Dagblaðið Vísir - DV - 29.05.2009, Blaðsíða 17

Föstudagur 29. maí 2009 17Fréttir
SAMSKIP, SJEIKINN
OG FELULEIKIR ÓLAFS
afur svo smám saman yfirráðum yfir
skipafélaginu auk þess sem Samskip
varð síðar meirihlutaeigandi í Bru-
no Bischoff.
Sigurður Már segir að margir í ís-
lensku viðskiptalífi telji sig eiga Ól-
afi grátt að gjalda, meðal annars út
af Bischoff-málinu sem ekki hafi
lagst vel í aðra hluthafa. „Maður
heyrir að hann hefur skilið eftir sig
sviðna jörð því hann hefur verið afar
harðskeyttur í sínum viðskiptum,“
segir Sigurður.
Ein af slúðursögunum sem ganga
um Ólaf er að árlega haldi helstu
óvildarmenn hans, hópur manna
sem kallar sig ÓÓÓ (Óvinir Ólafs Ól-
afssonar), golfmót þar sem verðlaun-
in eru rýtingur. „Ef þú gengur eftir
þröngum gangi skaltu ekki hafa hann
á eftir þér,“ segir einn viðmælandi
blaðsins.
Sumar af sögunum sem ganga
um Ólaf munu hins vegar vera runn-
ar undan rifjum pólitískra andstæð-
inga Ólafs og spunameistara annarra
auðkýfinga sem verið hafa duglegir
í gegnum tíðina við að mála skratt-
ann á vegginn um hátterni Ólafs til að
grafa undan honum.
Blekkingarleikir Ólafs
Ólafur hefur fengið nokkuð slæmt
orð á sig í íslensku viðskiptalífi fyrir
slíka blekkingarleiki og ógegnsæi og
er Bischoff-málið aðeins hið fyrsta
sem kom upp á ferli hans. Sigurð-
ur Már segir að Ólafur hafi í gegnum
tíðina verið gagnrýndur fyrir ógegn-
sæi í uppbyggingu fyrirtækja og að
hann sitji uppi með nokkra gerninga
sem hafa orkað tvímælis. „Þetta hefur
fylgt honum. Hann hefur verið svo-
lítill kóngur ógegnsæis; fulltrúi þess
viðskiptasiðferðis sem var á Íslandi:
Menn bara gerðu það sem þurfti að
gera til að ná árangri,“ segir Sigurð-
ur Már en bætir því við að hið sama
megi segja um marga kunna menn í
íslensku viðskiptalífi.
Frægasta dæmið um meintar
blekkingar Ólafs er svo aðkoma hans
að kaupum S-hópsins á Búnaðar-
bankanum, þar sem efast var um
að þýski bankinn, Hauck & Aufhäu-
ser, hefði í raun verið fjórðungshlut-
hafi í bankanum eftir einkavæðingu
hans, eða hvort bankinn hafi verið
að leppa eignarhaldið fyrir Ólaf eða
Kaupþing sem sumir telja að hafi ver-
ið raunverulegur eigandi hlutarins.
Ólafur var fremstur í flokki í S-hópn-
um, ásamt Þórólfi Gíslasyni kaupfé-
lagsstjóra í Skagafirði, sem eitt sinn
var kallaður handrukkari Framsókn-
arflokksins vegna þess hversu góð-
ur hann var að safna peningum fyrir
flokkinn, og Finni Ingólfssyni, fyrrver-
andi ráðherra og seðlabankastjóra.
Tilgátan um þennan blekkingarleik
gengur út á það að þýski bankinn
hafi í raun og veru aldrei lagt fram
neitt eigið fé til kaupanna á bankan-
um heldur hafi hann einungis verið
skráður eigandi hlutarins, það hafi
komið frá Kaupþingi sem sameinað-
ist svo Búnaðarbankanum nokkrum
mánuðum eftir kaupin. Stjórnend-
ur Kaupþings, Sigurður Einarsson
og Hreiðar Már Sigurðsson, voru svo
settir yfir hinn sameinaða banka.
Þessi kvittur hefur hins vegar
aldrei verið staðfestur. Ríkisendur-
skoðun fór ofan í saumana á kaupun-
um án þess að frekari rannsókn færi
fram á þeim, meðal annars hvaðan
fjármagnið fyrir fjórðungshlutnum í
Búnaðarbankanum hefði verið kom-
ið í raun. Flestir eru hins vegar sam-
mála um að ekki hafi verið allt með
felldu í kaupunum á bankanum.
Kaup Al-Thanis á hlutnum í Kaup-
þingi eru því þriðji viðskiptagerning-
urinn þar sem erlendur aðili virðist
hafa verið fenginn til að leppa eignar-
hald eða hlutabréfakaup á fyrirtækj-
um tengdum Ólafi en viðmælendur
blaðsins sjá ákveðin líkindi með þeim
„Hauck & Aufhäuser-díllinn er alveg eins og þetta
mál með sjeikinn; bankinn var bara skráður fyrir
þessu en lagði ekkert eigið fé inn í bankann held-
ur kom það úr Kaupþingi.“
1 Kaup sjeiksins al-thanis á 5 prósenta hlut í Kaupþingi haustið 2008. Kaupin voru fjármögnuð með láni frá félögum í eigu Ólafs og al-thanis. Ólafur átti sjálfur 10 prósenta hlut í Kaupþingi. grunur leikur á að um sýndarviðskipti hafi verið að ræða sem ætlað hafi verið að
auka trú markaðarins á Kaupþingi og hækka verð hlutabréfa í bankanum
sem hrundi skömmu síðar. Kaupin eru nú til rannsóknar hjá sérstökum
saksóknara efnahagshrunsins. Ólafur hefur ekki verið yfirheyrður vegna
málsins og hefur ekki öðlast réttarstöðu grunaðs manns.
2 aðkoma þýska bankans Hauck & aufhäusers að kaupum s-hópsins á Búnaðarbankanum árið 2002. talið er að bankinn, sem skráður var fyrir fjórðungshlut í Búnaðarbankanum, hafi leppað eignarhaldið fyrir Kaupþing. ríkisendurskoðun fór ofan í saumana á málinu en
fann ekkert athugavert við aðkomu þýska bankans.
3Leyndin yfir eignarhaldinu á hlut þýska flutningsfyrirtækisins Bruno Bischoff í samskipum árið 1993. Ólafur, sem var forstjóri samskipa, fékk þýska fyrirtækið til að leggja hlutafé inn í félagið en leyndi því í um ár að hann ætti helming í hlutnum á móti Þjóðverjunum. Árið
1994 seldu nokkrir hluthafar sig út úr félaginu þegar þetta komst upp; þeir
voru ósáttir við Ólaf. Ólafur náði svo yfirhendinni í félaginu.
helstu leyndarmál
ólafs ólafssonar
Klækjarefurinn
Ólafur Ólafsson er mikill klækjarefur og
er afar umdeildur í íslensku viðskiptalífi.
Viðskiptasaga hans gefur meðal annars til
kynna að hann hafi að minnsta kosti þrívegis
notað erlenda aðila til að leppa eignarhald á
félögum sem tengjast honum.
Framhald á
næstu síðu