Dagrenning - 01.04.1958, Qupperneq 31

Asíuþjóðir með Kínverja í broddi fylk-
ingar. Japanir eru að vísu utan þess
ennþá, en þess verður ekki langt að
bíða, að þeir bætist í hópinn. Araba-
ríkin eru nú sem óðast að sameinast,
þó að því fylgi smáárekstrar í bili og
allir, sem vilja sjá, geta séð, hvar það
bandalag lendir. Kommúnisminn fer
eins og eldur í sinu um lönd svertingja
í Afríku og sama er sagan í Indónesíu
og Suður—Ameríku. Indland og ná-
grannar þess, að Pakistan undanteknu,
sigla hraðbyri í sömu áttina. Eru það
þá nokkur ósannindi, að mannkynið sé
nú sem óðast að skiptast í tvær fylk-
ingar, og að í annarri sé aðal-
lega hið hvíta mannkyn undir forustu
hinna vestrænu lýðræðisþjóða, sem —
að mínum dómi — eru afkomendur
hinna týndu ættkvísla Israels, og hins
vegar hinar lituðu þjóðir, sem fylkja
sér undir merki Rússa, sem nú búa á
þeim svæðum, sem Esekiel kallar „Rós,
Mesek og Tubal“. Um þetta verður
ekki deilt af viti, svo augljós eru þessi
sannindi öllum andlega heilbrigðum
mönnum. Hitt er hægt, eins og
þér gerið, að neita blátt áfram þess-
um (og öðrum) staðreyndum, og við
slíka er þá ekki unnt að ræða. Hið eina,
sem hér getur orðið dregið í efa, er
að þetta sé sá liðssafnaður, sem átt er
við í 37.—39. kapítula Esekielsbókar.
Ég held því fram, að svo sé, og hefi
fært mörg rök að, sem hér verða ekki
endurtekin. Þér neitið hins vegar, að
spádómur Eskiels eigi við nokkurn slík-
an liðssafnað, þetta beri vafalaust allt
að skilja „andlega", og þó að hann
ætti sér stað, sé engan stað þess að
finna í Heilagri ritningu, að sá liðs-
safnaður fari eftir litarhætti þjóða.
Það er rétt hjá yður, að Biblían talar
ekki um litarhátt þeirra þjóða, sem í
Gógsbandalaginu eru, en hún telur
þjóðirnar í liði Gógs upp og sé athug-
að, hverjar þær eru, þá eru það undan-
tekningarlítið hinir lituðu þjóðflokkar.
Magóg (Mongólar), Persar, Blálend-
ingar (Afríkumenn) og Putmenn
(Egyptar) eru allt litaðar þjóðir, Tó-
garmalýður eru þjóðir þær, sem byggja
suðurhluta Rússaveldis, umhverfis Ka-
spíahaf og þar austur af, s. s. Ind-
land og fleiri Suður-Asíulönd. Um þetta
getið þér fræðzt, ef þér viljið, miklu
betur í ágætri bók, sem heitir „The
Russian Chapters of Ezekiel", eftir
enskan prest, W. M. H. Milner. Þá bók
ættuð þér að lesa með athygli sem allra
fyrst.
Að halda því fram, að heimurinn sé
nú að skiptast í þau tvö bandalög, sem
Esekiel talar um, segið þér að þýði það,
„að við eigum að geta kveðið upp dóm
Guðs sjálfs fyrirfram", að „við eigum
að geta skipað þjóðunum sem höfrum
og sauðum til hægri og vinstri við hið
guðlega hásæti“, eins og þér komizt að
orði. „Við“ skipum ekki þjóðunum í
þessi bandalög. Það gera þær sjálfar
eða forustumenn þeirra. „Við“ aðeins
sjáum hvað gerist og það ber okkur
að gera samkvæmt boði Krists, því að
hann sagði: „Gætið að fíkjutrénu og
öllum trjám, þegar þau fara að skjóta
frjóöngum, þá sjáið þér og vitið af
sjálfum yður að sumarið er í nánd.
Þannig skuluð þér og vita, að þegar
þér sjáið þetta fram koma, er guðsríki
í nánd.“ (Lúk. 21).
Nei, kæri hr. prófessor, „við“ erum
alls ekki að „kveða upp dóm Guðs fyrir-
fram“. Dómur Guðs er nú að ganga
yfir þjóðir jarðarinnar og „við“ fáum
þar engu um breytt. „Dagar heiðingj-
anna“ eru nú að renna út og ný öld að
hefjast.
DAGRENNING 25