Húnavaka


Húnavaka - 01.05.1968, Síða 24

Húnavaka - 01.05.1968, Síða 24
22 HÚNAVAKA voru hlöðukjallararnir hlaðnir úr stórgrýti og hin mesta tröllasmíði og munu margir þeirra standa óhaggaðir í marga mannsaldra. Hjallaland hefir mikil engjalönd, en Vatnsdalsá hefir frá fornu lari skorið Jrau sundur með tveimur kvíslum og var stundum nokk- ur hætta á að engið gæti skemmzt í vatnavöxtum. Einnig voru erfið- leikar á að sækja heyskap yfir þessar kvíslar. Jósep vildi Jrví gera eitthvað til að koma í veg fyrir ágang Vatnsdalsár, og lét j)ví gera fyrirhleðslu fyrir aðra kvíslina, — þá, er hann taldi að meiri usla gerði engjalöndunum. Garður þessi var mikið mannvirki, þegar á það er litið að ekki voru önnur verkfæri en skófla og gaffall til að vinna með, og hann hefir orðið til hins mesta gagns — bæði til að varna vatnságangi og einnig hafa gróið upp stór engjaflæmi í skjóli garðs Jressa, Jrar sem áður voru aðeins sandar og eðja. Þegar á allt þetta er litið nrá glöggt af því sjá, að hér hefir enginn meðalmaður verið á ferðinni, því að framkvæmdir allar voru nreð þeinr myndar- hrag að fátítt var á Jressum árunr. Þá er rétt að geta annars þáttar í húskap Jóseps, en það var sú hliðin, sem sneri að meðferð búfjárins. Alltaf voru miklar birgðir af lreyjum á Hjallalandi, enda góð aðstaða til að afla Jreirra. Búfé allt var betur nreðfarið en almennt gerðist, enda í frásögur fært hve vænar skepnur voru á Hjallalandi og hjálpaðist þar að góð meðferð og framúrskarandi gæði jarðarinnar. Jósep var alla tíð dýravinur og vildi láta skepnum líða vel. í bú- skap sínunr átti Jósep margt af hrossum og hafði sérstakt yndi af þeinr, enda báru hrossin á Hjallalandi þess merki að þeim var sómi sýndur, — því að óvíða sáust aðrir eins stólpagripir. Tamda hesta átti Jósep oft nrarga og væna — enda kom það sér betur að reið- lrestar hans væru ekki neinar veimiltítur, því að hann var æði Jrung- ur á hesti og oft á ferð. Eitt var það sem einkenndi Jósep á ferðalög- um. Hamr reið aldrei mjög hratt, þó að hestar hans væru ekki síð- ur viljugir en annarra manna. Hann var laginn með hesta og hafði gott vald yfir þeim. Jósep skírði hesta sína ýmsunr óvanalegum nöfn- um; svo sem: Lurkur, Durgur, Röskur, Sóði og Búri. Sá síðast- nefndi var alinn upp í búrinu hjá Guðrúnu og sagði hún mér að hún lrefði alltaf gefið honum áfirnar úr strokknum, og stundum lrefði komið fyrir að hún hefði gefið honunr snrjörskökuna líka, eða að minnsta kosti nokkuð af henni. Vana viðkvæði Jóseps, ef rætt var við hann um hesta, var að hann vildi hafa þá „pinkilfæra“.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152
Síða 153
Síða 154
Síða 155
Síða 156
Síða 157
Síða 158
Síða 159
Síða 160
Síða 161
Síða 162
Síða 163
Síða 164
Síða 165
Síða 166
Síða 167
Síða 168
Síða 169
Síða 170
Síða 171
Síða 172
Síða 173
Síða 174
Síða 175
Síða 176
Síða 177
Síða 178
Síða 179
Síða 180
Síða 181
Síða 182
Síða 183
Síða 184
Síða 185
Síða 186
Síða 187
Síða 188
Síða 189
Síða 190
Síða 191
Síða 192
Síða 193
Síða 194
Síða 195
Síða 196

x

Húnavaka

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Húnavaka
https://timarit.is/publication/1122

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.