Dagblaðið Vísir - DV - 02.07.2010, Qupperneq 40

Gísli fæddist í Úthlíð í Biskups-
tungum og ólst þar upp í foreldra-
húsum. Hann stundaði nám við
Héraðsskólann á Laugarvatni og
lauk verslunarprófi frá Samvinnu-
skólanum í Reykjavík árið 1953.
Gísli var bankamaður við
Landsbankann á Selfossi um skeið
að námi loknu. Hann gerðist síð-
an blaðamaður 1955 en það var
hans aðal starfsvettvangur upp frá
því. Hann var fyrst blaðamaður
við tímaritið Samvinnuna, tímarit
Sambands íslenskra samvinnufé-
laga, á árunum 1955-59, var síðan
ritstjóri Vikunnar 1959-67, og loks
umsjónarmaður Lesbókar Morg-
unblaðsins á árunum 1967-2000,
er hann lét af stöfum, sjötugur að
aldri. Í Lesbókina skrifaði Gísli
mikinn fjölda greina, ekki síst um
arkitektúr og skipulagsmál, um-
hverfismál, myndlist og bíla.
Gísli var höfundur bókanna
Út úr myrkrinu, ævisögu Helgu á
Engi, 1963; Arkitektúr - Úrval ís-
lenskra einbýlishúsa, 1967; Seið-
ur lands og sagna, fjögurra binda
verks sem fjallar um ýmsar sögu-
slóðir og áfangastaði víðsvegar um
landið, útg. eftir 2000; Ljóðmynda-
lindir, ljóð og málaðar myndir eft-
ir Gísla, útg. 2007. Þá var hann höf-
undur greinarinnar Fjallajarðir og
framafréttir Biskupstungna, í Ár-
bók Ferðafélags Íslands 1998.
Gísli var afkastamikill myndlist-
armaður um áratuga skeið. Hann
hélt fjölda einkasýninga frá 1964,
þ.á m. í Bogasal Þjóðminjasafns-
ins, í Norræna húsinu, á Akureyri,
í Alwin Gallery í London, í Lista-
safni Árnessýslu á Selfossi, í Hafn-
arborg, listamiðstöð Hafnarfjarðar,
á Kjarvalsstöðum og í Gerðarsafni
í Kópavogi. Myndir Gísla eru þjóð-
legar og myndefnið gjarnan sótt í
þjóðtrú og mannlíf fyrri tíma. Þá
eru margar myndir hans frá æsku-
stöðvunum í Biskupstungum.
Fjölskylda
Gísli kvæntist 23.7. 1955 Jóhönnu
Bjarnadóttur, f. 2.2. 1933, versl-
unarmanni og húsmóður. Hún
er dóttir Bjarna Kolbeinssonar
og Þórdísar Eiríksdóttur, bænda
í Stóru-Mástungu í Gnúpverja-
hreppi.
Börn Gísla og Jóhönnu eru
Bjarni Már Gíslason, f. 23.12. 1955,
bílstjóri hjá Kynnisferðum, bú-
settur í Reykjavík en kona hans er
Hrafney Ásgeirsdóttir, starfsmað-
ur við mötuneyti við leikskóla og
eru börn þeirra Jóhanna, f. 1979,
og Sverrir Már, f. 1988; Hrafnhildur
Gísladóttir, f. 20.6. 1959, starfsmað-
ur við leikskóla.
Systkini Gísla eru Ingibjörg Sig-
urðardóttir, f. 1933, fyrrv. lækna-
ritari í Garðabæ, ekkja eftir Hróar
Björnsson kennara; Björn Sigurðs-
son, f. 1935, ferðaþjónustubóndi
í Úthlíð í Biskupstungum en kona
hans var Ágústa Ólafsdóttir hús-
freyja sem er látin; Sigrún Sig-
urðardóttir, f. 1937, fyrrv. skrif-
stofumaður og húsmóðir, búsett
í Kópavogi, gift Guðmundi Ara-
syni, fyrrv. verkfræðingi hjá Vega-
gerðinni; Kristín Sigurðardóttir, f.
1940, húsmóðir í Reykjavík, var gift
Greip Sigurðssyni sem er látinn en
seinni maður Kristínar er Werner
Rasmunsson, fyrrv. apótekari; Jón
Hilmar Sigurðsson, f. 1944, d. 2008,
líffræðingur og kennari í Reykja-
vík; Baldur Sigurðsson, f. 1948, raf-
eindavirki í Reykjavík en kona hans
er Kristbjörg Steingrímsdóttir leik-
skólakennari.
Foreldrar Gísla voru Sigurð-
ur Tómas Jónsson, f. 25.2. 1900,
d. 11.10. 1987, bóndi í Úthlíð, og
k.h., Jónína Þorbjörg Gísladóttir,
f. 19.10. 1909, d. 19.2. 1979, hús-
freyja.
Ætt
Sigurður var sonur Jóns, b. í Braut-
arholti, bróður Ingimundar, föður
Sigurðar Egils, alþm. og forstjóra
Tryggingastofnunar ríkisins, föð-
ur Jóhönnu Sigurðardóttur forsæt-
isráðherra. Jón var sonur Einars,
b. á Egilsstöðum í Ölfusi Jónsson-
ar. Móðir Einars var Sólveig Þor-
varðardóttir, b. á Vötnum í Ölf-
usi, bróður Þorbjörns á Yxnalæk,
langafa Garðars, föður Guðmund-
ar H. Garðarssonar, fyrrv. alþm.,
en bróðir Garðars var Valur Gísla-
son leikari, faðir Vals, fyrrv. banka-
stjóra. Þorvarður var sonur Jóns,
silfursmiðs og ættföður Bíldsfells-
ættar Sigurðssonar. Móðir Sólveig-
ar var Guðbjörg, systir Guðrúnar,
móður Katrínar, konu Þorbjörns á
Yxnalæk. Guðrún var einnig móð-
ir Odds, langafa Steindórs bíla-
kóngs, afa Geirs H. Haarde, fyrrv.
forsætisráðherra. Bróðir Guðbjarg-
ar var Gísli, b. á Kröggólfsstöðum,
langafi Salvarar, ömmu Hannesar
Hólmsteins Gissurarsonar, prófess-
ors í stjórnmálafræði. Guðbjörg var
dóttir Eyjólfs, ættföður Kröggólfs-
staðaættar Jónssonar. Móðir Jóns í
Brautarholti var Vilborg Jónsdótt-
ir, systir Jóns á Þorgrímsstöðum,
langafa Hannesar Jónssonar sendi-
herra, föður Hjálmars W. Hannes-
sonar sendiherra.
Móðir Sigurðar var Guðrún Jóns-
dóttir, b. í Reykjanesi í Grímsnesi og
gestgjafa á Kolviðarhóli Jónssonar
og Kristínar Daníelsdóttur.
Jónína Þorbjörg var systir Er-
lends, föður Eyvindar leikstjóra.
Jónína var dóttir Gísla, b. í Úthlíð
og Laugarási Guðmundssonar, b. á
Bóli Bjarnasonar.
Móðir Jónínu Þorbjargar var
Sigríður Ingvarsdóttir, b. á Apa-
vatni Sigurðssonar, b. í Útey, bróð-
ur Guðlaugar, móður Sigurðar
regluboða, föður Sigurgeirs bisk-
ups, föður Péturs biskups, föður
dr. Péturs, prófessors í guðfræði
við HÍ. Bróðir Sigurðar í Útey var
Guðmundur í Langholtsparti, fað-
ir Péturs, skólastjóra á Eyrarbakka,
föður Péturs útvarpsþular, föð-
ur Ragnheiðar Ástu útvarpsþular,
móður Eyþórs Gunnarssonar tón-
listarmanns. Pétur skólastjóri var
auk þess faðir Jóns Axels banka-
stjóra og Tryggva, bankastjóra í
Hveragerði. Annar bróðir Sigurð-
ar var Magnús á Votamýri, langafi
Bjarna Sigurðssonar, prófessors við
HÍ. Sigurður var sonur Sigurðar, b.
í Votumýri Guðmundssonar. Móðir
Ingvars var Guðrún, systir Ófeigs á
Fjalli, afa Tryggva útgerðarmanns,
föður Páls sendiherra, föður,
Tryggva, fyrrv. framkvæmdastjóra
Íslandsbanka, en bróðir Tryggva
útgerðarmanns var Ófeigur lækn-
ir, faðir Ragnheiðar Pálu skáld-
konu. Annar bróðir Guðrúnar var
Vigfús, b. í Framnesi á Skeiðum,
föður Ófeigs, prófasts í Fellsmúla,
föður Grétars Fells, rithöfundar og
forseta Guðspekifélagsins. Guðrún
var dóttir Ófeigs ríka á Fjalli Vigfús-
sonar, ættföður Fjallsættar Ófeigs-
sonar. Móðir Guðrúnar var Ingunn
Eiríksdóttir, ættföður Reykjaætt-
ar Vigfússonar. Móðir Sigríðar var
Þorbjörg Eyvindsdóttir, b. í Útey
Þórðarsonar og Ingibjargar Eiríks-
dóttur.
Gísli verður jarðsunginn frá
Hallgrímskirkju, föstudaginn 2.7.
og hefst athöfnin kl. 15.00.
Gísli Sigurðsson
myndlistarmaður og fyrrv. umsjónarmaður lesbókar morgunblaðsins
Fæddur 03. 12. 1930 - Dáinn 27. 6. 2010
Útfararþjónusta
Davíðs Ósvaldssonar ehf.
Davíð Ósvaldsson
Útfararstjóri
S. 896 8284 / 551 3485
Óli Pétur Friðþjófsson
Útfararstjóri
S. 892 8947
Útfararþjónusta
Davíðs Ósvaldssonar ehf.
Davíð Ósvaldsson
Útfararstjóri
S. 896 8284 / 551 3485
Óli Pétur Friðþjófsson
Útfararstjóri
S. 892 8947
Útfararþjónusta
Davíðs ósvalDssonar ehf.
Davíð Ósvaldsson - útfararstjóri
sími: 896 8284 / 551 3485
Óli Pétur Friðþjófsson - útfararstjóri
sími: 892 8947
40 minning 2. júlí 2010 föstudagur
andlátmerkir íslendingar
Jón Þorsteinsson
íþróttakennari
f. 3.7. 1898, d. 24.3. 1985
Jón Þorsteinsson var
fæddur í Örnólfsdal í
Þverárhlíðarhreppi.
Foreldrar hans voru
Þorsteinn Hjálmars-
son, bóndi þar og
k.h., Elín Jónsdótt-
ir, b. í Stafholtsey og í
Norðtungu Þórðarsonar.
Jón var einn merkasti brautryðjandi
á sviði íþróttamála, leikfimikennslu
og sjúkraþjálfunar hér á landi. Hann
stundaði nám við Alþýðuskólann á
Hvítárbakka 1916-18, við Gymna-
stikhojskolen í Ollerup i Danmörku
1922-23, sótti íþróttanámskeið í Tuns-
by í Finnlandi og við Mullers Institut í
Kaupmannahöfn og við lýðskólann í
Voss í Noregi.
Jón kenndi sund, glímu og leikfimi
víða um land frá 1916, var aðalkenn-
ari Glímufélagsins Ármanns frá 1924.
Hann sérhæfði sig í æfingum til að
ráða bót á hryggskekkju og bakveiki
og fékk sérstakt lækningaleyfi til þess
árið 1934. Jón sigldi með glímu- og
leikfimi flokka til Noregs, Danmerkur,
Þýskalands og Svíþjóðar fyrir seinna
stríð.
Jón stofnaði íþróttaskóla í Reykjavík
1924 og byggði sérstakt tveggja sala
íþróttahús að Lindargötu 7 í Reykja-
vík árið 1935 og var þar sjálfur búsett-
ur síðan. Leikfimishús Jóns Þorsteins-
sonar við Lindargötu var veglegasta
íþróttahús síns tíma og var reyndar
um árabil vandaðasta íþróttahús hér
á landi. Þar voru á árum áður haldn-
ir kappleikir í handknattleik og keppt í
glímu auk þess sem fjöldi skóla kenndi
þar leikfimi. Húsið stendur enn við
Lindargötu en hefur hýst skrifstofur og
Litla svið Þjóðleikhússins frá 1986.
Jón var mikill vinur Kjarvals sem bjó í
húsi hans við Lindargötu um skeið og
sýndi þar oft verk sín.
Sonur Jóns og konu hans, Eyrún-
ar Guðmundsdóttur, er Guðmundur
Jónsson, fyrrverandi hæstaréttardóm-
ari og fyrrverandi forseti Félagsdóms.
Hann var trúnaðarmaður Síldarút-
vegsnefndar við síldarsölu til Banda-
ríkjanna á árunum 1914-16 og til
Danzig 1938.
Jón Eyjólfur flutti til Reykjavíkur
1923. Hann var forseti Fiskifélags Ís-
lands 1922-24, var aðal hvatamaður
að stofnun Slysavarnafélags Íslands
og framkvæmdastjóri þess frá stofnun
1928.
Sveinbjörn
Beinteinsson
allsherjargoði
f. 4.7. 1924, d. 25.12. 1994
Sveinbjörn
fæddist í
Grafardal
sem er upp
af og milli
Svínadals
og Skorra-
dals í
Borgar-
firði. For-
eldrar hans
voru Bein-
teinn Einarsson
bóndi, frá Litla-Botni á Hval-
fjarðarströnd og Helga Pétursdóttir
húsfreyja frá Draghálsi í Svínadal.
Sveinbjörn flutti með foreldrum sín-
um að Draghálsi í Svínadal 1934 og
var þar lengst af bóndi frá 1944 þó
ekki hafi hann stundað mikinn bú-
skap.
Sveinbjörn var gott skáld og mikill
kvæða- og fræðimaður, en rit hans,
Bragfræði og háttatal, er undirstöðu-
rit kvæðamanna. Hann var mikill
náttúruverndarsinni og vildi virkja
þjóðmenningu okkar og forna siði í
því skini að fá menn til að lifa í jafn-
vægi við náttúruöflin.
Sveinbjörn var af Bergsætt, Klingels-
bergætt af Akranesi og ýmsum þekkt-
um ættum úr Kjós og Borgarfirði, eins
og Fremri-Hálsaætt.
Sveinbjörn orti og sendi frá sér
rímna- og ljóðabækurnar Gömlu lög-
in, rímur, 1945; Bragfræði og hátta-
tal, 1953; Stuðlagaldur, kvæði, 1954;
Vandakvæði, ljóð, 1957, Reiðljóð,
1957; Heiðin, kvæðabók, 1984; Gát-
ur I-II, 1985 til 1991, og Bragskógar,
ljóð, 1989. Þá sá hann um útgáfu á
rímum, s.s. Rímnavöku, 1959; Rímn-
asafni, sýnisbók, 1966; Fúsakveri,
1976 og Rímnasafni Sigurðar Breið-
fjörð 1-6, 1961-73, auk Eddukvæða á
hljómplötum. Þá átti hann þátt í út-
gáfu Borgfirðingaljóða 1991. Hann
las einnig fjölda rímna í útvarpi og á
mannamótum.
Sveinbjörn var forstöðumaður Ása-
trúarfélagsins og síðan fyrsti alls-
herjargoðinn í seinni tíð frá 1972 og
til dauðadags. Hann kom oft fram á
hljómleikum á pönktímabilinu og
kvað þar rímur, eins og sjá má m.a. í
kvikmyndinni Rokk í Reykjavík. Þá lék
hann t.d. í kvikmyndinni Dalalíf.