk sendir frá sér, sem saurga það, ekki
það sem inn í hugann fer frá öðrum. M.
ö. o. þú getur ekki varnað því að fugl-
arnir fljúgi yfir liöfuð þitt, en þú getur
10 DAGRENNING