Dagblaðið Vísir - DV - 29.05.2009, Blaðsíða 26

Einstakur árangur!
Einhverjir vilja meina að mikilmennskubrjálæði hafi komið Íslendingum í þá öm-urlegu stöðu sem nú blasir
við gjaldþrota þjóð. Þetta er alrangt
eins og allir sem þekkja sitt heimafólk
hljóta að gera sér grein fyrir. Frum-
forsendan fyrir hallærinu er alls ekki
stórmennskubrjálæði heldur þvert á
móti sígild íslensk minnimáttarkennd
sem brýst því miður fram í sameigin-
legri þjóðarfirringu um að Íslendingar
séu sterkastir, fallegastir, snjallastir og
bestir í öllu.
Þessi firnasterka sjálfsblekking sem auminginn fyllir heims-mynd sína með til þess eins að kikna ekki algerlega und-
an eigin vanmætti er svo yfirþyrmandi
að Íslendingar telja sig
alltaf vera sigur-
vegara og lang-
besta.
Jafn-
vel
þegar þeir ná aldrei lengra nema í
allra besta falli að vera næstbestir.
Samkvæmt íslenskum mæli-kvörðum er annað sætið sigur-sæti og FL Group og deCODE verðmæti. Fólk með óskerta
sjálfsmynd bölvar þegar það lendir í
öðru sæti, spýtir svo í lófana og streng-
ir þess heit að gera betur næst og
vinna. Þetta hvarflar ekki að Íslend-
ingum. Þeim nægir að vera næstbestir
vegna þess að þá eru þeir bestir. Þetta
hljómar eins og mikilmennskubrjál-
æði en undir kraumar minnimátt-
arkenndin og vissan um að þeir geti
aldrei orðið bestir.
Fyrir skömmu krækti landslið Íslands í handknattleik í silfur á ólympíuleikum og þjóðin trylltist. Landið varð stórasta
land í heimi og ekki hefði verið hægt
að fagna ákafar þótt gullið hefði unn-
ist.
Ísland var þó ekki stórasta landið lengi og nokkrum vikum seinna rann stund sannleikans upp. Við
erum smáð þjóð í gjald-
þrota landi. Því
miður fengum
við ekki að
búa lengi
við leið-
rétta
sjálfs-
mynd þar sem Jóhanna Guðrún varð
næstbest í Júróvisjón og sjálfsblekk-
ingin skaut aftur upp kollinum. Við
erum best og nú er þetta allt að koma.
Svarthöfði er kominn með svo mikið
ógeð á þessum hugsunarhætti vegna
þess að við munum ekki ná okkur á
strik fyrr en við gerum okkur grein
fyrir að við erum dvergar og meðal-
menni á alþjóðlegan mælikvarða þrátt
fyrir höfðatölu.
Svarthöfði seldi því bókstaflega upp þegar hann sá forsíðu Fréttablaðsins í gær þar sem greint var frá einstöku afreki
Eiðs Smára. Á yfir- og aðalfyrirsögn
mátti skilja að hann hefði nánast sigr-
að í meistaradeild Evrópu einn síns
liðs fyrir Barcelona. Vissulega er ein-
stakt að landa svona stórum titli með
því að sitja á varamannabekk en fyrr
má nú fyrr vera. Heimspressan hefur
aðra og réttari sýn á málið og Eiður
sést einungis fagna sigrinum á síðum
íslenskra blaða þannig að úti í hinum
stóra heimi virðist hann ekki vera
þessi lykilmaður sem Íslendingar vilja
vera láta.
Við erum í svakalega vondum málum ef fjölmiðlar ætla ekki að fara að hysja upp um sig og byrja að endurspegla
raunveruleikann frekar en búa til
heimsmynd sem er lesendum þeirra
og áhorfendum þóknanleg og í takt
við landlæga minnimáttarkennd.
Föstudagur 29. maí 200926 Umræða
Sandkorn
n Kóngurinn í Kópavogi,
Gunnar Birgisson, hefur
aldrei staðið eins tæpt og nú.
Innan Sjálfstæðisflokksins er
vilji til þess að setja hann af
vegna viðskipta við dóttur-
ina og fleiri
mála sem
bera með
sér spill-
ingarkeim.
Gunnsteinn
Gunn-
steins-
son, annar
maður á
lista sjalla, er sagður horfa til
konungsdæmisins sultaraug-
um. Einnig er Ármann Kr.
Ólafsson, þriðji maður listans
og fyrrverandi alþingismað-
ur, áhugasamur um að verða
leiðtogi. Ármann er mun
þekktari en Gunnsteinn og
hefur því ákveðið forskot.
n Bæði Gunnsteinn Gunn-
steinsson og Ármann Kr.
Ólafsson þykja hafa staðið
óþægilega nærri Gunnari
Birgissyni bæjarstjóra og eru
einhverjir á þeirri skoðun að
það þurfi að halda þeim frá
oddvitastólnum. Þá beinast
augu manna að nýjum og
utanaðkomandi aðila. Þar er
staldrað við nafn Þorgerð-
ar Katrínar Gunnarsdótt-
ur, þingmanns og varafor-
manns Sjálfstæðisflokksins.
Þorgerður Katrín er einkar
metnaðarfull og eldklár en
á niðurleið í landsmálapól-
itíkinni. Það þykir því ekki
fráleitt að hún myndi fallast á
að hlaupa í skarð bæjarstjór-
ans fallvalta.
n Þeir sem enn eru eftir af for-
ystusveit Frjálslynda flokksins
eru ævareiðir vegna sand-
korns um
að Grét-
ar Mar
Jónsson,
fyrrverandi
þingmaður,
og Guðjón
A. Kristj-
ánsson for-
maður hafi
lagt Lýðvarpi Ástþórs Magn-
ússonar lið. Birt var yfirlýsing
á vef flokksins þar sem Ástþóri
er hafnað sem eiganda en vís-
að til þess að einhverjir ungir
athafnamenn hafi tekið við
rekstri útvarpsstöðvarinnar.
Þá þvertaka leifarnar af Frjáls-
lynda flokknum fyrir að ætla
að sameinast Ástþóri og félög-
um í Lýðræðishreyfingunni.
n Það kreppir að Þór Sigfús-
syni, forstjóra Sjóvár, sem
missir nú forstjórastarfið við
það að félagið fer undir nýtt
félag að fyrirskipan skila-
nefndar Íslandsbanka. Þór
missti fyrir nokkrum mánuð-
um stjórnarformannssætið
í Árvakri þegar það félag var
selt með 3.500 milljóna króna
afslætti til útvalinna gæð-
inga sjávarútvegsins. Þór er
formaður stjórnar Samtaka
atvinnulífsins og heldur enn
þeirri stöðu. Raunar hefur
hann vakið mikla athygli fyrir
eindreginn og öflugan mál-
flutning í þágu samtaka sinna.
LyngháLs 5, 110 reykjavík
Útgáfufélag: Útgáfufélagið Birtíngur ehf.
Stjórnarformaður: hreinn Loftsson
framkvæmdaStjóri: elín ragnarsdóttir
ritStjórar:
jón trausti reynisson, jontrausti@dv.is
og reynir traustason, rt@dv.is
fréttaStjórar:
Brynjólfur Þór guðmundsson, brynjolfur@dv.is
og Þórarinn Þórarinsson, toti@dv.is
auglýSingaStjóri:
ásmundur helgason, asi@birtingur.is
dv á netinu: dv.is
aðalnÚmer: 512 7000, ritStjórn: 512 7010,
áSkriftarSími: 512 7080, auglýSingar: 512 70 50.
umbrot: dv. Prentvinnsla: Landsprent. dreifing: árvakur.
dv áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins á stafrænu
formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð.
„Við ætluðum
að klára allan
pakkann;
upptökur, hljóðblöndun
og hljómjöfnun í þessum
mánuði en það tókst ekki
alveg. En við vorum ansi
nálægt því þó.“
n Orri Páll Dýrason, trymbill Sigur Rósar, um
nýja plötu hljómsveitarinnar. – Morgunblaðið
„Ég er bara ráðherra á
plani.“
n Össur Skarphéðinsson utanríkisráðherra í
umræðu um tillögu um ESB-aðild. – DV.is
„FH fer ekkert í leiki nema
til þess að ná í þrjú stig og
það er alveg sama á hvaða
velli það er.“
n Heimir Guðjónsson, þjálfari FH, kokhraustur.
– Vísir.is
„Tiger Woods gaf mér
þessa peysu.“
n Myndlistarmaðurinn Erró um rauða peysu
sem besti kylfingur heims gaf honum. –
Morgunblaðið
„Mér finnst þessi hugsun-
arháttur að skattleggja
áfengi afar gamaldags.“
n Marta María Jónasdóttir með pistil um
drykkjuumræðu á alþingi. – Pressan.is
Mídasar í Mílanó
Leiðari
Firringin á Íslandi útrásar og ofþenslu var algjör. Hámarki náði öll vitleys-an þegar helsta peningafólk þjóðar-innar flaug á kostnað Landsbankans
til Mílanó á Ítalíu til að hæðast að einu besta
óperuhúsi heims og snæða gull. Á því herr-
ans ári 2007 fannst fáum neitt aðfinnsluvert
við geggjunina sem tröllreið heimi hinna
auðugu. Fólk brosti í kampinn þegar athygl-
issjúkur auðmaður flutti Elton John til lands-
ins til að láta hann skemmta í fimmtugs-
afmæli. Og þjóðinni blöskraði heldur ekki
þegar Landsbankinn flutti hluta af jökli til
Hong Kong. Klakinn var leikmunur við opn-
un bankans á útibúi í Asíu. Fjöldi manns fékk
frítt far og uppihald á vegum bankans yfir
hálfan hnöttinn til að snæða heilsteikt svín
og horfa á klaka bráðna. Þjóðin lét bruðlið
viðgangast án þess að snúa baki við bankan-
um sem var með yfirbragð bruðls og siðleys-
is. Umburðarlyndið var algjört og gullslegnir
útrásarvíkingar voru dáðir af þjóð sinni. En
nú er komið að skuldadögum og hvert ein-
asta mannsbarn á Íslandi þarf að gjalda fyrir
óráðsíu þeirra sem dönsuðu í kringum gull-
kálfinn og höfðu eðalmálm í matinn í taum-
lausri græðgi. Sagan af gullátinu, sem birt-
ist í tímaritinu Mannlífi, er sláandi dæmi
um snarklikkað fólk. Íslenska auðfólkið var
í sömu sporum og Mídas konungur sem
óskaði sér að allt sem hann snerti breyttist
í gull. Íslensku Mídasarnir í Mílanó glímdu
við sömu óstjórnlegu græðgina. Ekki var
nóg að eiga gull og önnur auðævi. Glóparnir
urðu að éta gull í leit að sælu í innihaldslaus-
um heimi hins auðuga. Örlög margra þeirra
sem sátu til borðs í Mílanó urðu þó ólík því
sem saga Mídasar lýsir. En þó er það þannig
að margt sem þetta fólk snertir hefur breyst í
grjót. Vonandi verður hrun Íslands til þess að
hin skefjalausa græðgi lætur undan síga fyrir
skynsemi og mannúð. Lærdómurinn af 2007
verður að vera sá að þjóðin taki upp ný gildi
og snúi baki við græðgishyggjunni. Vand-
inn er sá að gullæturnar eru sumar ennþá
í Landsbankanum og víðar og bíða þess að
komast aftur á stjá.
rEynir traustason ritstjóri skrifar: Glóparnir urðu að éta gull.
bókStafLega
Hægðir og lægðir
Yndislega þjóð, nú er svo komið að
bjartsýni mín er að ná hæstu hæð-
um og mér er að verða ljóst að þessi
vongæska mín hlýtur að vera nauð-
synleg. En talandi um hæstu hæð-
ir, þá man ég skyndilega að Gunn-
ar I. (sá sem rekur dótturfyrirtæki
Kópavogsbæjar), talaði um hægðir
og lægðir þegar sá göfuglyndi spill-
ingarsinni þurfti einhverju sinni að
tjá sig í útvarpi. Mig minnir að hann
hafi sagt: – Lífið er hægðir og lægðir.
Þannig er staða mála í dag, kæru
landsmenn, að mér blöskrar það
hve apahöfðum hefur fjölgað í því
sem kallað er stjórnarandstaða.
En obbi þeirrar eymdarhjarðar er
menn sem dýrkuðu aðgerðir Dabba
og Dóra, menn sem héldu ekki vatni
og voru bókstaflega eins og hlendn-
ar dryllur á þvaglosandi lyfjum þeg-
ar Halldór Ásgrímsson og Davíð
Oddsson spilltu hér öllu með einka-
vinavæðingu. Þessir menn runnu í
eigin helgislepju þegar spillingar-
öflin tóku til sín kvótann, bankana,
stilltu þjóðinni upp við vegg í stríði
við Írak og fóru út í ýmsar fram-
kvæmdir sem nánast undantekn-
ingalaust byggðust á skammsýni og
ósk um skjótfenginn gróða til handa
fáum útvöldum.
Auðvitað getum við öll vælt
í kór. Sjálfur get ég bölvað þess-
um greifum sem sitja í svoköll-
uðum skilanefndum bankanna,
naga blýanta, búa til skutlur, setja
teiknibólur í stóla og taka einung-
is rangar ákvarðanir. Ég gæti einnig
bölvað þeim bévítans himpigimp-
um sem eiga að vera að rannsaka
bankahrunið og allan þann þjófn-
að sem örfáir spillingarfíklar fengu
að stunda hér undir verndarvæng
Dabba og Dóra. En, kæru vinir, mig
langar ekki, ég vil ekki og ég ætla
ekki að væla, jafnvel þótt ég hafi
sjálfur tapað hellingi og þekki nán-
ast einvörðungu fólk sem kreppan
og spillingaröflin hafa leikið grátt.
Ég ætla hvorki að gráta minn tekju-
missi né hið svokallaða aðgerða-
leysi stjórnvalda. Ég veit og ég trúi
því að núna sé hér stjórn sem vill
þjóðinni vel. En slíka stjórn hefur
þjóðin ekki haft um langa hríð.
Það sem hugsanlega gæti fengið
mig til að bölva og grenja, eru dus-
ilmennin sem spillingunni stjórn-
uðu – roðhænsnin sem ákveða
goggunarröðina, fólk eins og
Gunnar I. Birgisson, fólk sem mjak-
ar sér áfram á hægindastólum sem
eru í eigu fjöldans, fólk sem hikar
ekki við sjálftöku, fólk sem tilheyr-
ir helmingaskiptaveldi og hundsar
í dag allt sem vel er gert.
Af bjartsýni nú bölva ég
báknsins verstu sálum,
hjá skepnum þeim er skelfileg
skítalykt af málum.
kristján hreinsson
skáld skrifar
„En obbi þeirrar
eymdarhjarðar
er menn sem
dýrkuðu aðgerðir
Dabba og Dóra...“
SkáLdið Skrifar
Svarthöfði