Dagblaðið Vísir - DV - 18.06.2010, Blaðsíða 42

NæturráfariNN Eric Edgar Cooke var ástralskur raðmorðingi
og fékk viðurnefnið Næturráfarinn. Um fjögurra ára skeið, frá 1959 til 1963, var
borgin Perth í Vestur-Ástralíu í greipum óttans af völdum Erics. Eric var stórtækur
glæpamaður og gerðist í það minnsta sekur um tuttugu og tvo alvarlega glæpi
sem kostuðu átta manns lífið. Sjálfur hafði Eric notið lítillar ástúðar í æsku og oft
og tíðum fengið að finna fyrir hnefum föður síns sem átti við ofdrykkju að stríða.
Einnig lét faðir Erics hann finna til tevatnsins þegar hann reyndi að koma móður sinni til varnar.
Lesið um Næturráfarann í næsta helgarblaði DV.
Finchley-barnabýlið
Amelia Sach og Annie Waters voru breskir raðmorðingjar sem lögðu fyrir sig að taka börn í fóstur og ætt-
leiða gegn gjaldi í upphafi 20. aldarinnar. Viðskiptavinir þeirra voru að stærstum hluta þjónustustúlkur
sem höfðu orðið þungaðar og vinnuveitendur stúlknanna kröfðust þess að málið yrði leyst svo lítið bæri á.
Amelia Sach (1873–1903) og Ann-
ie Walters (1869–1903) urðu þess
vafasama heiðurs aðnjótandi að
vígja gálgann í Holloway-kvenna-
fangelsinu í Lundúnum.
Tuttugu og níu ára að aldri
rak Amelia Sach fæðingarheim-
ili í Finchley í Lundúnum þar sem
barnshafandi og ókvæntum kon-
um bauðst að fæða börn sín. Að
auki bauðst nýbökuðum mæðrum,
gegn gjaldi, að skilja börn sín eftir á
heimilinu og voru þær fullvissaðar
um að alin yrði önn fyrir þeim eða
þeim komið í hendur fósturfor-
eldra gegn viðbótargreiðslu.
Margt er á huldu um sögu Ame-
liu Sach en vitað er að hún hafði
gifst manni, Jeffrey Sach, og sam-
kvæmt opinberum skrám fyrir
Wales og England árið 1901 hafði
hún eignast barn.
Samstarfskona Ameliu var
Annie Walters og síðar átti eftir að
koma í ljós að þær voru ekki allar
þar sem þær voru séðar.
Gjöld og gjafir
Um aldamótin 1900 ákvað Amel-
ia að færa út verksvið sitt og aug-
lýsti að auk fæðingarþjónustu og
hvíldar fyrir nýbakaðar mæður
stæði einnig til boða að skilja ný-
bura eftir. Konurnar sem nýttu sér
þessa þjónustu voru að stærstum
hluta þjónustustúlkur úr nágrenn-
inu sem voru með húsbónda sem
vildu að þungun og fæðing færu
leynt og málið yrði leyst í kyrrþey.
Greiða þurfti fyrir hvíld að lok-
inni fæðingu á Finchley-barnabýl-
inu, eins og fæðingarheimilið var
síðar kallað, og greiða þurfti auk-
reitis fyrir ættleiðingu og var sú
greiðsla, 25–30 sterlingspund, sögð
„gjöf“ til framtíðarforeldra barn-
anna.
Annie Walters var ólæs og al-
mennt talin treggáfuð. Lítið er vitað
um bakgrunn Annie en hún hafði
verið gift og átti við drykkjuvanda-
mál að stríða. Amelia hafði rekið
fæðingarheimili sitt um þó nokk-
urt skeið áður en hún réð Annie í
þjónustu sína. Leiða má líkur að
því að Annie hafi verið nytsamur
einfeldningur í huga Ameliu.
Tempsá eða ruslahaugur
Að fæðingu lokinni og þegar
móðirin var horfin, barnlaus,
til síns heima kom Amelia Sach
barninu í hendur Annie sem sá
um að myrða það. Sum börnin
myrti Annie með eitri sem olli því
að börnin köfnuðu, ef eitrið virk-
aði ekki sem skyldi kæfði Annie
börnin með eigin hendi. Líkum
barnanna henti Annie í Tempsá
eða gróf þau á ruslahaug.
Sem fyrr segir reiddi Annie
ekki vitið í þverpokum og einn
góðan veðurdag ákvað hún að
taka eitt ungbarnið með sér heim,
en hún bjó í leiguíbúð og leigusali
hennar var lögreglumaður. Annie
tjáði leigusalanum að hún væri
að gæta litlu stúlkunnar á meðan
foreldrarnir væru í fríi. Eiginkona
lögreglumannsins hjálpaði Annie
í eitt sinn að skipta um bleyju og
tók þá eftir því að um strák var að
ræða en ekki stúlku, en sú upp-
götvun hafði enga eftirmála.
Örfáum dögum síðar sagði
Annie lögreglumanninum og eig-
inkonu hans að barnið hefði dáið
í svefni og virtist Annie í raun og
vera taka það afar nærri sér.
Nokkrum mánuðum síðar
kom Annie með annað barn heim
til sín og gaf sömu skýringar, en
þegar barnið dó vöknuðu grun-
semdir hjá lögreglumanninum.
Annie var handtekin og ákærð
fyrir morð á barninu, þriggja
mánaða dreng sem nefndur var
Galley.
Amelia bendluð við málið
Eftir að Annie Walters var hand-
tekin var þess skammt að bíða að
böndin bærust að Ameliu Sach og
umfang starfsemi Finchley-barna-
býlisins varð ljóst. Lögreglan hafði
næg sönnunargögn til að kæra
stallsysturnar fyrir morð og við
húsleit á heimili Ameliu fann lög-
reglan mikið af barnafötum. Talið
er að Annie og Amelia hafi myrt allt
að tuttugu börn.
Réttað var yfir Ameliu og Annie
í Old Bailey dagana 15. og 16. jan-
úar 1903 og það tók kviðdóminn
aðeins fjörutíu mínútur að komast
að þeirri niðurstöðu að þær væru
sekar. Að dómsuppkvaðningu lok-
inni voru þær færðar í Holloway-
fangelsið og biðu þar örlaga sinna.
Amelia Sach og Annie Walter
voru hengdar þann 3. febrúar 1903
og var um að ræða síðasta skipti
sem tvær konur voru teknar af lífi
samtímis á Bretlandi. Sagan segir
að Amelia hafi nánast verið í öng-
viti rétt fyrir aftökuna, en Annie var
tiltölulega róleg.
Einn böðlanna, Henry Pier-
point, skrifaði í dagbók sína að
konurnar tvær væru „barnabænd-
ur af verstu sort og báðar viðbjóðs-
legar persónur“.
Louise Masset líflátin
saklaus?
Ekki er útilokað að Annie og
Ame lia hafi verið viðriðnar morð
sem átti sér stað einhverju fyrr
og varð til þess að kona að nafni
Louise Masset var tekin af lífi.
Árið 1899 var réttað yfir Mass-
et sem hafði verið ákærð fyr-
ir að myrða ungan son sinn.
Lík drengsins hafði fundist á
kvennasalerni á lestarstöðinni í
Dalston í Lundúnum.
Óbeinar sannanir gáfu til
kynna að Louise hefði framið
morðið og að það hefði hugsan-
lega verið framið vegna þess að
hún vildi giftast manni að nafni
Lucas og drengurinn hefði þá
orðið byrði.
Hvað sem því líður hélt Lou-
ise fram sakleysi sínu og upplýsti
að hún hefði tekið drenginn,
Manfred, úr umsjá fóstru og sett
hann í hendur tveggja kvenna
sem ráku fósturheimili. Lögregl-
an reyndi, að eigin sögn, að finna
umræddar tvær konur en höfðu
ekki árangur sem erfiði. Louise
Masset var sakfelld fyrir morðið
og hengd í ársbyrjun 1900 þrátt
fyrir beiðnaskjal um að lífi henn-
ar yrði þyrmt.
UmSjóN: koLbEiNN þorStEiNSSoN, kolbeinn@dv.is
42 föstudagur 18. júní 2010
Amelia Sach og Annie Walters Enduðu ævi
sína í gálga nýs kvennafangelsis í Lundúnum.
Aftaka Margaret Waters tíu barnabændur voru
teknir af lífi í enskumælandi löndum árin 1870 til 1923.
Örfáum dögum síðar sagði
Annie lögreglumannin-
um og eiginkonu hans
að barnið hefði dáið í
svefni og virtist Annie í
raun og veru taka það
afar nærri sér.