Dagblaðið Vísir - DV - 22.12.2010, Qupperneq 30

30 | Jólin 22.–26. desember 2010 Jólablað
Bestu jólin
Æskujólin eru dýrmæt minning í huga flestra. DV fékk þekkta Íslendinga til að rifja upp jól bernskunnar. Öllum bar saman um að hátíð-
leikinn og samveran með sínum nánustu væri aðalatriði. Þó voru skór í glugga, myndadagatöl, fótstiginn hestur, bangsamamma sem
ryksugar, grallaraleg undirskrift á jólakort, vondar loftkökur og vondar minningar um englahár meðal þess sem bar á góma.
„Það sem ég minnist helst er sam-
veran með stórfjölskyldunum, bæði
mömmu- og pabba megin, meðan
við bjuggum á Húsavík þar til ég varð
10 ára gömul,“ segir Linda Pétursdótt-
ir, eigandi Baðhússins.
„Það var hefð að systkini móður
minnar og börn þeirra komu alltaf
saman í byrjun desember hjá afa og
ömmu á Laugarbrekkunni og skáru
út í og steiktu laufabrauð. Það var allt-
af voða gaman og amma hitaði kakó
handa okkur krökkunum. Á jóladag
lá leiðin í Skálabrekku til föðurfjöl-
skyldunnar, en pabbi var einn af tíu
bræðrum, þannig að hús ömmu og
afa var algjörlega stappað af börnum
og fullorðnum á jóladag. Hangikjöt
var á boðstólum og svo fór amma allt-
af með allan krakkahópinn inn í her-
bergi og sagði okkur sögur, ein mjög
minnisstæð var af honum Smjörbita,
sem aðeins amma Ragna kunni.“
Linda segir að heima hjá foreldr-
um hennar hafi alltaf verið hamborg-
arhryggur.  „Það var oft erfitt að bíða
eftir að allir kláruðu að borða því eft-
irvæntingin eftir að taka upp pakkana
var ansi mikil. Það er í raun engin ein
jólagjöf sem stendur upp úr meira en
önnur, heldur miklu frekar tíminn
með mínum nánustu.  Sú hefð hef-
ur skapast þegar við systkinin höfum
öll verið heima hjá foreldrum okk-
ar, að eftir að pakkar hafa verið opn-
aðir förum við í náttfötin, fáum fullt
af konfekti og heimalöguðum ís hjá
mömmu og það sem eftir er kvölds
förum við í Trivial.  Að sjálfsögðu vinn
ég bræður mína alltaf, enda mun bet-
ur gefin en þeir. Þeir eru sjálfsagt ekki
sammála mér,“ segir Linda og hlær.
„Ég er mjög mikið jólabarn og hef
alltaf verið.  Við systkinin erum öll
fædd í desember þannig að þetta er
stór mánuður hjá familíunni.  Það er
því yndislegt að fá að upplifa tilhlökk-
un og gleði jólanna í gegnum fimm
ára gamla dóttur mína. Ég held í viss-
ar hefðir en skapa einnig okkar eigin.
Ég geri ráð fyrir að vera með kalkún
á mínu heimili á aðfangadag, en að
öðru leyti verður jólunum varið sem
mest heima, í náttfötum, með góð-
an mat og vonandi bækur. Þær eru
ætíð efst á mínum óskalista. Einnig er
stefnan tekin á messu um hátíðirnar,
en það er alltaf svo gott og hátíðlegt að
fara í kirkju um jólin.“ edda@dv.is
Ragnhildur Gísladóttir söngkona
ólst upp með fjölskyldu sinni,
móður, föður og bróður, í Arnar-
holti á Kjalarnesi þar sem pabbi
hennar var forstöðumaður. Hún
minnist þess með gleði að jólin
byrjuðu alltaf klukkan fjögur á að-
fangadag með messu á vistheimil-
inu.
„Það fannst mér alveg frábært,“
segir Ragga. „Pabbi var organisti í
Brautarholtskirkju, en við athöfn-
ina á vistheimilinu var aðallega
spilað og sungið. Þetta stytti dag-
inn, maður var puntaður og fínn
strax klukkan fjögur og þarna byrj-
uðu jólin. Mér fannst mikið stuð að
vera með vistmönnunum meðan
þeir tóku upp sínar gjafir.“
Ragga segir að síðan hafi fjöl-
skyldan farið heim og „jólast“ þar,
en þá átti enn eftir að fara til afa og
ömmu á Kjalarnesið. „Við fórum í
bomsurnar, ösluðum skaflana út í
bíl og héldum sem leið lá til ömmu
og afa, þar sem við tókum upp
fleiri pakka,“ segir Ragga og hlær.
Hún segist einhverra hluta vegna
oft hafa fengið skrítnar jólagjafir.
„Þetta voru svona alls konar leik-
föng, rafknúin eða gengu fyrir batt-
eríum. Ég á sum þessara leikfanga
enn sem virka. Bangsamamma er
til dæmis í miklu uppáhaldi, en
hún ryksugar fram og til baka og
það blikka ljós í ryksugunni.“
Ragga segist ekki hafa haldið
fast í matarhefðir á aðfangadag.
„Ég lærði hjá mömmu að vera með
smá tilraunaeldhús á aðfangadag.
Ég er rosalegt jólabarn, tónlistin
skipar stóran sess og þá er ég að
tala um gömlu Gufuna, þetta frið-
samlega og ofurhátíðlega. Ég fór
alltaf með pabba þegar hann spil-
aði í kirkjunni á jóladag og heima
hlustuðum við á Maheliu Jackson
og Bach. Ég vildi hafa þetta svona
glæsilegt og fullt af andagift og það
hefur ekkert breyst. Þetta er tónlist
sem er endurnærandi fyrir andann
og hreinsandi fyrir sálina.“
Ragga segist hafa ofboðslega
gaman af jólagjöfum, ekki síst að
kaupa gjafir handa fjölskyldu og
vinum. „Ég reyni að velja vel fyr-
ir hvern og einn og mér finnst líka
rosalega gaman að fá gjafir. Mér
finnst bara allar jólagjafir frábærar,
skreytt kort og allt þetta skemmti-
lega dúllerí í kringum hátíðina,“
segir hún og skellir upp úr.
Ragga hlakkar til jólanna í ár
eins og alltaf, en jólahaldið byrjar
hjá henni í Dómkirkjunni klukk-
an sex. „Það er liðin tíð að jólin
byrji fjögur á aðfangadag, en þegar
Dómkirkjuklukkurnar hringja jólin
inn er komin heilög hátíð.“
edda@dv.is
Hermann Gunnarsson er sannkall-
aður jólastrákur sem minnist bernsk-
ujólanna með gleði. „Ég ólst upp á
Bárugötunni þar sem afi átti þriggja
hæða hús og þar bjuggu synir hans
ásamt konum og börnum. Við bjugg-
um í kjallaranum, pabbi, mamma,
systir mín og ég.“
Hemma fannst allt spennandi
sem tengdist jólunum og minnist
þess sérstaklega þegar pabbi hans
kom heim með kassa af appelsínum
og eplum. „Ilmurinn,“ segir hann og
verður dreyminn í röddinni, „þetta
var hin eina sanna jólalykt. Fjöl-
skyldurnar í þessu stóra húsi afa á
Bárugötunni nutu svo aðfangadags-
kvöldsins meira og minna saman.“
Jólagjafir voru að sjálfsögðu stór
hluti af spenningi jólanna og þar
kemur fótstiginn hestur sterkur inn.
„Pabbi átti systur sem var gift
Bandaríkjamanni og hún gaf mér
þessa frábæru jólagjöf, sem var fót-
stiginn hestur. Það var ekki leiðinlegt
að þeysa um Bárugötuna á svaka-
lega flottum fáki frá Ameríku. Svo
toppaði hún þetta algjörlega þeg-
ar hún gaf mér Týróla-leðurbuxur,
svona smekkbuxur sem ég var mjög
sperrtur í til að byrja með. Glansinn
fór hins vegar af buxunum þegar ég
fékk viðurnefnið Hemmi klemmi
leðurbrók,“ segir stuðboltinn og
skellihlær.
Hann segir jóladaginn líka allt-
af hafa verið óhemjuskemmtileg-
an. „Mér fannst ægilega spennandi
að fara til afa og ömmu á Njálsgöt-
unni. Þar safnaðist saman stórfjöl-
skyldan í móðurætt og amma töfr-
aði fram ótrúlegustu kræsingar. Við
krakkarnir vorum svo mörg að stuðið
var allsráðandi og fjörið á róluvellin-
um við Austurbæjarbíó var engu líkt.
Þetta voru ljúfir dagar,“ segir Hemmi,
sem nú er kominn vestur á firði til
að halda annars konar jól. Í ár ætlar
hann að njóta hátíðarinnar í skjóli
vestfirskra fjalla þar sem allt andar
friði og ró.
Lindu Pétursdóttir athafnakona:
Tíminn með mínum
nánustu mikilvægastur
Ragnhildur Gísladóttir tónlistarkona:
Puntuð og fín
klukkan fjögur
Hemmi Gunn skemmtikraftur:
Fótstiginn hestur frá
Ameríku sló allt út
Ragnhildur Elskar að gefa
jólagjafir - og líka að þiggja.
Bangsamamma Ragga fékk oft
skrítnar gjafir og sumar á hún enn eins og
þessa sem heitir Bangsamamma.
Týrólabuxur Hemmi fékk viðurnefnið Hemmi
klemmi leðurbrók þegar hann fékk Týrólabuxurnar.