Morgunblaðið - 17.03.2015, Blaðsíða 31
MINNINGAR 31
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 17. MARS 2015
Nú kveðjum við
elskulegan sam-
starfsfélaga okkar og vin, Svein
Pálmason eða Svenna eins og við
vorum vön að kalla hann. Þegar litið
er til baka eru minningarnar ótelj-
andi. Og ótrúlegt en satt þá fylgja
þeim mikil gleði og hlátur en þó í
bland örlítil alvara. Starfsárin í
Kertaverksmiðjunni Heimaey telja
tuttugu og eitt ár og hafa margir
verið það lánsamir að hafa unnið við
hlið Svenna stóran hluta af þessum
Sveinn Pálmason
✝ Sveinn fæddist17. desember
1949 í Vestmanna-
eyjum. Hann lést
23. febrúar 2015.
Útför Sveins fór
fram frá Landa-
kirkju í Vest-
mannaeyjum 7.
mars 2015.
árum á meðan aðrir
hafa starfað samhliða
honum styttra. En
það er ekki árafjöld-
inn sem telur heldur
þau spor sem Svenni
okkar markaði í
hjörtu okkar. Því
Svenni okkar var ekki
bara yfirmaður í okk-
ar augum heldur einn-
ig vinur og sumum
meira að segja föður-
ímynd. Já, þannig var það nú bara,
það var hægt að leita til Svenna með
allt, sama hvað. Góðmennska hans
og gæska einkenndi allt sem hann
gerði. Ofarlega í minningu okkar
allra eru skemmtilega prakkaralegu
afmæliskortin sem hver og einn fékk
við hvern afmælisdag, bryggjurúnt-
arnir og dásamlega kaffispjallið sem
endaði oft með að einum konfekt-
mola var laumað með. Það er því al-
veg óhætt að segja að missirinn er
mikill. En minningarnar eru marg-
ar og skemmtilegar og koma þær
til með að fylla upp í það tómarúm
sem nú er á skrifstofunni. Minning-
arnar um Svenna okkar, minningar
um gleðina, hláturinn, svarta húm-
orinn og góðmennskuna. Það er því
við hæfi að láta lítinn textabút
fylgja því hann segir svo margt:
Sumir hverfa fljótt úr heimi hér.
Skrítið stundum hvernig lífið er.
Eftir sitja margar minningar,
þakklæti og trú.
Þegar eitthvað virðist þjaka mig,
þarf ég bara að sitja og hugsa um þig
þar er eins og að losni úr læðingi
lausnir, öllu við.
(Ingibjörg Gunnarsdóttir)
Fyrir hönd starfsmanna Kerta-
verksmiðjunar Heimaeyjar sendi
ég systkinum Svenna og öðrum að-
standendum mínar innilegustu
samúðarkveðjur. Minning Svenna
er ljós í lífi okkar.
Þóranna Halldórsdóttir.
Óðum steðjar að sá dagur,
afmælið þitt kemur senn.
Lítill drengur, ljós og fagur
lífsins skilning öðlast senn.
Vildi ég að alltaf yrðir
við áhyggjurnar laus sem nú
en allt fer hér á eina veginn:
Í átt til foldar mjakast þú.
Ég vildi geta verið hjá þér
veslings barnið mitt.
Umlukt þig með örmum mínum.
Unir hver við sitt.
Oft ég hugsa auðmjúkt til þín
einkum þegar húmar að.
Eins þótt fari óravegu
átt þú mér í hjarta stað.
(Vilhjálmur Vilhjálmsson)
Hvíldu í friði elsku vinur.
Pabbi.
Unnar Ingi kom inn í fjöl-
skyldu okkar fyrir nokkrum ár-
um þegar þau Steinunn, dóttir
okkar, rugluðu saman reytum.
Lengi vel bjuggu þau í kjallaran-
um hjá okkur. Í ágústmánuði
Unnar Ingi
Heiðarsson
✝ Unnar IngiHeiðarsson
fæddist á Sjúkra-
húsinu á Akureyri
15. júní 1990. Hann
lést 19. febrúar
2015.
Útför Unnars
Inga fór fram frá
Akureyrarkirkju 6.
mars 2015.
2012 fæddist þeim
lítill gullmoli, Be-
noný Ingi. Unnar
var stoltur af litla
gleðigjafanum og
var honum góður
pabbi alla tíð. Okkur
er sérlega minnis-
stætt eitt atvik þeg-
ar Benoný litli gisti
hjá okkur á efri
hæðinni, en um
miðja nótt vöknuð-
um við og pjakkurinn var ekki í
rúminu. Við fengum næstum
taugaáfall og leituðum að honum
og fundum hann liggjandi ofan á
pabba sínum steinsofandi! Be-
noný var alltaf hændur að pabba
sínum og leitaði mikið til hans.
Unnar hafði mikinn áhuga á
íþróttum og var enski boltinn of-
arlega á blaði eins og hjá tengda-
pabba. Vandamálið var hins veg-
ar það að þeir héldu hvor með
sínu liðinu, Man Utd og Liver-
pool! Oft voru skemmtilegar
stundir þeirra í milli, sérstaklega
þegar annað liðið tapaði. Unnar
rauk niður eftir tapleiki Utd og
tengdó rauk inn í tölvuherbergi
ef Lpool tapaði! Unnar var einnig
mjög áhugasamur um skart-
gripagerð tengdamóður sinnar
og hvatti hana óspart áfram í
þeim efnum. Unnar var frábær
kokkur og mjög hjálpsamur.
Hann eldaði einn besta kjúkling
sem við höfum borðað á þessu
heimili.
Það var okkur mikið áfall að fá
hringingu að morgni 19. febrúar
og okkur tilkynnt að þú værir lát-
inn. Það eru ótal minningar sem
koma upp og sár söknuður nístir
hjarta okkar vitandi það að við
sjáum þig ekki aftur í þessu lífi.
Vissulega var líf þitt ekki dans á
rósum og við hefðum viljað geta
gert svo miklu meira.
Þú skildir eftir þig yndislegan
gullmola sem verður vel hugsað
um. Elsku Unnar, hvíldu í friði.
Við sendum Siggu, Heiðari,
Magga og öllum ættingjum hans
okkar innilegustu samúðarkveðj-
ur.
Í bljúgri bæn og þökk til þín,
sem þekkir mig og verkin mín.
Ég leita þín, Guð, leiddu mig,
og lýstu mér um ævistig.
Ég reika oft á rangri leið,
sú rétta virðist aldrei greið.
Ég geri margt sem miður fer,
og man svo sjaldan eftir þér.
Sú ein er bæn í brjósti mér,
ég betur kunni þjóna þér.
Því veit mér feta veginn þinn
og verðir þú æ Drottinn minn.
(Pétur Þórarinsson)
Pálrún, Þorsteinn
og fjölskylda.
Þar sem englarnir syngja sefur þú
sefur í djúpinu væra.
Við hin sem lifum, lifum í trú
að ljósið bjarta skæra
veki þig með sól að morgni.
Drottinn minn faðir lífsins ljós
lát náð þína skína svo blíða.
Minn styrkur þú ert mín lífsins rós
tak burt minn myrka kvíða.
Þú vekur hann með sól að morgni.
Faðir minn láttu lífsins sól
lýsa upp sorgmætt hjarta.
Hjá þér ég finn frið og skjól.
Láttu svo ljósið þitt bjarta
vekja hann með sól að morgni.
Drottinn minn réttu sorgmæddri sál
svala líknarhönd
og slökk þú hjartans harmabál
slít sundur dauðans bönd.
Svo vaknar hann með sól að morgni.
Farðu í friði vinur minn kær
faðirinn mun þig geyma.
Um aldur og ævi þú verður mér nær
aldrei ég skal þér gleyma.
Svo vöknum við með sól að morgni.
(Bubbi Morthens)
Elsku Unnar Ingi.
Við biðjum Guð að geyma þig
og vaka yfir öllum ástvinum þín-
um.
Ingimar, Rúnar, Sonja,
Kjartan, Lilja og Ingibjörg.
Elsku Unnar.
Við þökkum fyrir ánægjulegar
stundir og vitum að nú líður þér
vel í faðmi engla.
Djúp og varanleg vinátta
er dýrmætari
en veraldlegar viðurkenningar,
og allt heimsins gull og silfur.
Henni þarf ekki endilega alltaf
að fylgja svo mörg orð
heldur gagnkvæmt traust
og raunveruleg umhyggja.
Kærleikur,
sem ekki yfirgefur.
(Sigurbjörn Þorkelsson)
Minning þín lifir.
Við sendum Siggu, Heiðari,
Magga og ættingjum okkar inni-
legustu samúðarkveðjur.
Elín og Dúna.
Nú er Stína
amma, eða Stína á
Sigurðarhúsinu,
horfin frá okkur.
Þegar horft er til
baka er margs að minnast. Afi og
amma strituðu myrkranna á milli
til að fjölskyldan hefði nóg að bíta
og brenna. Aldrei féll verk úr
hendi og allt vannst hratt og vel.
Alltaf var gestum og gangandi
tekið vel og borðið hlaðið bakkelsi
hvenær sem maður kom í heim-
sókn. Þó mikið væri að gera þá
hafði hún alltaf tíma til að sinna
barnabörnunum. Eldhúsið var
miðpunkturinn. Fram var töfrað
Kristín
Pétursdóttir
✝ Kristín Péturs-dóttir fæddist
21. maí 1924. Hún
lést 8. febrúar
2015. Útför Krist-
ínar fór fram 13.
febrúar 2015.
supl, kleinur, súkku-
laðisnúðar, hafra-
kex, ís með korn-
flexi, fiskibollur,
fuglabuff og svo
mætti lengi telja.
Eitt af því sem lifir
sterkast í minning-
unni er hvernig
amma sönglaði þeg-
ar hún vann. Það
skapaði einhvern
veginn öryggi og
hugarró. Þá fann maður fyrir
vissu um að maður var hjá ömmu
sinni sem gat lagað allt og bætt.
Hún var dugleg að setjast niður
með okkur, grípa í spil, fara með
vísur og syngja. Amma hafði þann
einstaka hæfileika að þurfa ein-
ungis að heyra lag eða ljóð einu
sinni til að muna það orðrétt og
geta farið með. Oftsinnis höfum
við furðað okkur á textafjöldanum
sem hún kunni utanbókar. Hún
var óþreytandi við að kenna
barnabörnunum ný lög. Þó spurt
væri um textann við „Halldór og
ég“ í hundraðasta skipti þá mætti
manni sama þolinmæðin og ástin.
Við minnumst ömmu sem öfl-
ugrar og ástríkrar konu sem setti
hag annarra fram fyrir sinn eigin.
Hún kenndi okkur að fara ekki í
manngreinarálit, sýna æðruleysi,
náungakærleik og hlúa að fjöl-
skyldunni og þeim sem minni-
máttar voru.
Ýmsir sem við kynnumst í lífinu
marka djúp spor og móta afstöðu
manns og stefnu í lífinu. Stína
amma var án nokkurs vafa slík
manneskja í okkar lífi og einstök
fyrir alla þá sem henni kynntust.
Kærar þakkir, elsku amma,
fyrir allan þann tíma sem við átt-
um með þér og allt sem þú kennd-
ir okkur.
Barnabörnin,
Fjölnir, Pétur Steinn
og Herdís Hulda
Guðmannsbörn.
Mikið átti ég, sem ungur dreng-
ur, nú gott að fá að vera hjá þér og
afa á sumrin. Ufsaveiðar á bryggj-
unni, marhnútaveiðar undir
bryggjunni, þorskveiðar á firðin-
um og krossfiskveiðar í fjörunni.
Frelsið var algert sem og traustið.
Margar stundir sat ég og horfði
aðdáunaraugum á þig, er þú varst
inn í eldhúsi.
Þar var amma Stína í essinu
sínu. Syngjandi, bakandi, hrær-
andi, eldandi, óstöðvandi. Minnis-
stætt var þegar þú komst úr
búrinu einn daginn og sagðir hátt
og snjallt; ég get svarið það Valdi,
ef ég er ekki með svuntuna þá
finnst mér ég vera nakin. Þú varst
sennilega heimsins besti rommí-
spilari og alltaf svo jákvæð og
sanngjörn. Ótal minningar á ég
um þig sem allar eru á einn veg.
Þú gerðir heiminn svo sannarlega
betri. Skilaðu kveðju til allra sem
mér þykir vænt um.
Þinn
Þorvaldur (Valdi).
Elsku þakkir ástvinanna
orð á vör ei túlkað fá
er stíga hljótt í himna hæðir
helgum bænar vængjum á.
Við biðjum góðan Guð að launa
gæðin öll og þína tryggð
þeim ástkær minning um þig lifi
aldrei gleymsku hjúpi skyggð.
Falin sértu frelsaranum
frjáls í náðarörmum hans
hljótir þú um eilífð alla
ástargjafir kærleikans.
Hann sem gaf þér styrk að stríða
stranga gegnum sjúkdóms raun
veiti þér á ljóssins landi
lífsins dýrð og sigurlaun.
Elsku Stína mín. Hjartans
þakkir fyrir alla þína ást og hlýju
og umhyggju gagnvart mér og
mínu fólki alla tíð.
Að lokum vil ég segja þetta:
Við minninganna yl skal ég orna huga
minn
og alltaf mun þar hátt bera glaða
svipinn þinn.
Þú hefur staðist prófið og sigrað hættur
og hel
á himinbrautum lífsins. Ég kveð þig,
farðu vel.
Með ástarkveðju, þín einlæg
Vilborg Guðrún
Friðriksdóttir.
Ástkæra eiginkona mín, móðir,
tengdamóðir, amma og langamma,
ÓSK AXELSDÓTTIR
lögg. sjúkraþjálfari,
Lundi 3,
Kópavogi,
lést á Borgarspítalanum fimmtudaginn 12. mars.
Útför hennar fer fram frá Digraneskirkju í Kópavogi
fimmtudaginn 19. mars kl. 13.
.
Sigurjón Sigurðsson,
Lárus Axel Sigurjónsson, Katrín Ösp Gústafsd.,
Bjarki Sigurjónsson, Guðrún Erla Hilmarsd.,
Ágústa Jóhanna Sigurjónsdóttir, Helgi Guðlaugsson
og barnabörn.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og
amma,
SALÓME JÓNSDÓTTIR,
lést fimmtudaginn 5. mars.
Útförin fer fram frá Háteigskirkju
fimmtudaginn 19. mars kl. 13.
Jarðsett verður að Undirfelli.
.
Theodóra Reynisdóttir, Grímur Jónasson,
Valgerður Reynisdóttir, Gísli Úlfarsson,
Sara Lind Gísladóttir, Salóme Gísladóttir,
Rakel Grímsdóttir, Salóme Grímsdóttir.
Okkar elskulegi,
BOGI PÁLSSON,
Beingarði,
Skagafirði,
lést laugardaginn 7. mars.
Útför hans fer fram frá Sauðárkrókskirkju
laugardaginn 21. mars kl. 11.
Jarðsett verður í Rípurkirkjugarði.
Fyrir hönd aðstandenda,
.
Stefanía Birna Jónsdóttir.
Andlát Pálma
Viðars kom mér
ekki mjög á óvart,
hann hafði átt við
erfið veikindi að stríða undanfar-
in ár, tíðar ferðir á sjúkrahús
bentu til alvarleika veikindanna
og tel ég að þar hafi komið líkn
með þraut er yfir lauk. Pálmi Við-
ar var offsetprentari að mennt og
starfaði sem framleiðslustjóri hjá
Umbúðamiðstöðinni sem staðsett
var við Kleppsveg hér í borg.
Þetta var umfangsmikið fyrir-
tæki sem hannaði og prentaði
mestan hluta umbúða unnins
sjávarfangs frystihúsa á landinu
og var í eigu Sölumiðstöðvar
hraðfrystihúsanna, þess stóra út-
flutningsfyrirtækis. Við kynnt-
umst fyrir rúmum fjörutíu árum,
hann starfandi hjá þessu fyrir-
tæki og ég með framleiðslufyrir-
tæki á vegum Sláturfélags Suð-
urlands. Ekki man ég
nákvæmlega hvernig við kynnt-
umst en nálægt þessum kynnum
var æskufélagi minn, Jón Svan,
sem rak og rekur sína eigin
prentsmiðju og einnig kom þar að
Páll Vígkonarson prentmynda-
gerðarmaður sem rak sitt fyrir-
tæki Myndamót. Ég geri ráð fyr-
ir að þeir félagar mínir hafi verið
búnir að kynnast nokkru áður
enda tengdust þeir allir prentiðn-
aðinum. Þessi kynni okkar áttu
eftir að hlúa að áratugalangri vin-
áttu sem var mjög ánægjuleg.
Pálmi Viðar
Samúelsson
✝ Pálmi ViðarSamúelsson
fæddist 20. maí
1934. Hann lést 14.
febrúar 2015. Útför
Pálma Viðars fór
fram 26. febrúar
2015.
Við stunduðum lax-
veiði og komum víða
við. Ekki má gleyma
golfinu sem var
mjög ríkur þáttur
og því tengdust
ferðalög bæði inn-
anlands og erlendis.
Þessi tími var sér-
staklega skemmti-
legur og koma oft í
hugann skemmtileg
atvik sem áttu sér
stað, þar sem konurnar voru oft-
ast með en lítið í veiðiferðunum.
Við hjónin Birna Torfadóttir átt-
um þó nánara samband við Pálma
Viðar og konu hans Ingveldi
Finnbogadóttur, bjuggu fjöl-
skyldur okkar báðar í Kópavogi
og var samgangur nokkuð mikill.
En svo komu áföllin, ég missi
Birnu mína langt fyrir aldur fram
árið 1991 og tíu árum síðar missir
Pálmi Viðar sína konu, Ingveldi,
árið 2001. Þessi áföll röskuðu
miklu og ég tel að Viðar hafi
misst lífsakkeri sitt ef svo mætti
að orði komast. Inga var svo stór
þáttur í lífi þeirra enda mann-
kosta kona. Þau höfðu selt hús
sitt í Reynihvammi og keypt sér
glæsilega íbúð í háhýsi við Núpal-
ind og komið sér vel fyrir er Inga
lést. Þau eignuðust þrjú mann-
vænleg börn, Írisi sem er elst,
Hildi og Snorra.
Það má segja að gangur lífsins
sé svipaður hjá okkur flestum
þegar kemur að því að kveðja
þessa jarðvist, þó sárast sé að sjá
eftir ungu fólki í blóma lífsins, þá
er huggun harmi gegn þegar
heilsan er farin, þá er líknin best.
Ég votta börnum þeirra hjóna,
barnabörnum og nánustu ætt-
ingjum samúð mína.
Ásgeir Nikulásson.