Húnavaka - 01.05.1961, Blaðsíða 18

16
HÚNAVAKA
lagði af stað heimleiðis. Húsráðendur vildu að hann gisti, en því var
ekki nærri komandi. Ekki er Jjess getið, að honum væri boðin fylgd og
hvarf hann sjónum heimamanna, einn saman út í náttmyrkrið og hríð-
armugguna.
Prestur kom ekki heim að Auðkúlu um kvöldið eða nóttina. Um morg-
uninn var farið að leita hans. Fannst hann dauður við vatnið eða á því,
illa útleikinn, beinbrotinn og sundurtættur og traðk mikið allt um kring.
Fólk var þess fulltrúa, að hér hefði draugur að unnið, sendur presti
af Vestfjörðum, en sumir héldu að Borgfirðingar eða Dalamenn hefðu
sent þessa ókind.
Messudaginn á Svínavatni, þóttist fólk hafa séð, að maður lá á ísnum
úti á vatninu og setti upp borðstóla. Það átti að vera draugurinn. En í
hvers konar mynd, sem ári þessi var og hvaðan, sem hann var sendur
voru menn sammála um, að hann hefði unnið á séra Sigurði.
Andláts séra Sigurðar er getið í samtíma annálum. Má á þeim sjá
að dauða hans hefur þótt bera að með annarlegum hætti. Kjósarannáll
segir að hann hafi „orðið úti á víðavangi með sérlegum atburði að sagt
var“. Seiluannáll og Vallholtsannáll segja nánar frá hvemig þeir voru
þessir „sérlegu atburðir“. í Seiluannál segir: „Deyði prestur frá Auð-
kúlustöðum í Svínadah reið frá Svínavatni og heimleiðis á nóttu einn
saman, lítt drukkinn. Fannst um morguninn, hesturinn og fötin af hon-
um, sitt í hverjum stað, en hann í öðru lagi örendur“.
Vallholtsannáll bætir við merkilegri vitneskju. Hann segir, að slysið
hafi orðið 21. janúar og prestur hafi drukkið kvöldið fyrir í Dal (Stóra-
dal). Það er því hætt við, að nokkurt ryk hafi verið í honum, er hann
kom að Svínavatni og ekki víst að hann hafi setið þar þurrbrjósta eftir
messu. Það getur því verið efasamt, að hann hafi verið lítið drukkinn,
er hann fór þaðan um nóttina.