Dagblaðið Vísir - DV - 01.04.2011, Side 28

28 | Viðtal 1.–3. apríl 2011 Helgarblað
R
agnhildur Steinunn tekur
brosandi á móti mér með litla
ljóshærða hnátu í fanginu og
Hauk Inga sér við hlið. Hauk-
ur Ingi segir að þær mæðgur séu alveg
eins, síkátar og daðrandi. Enda bros-
ir hún sínu blíðasta líkt og mamma
hennar. Þetta er engin mannafæla.
Eftir ævintýralegt ferðalag tekur
raunveruleikinn nú við og Ragnhild-
ur Steinunn á að mæta aftur til vinnu
um mánaðamótin, þótt hún ætli sér
ekki aftur í Kastljósið fyrr en í haust.
Þetta eru því síðustu dagar orlofsins
en á þessum níu mánuðum frá því að
þessi litla hnáta kom í heiminn hefur
allt breyst.
Var meiri skvísa
Ekki nóg með að hún sé að fara aftur að
vinna, hún verður þrítug í næsta mán-
uði og fyrr í vikunni var frumsýnd enn
ein bíómyndin sem hún leikur í, Kurt-
eist fólk. Þá fengu þau pössun og fóru á
sitt annað stefnumót síðan Eldey Erla
fæddist. Síðast fóru þau út að borða
þann 16. ágúst þegar þau fögnuðu 14
ára afmæli sínu og Haukur Ingi segir
að þá hafi þau setið svona um það bil
tuttugu mínútur við borðið. Ragnhild-
ur Steinunn hlær. „Ég át steikina eins
og ég væri að missa af strætó. Hún var
bara tveggja mánaða og pínulítil. Ég
bara gat þetta ekki og hef ekki getað
þetta síðan,“ segir hún.
Myndina hefur hún ekki séð og er
í senn kvíðin og spennt. „Ég er ótrú-
lega kvíðin fyrir því. Líka af því að mér
finnst skrýtið að sjá mig áður en ég
varð mamma. Mér finnst eins og ég
hafi verið ótrúlega ung og mikil skvísa
þá og að ég sé orðin svona mamma
núna. Þetta var tekið áður en ég varð
ólétt að henni og það hefur svo margt
breyst síðan. Þetta er svolítið skrýtið,
en ég er auðvitað spennt að sjá hvernig
þetta verður.“
Komst ekki í draumaferðina
„Þegar við komumst að því að ég væri
ólétt ákváðum við að drífa í því að
láta gamlan draum rætast og ferðast
um Taíland áður en frumburður okk-
ar kæmi í heiminn.“ Þar sem Haukur
Ingi gat fengið lengra frí en Ragnhild-
ur Steinunn ákváðu þau að hann færi
út á undan henni og hún kæmi síðan
tveimur vikum síðar. Nokkrum dög-
um áður en hún átti flug út til Bangkok
þurfti hún að aflýsa ferðinni þar sem
upp komu vandamál á meðgöngunni.
„Það fór að blæða hjá mér. Ég var að-
eins komin tíu vikur á leið og fóstrið
var ekki búið að festa sig nægilega vel í
legvegginn. Mér var því skipað að taka
því mjög rólega og liggja út af um sinn.“
Haukur Ingi grípur orðið. „Ég var
staddur í Laos sem er frekar afskekkt.
Ég var með taílenskt númer en það var
bara ekkert farsímasamband þarna og
engir símar. Rafmagnið var bara á milli
átta og tíu og síðan var slökkt á því
þannig að kertaljós lýstu upp bæinn.
En ég náði að hringja heim í gegnum
skype.“
Ómetanleg hjálp
Frá Laos þurfti hann að komast til
Bangkok og fljúga þaðan heim. Alls
liðu fimm dagar frá því að þetta gerð-
ist og þar til hann komst heim á kald-
an Klakann. Á meðan lá Ragnhildur
Steinunn því róleg og minnkaði við
sig alla vinnu. „Svo heppilega vill til
að mágkona mín býr á móti okkur, svo
hún flutti eiginlega bara yfir til mín og
þjónustaði mig þar sem ég lá út af. Hún
var alveg yndisleg, algjört gull. Hún er
líka guðmóðir hennar og það var hálf-
gerður þakklætisvottur fyrir allt sem
hún hefur gert fyrir okkur. Hún heitir
einmitt Margrét Erla og dóttir okkar
heitir Eldey Erla í höfuðið á henni og
móður Hauks, sem heitir líka Erla.“
Kveikti í óttanum
Á leiðinni komst Haukur Ingi í betra
samband og fékk fregnir af því að
ástandið væri betra en á horfði í fyrstu.
„Ég fékk skilaboð um að þetta væri
ekkert akút, hún hefði farið í rannsókn-
ir sem sýndu að ef hún myndi halda
kyrru fyrir ætti þetta að fara vel. En ég
var samt ekki í rónni fyrr en í tuttugu
vikna sónar. Þetta kveikti í manni ótta.
Ef hún sparkaði ekki í smá tíma varð ég
órólegur,“ segir Haukur Ingi og Ragn-
hildur Steinunn tekur undir það og
segist rétt hafa verið farin að jafna sig
þá. Hún hafi alltaf verið svolítið smeyk.
Eftir þetta gekk meðgangan þó vel.
„Eldey Erla var mjög virk og sparkaði
mikið. Mér fannst gott að finna hvað
það var mikið líf í henni, sérstaklega
eftir þetta.
Mér fannst samt merkilegt að þar
sem ég var með netta kúlu og var frek-
ar nett alla meðgönguna var fólk alltaf
að segja við mig að þetta væri nú ekk-
ert mál fyrir mig því ég væri svo lítil og
pen. Inni i í mér var ég bara: Ertu ekki
að djóka? Mér finnst þetta nú taka ansi
vel í. Mér fannst þetta mjög erfitt, sér-
staklega undir lokin. Þá var maður
orðinn svo þungur á sér og átti erfitt
með að hreyfa sig en af því að ég var
ekki rúllandi eins og hvalur taldi fólk
bara að þetta væri ekkert mál.“
Stefndi á þriggja mánaða orlof
Þrátt fyrir það og þrátt fyrir að fæðingin
hafi verið það skelfilegasta sem Ragn-
hildur Steinunn hefur gert langar hana
til að gera þetta allt aftur. „Ég man að
fyrstu dagana eftir fæðinguna var ég
svo stolt af mér og líka af henni. Mér
fannst að við hefðum gert þetta sam-
an, ég og hún. Mér leið eins og ég hefði
verið rosalega dugleg.
Og mig langar í annað barn á morg-
un. Ef Guð gefur munum við eignast
fleiri börn. Núna langar mig í þrjú í
viðbót.“
Fram til þessa höfðu barneignir
ekki verið henni ofarlega í huga. Hún
var framakona sem sá fyrir sér að eign-
ast kannski eitt barn. „Ég var alltaf að
vinna og var bara í þeim þankagangi.
Mér fannst erfitt að þurfa að minnka
við mig vinnu og draga mig svo í hlé
í nokkra mánuði. Ég sá það fyrir mér
að ég myndi ekki vilja lengra fæðing-
arorlof en þrjá mánuði en um leið og
hún kom í heiminn breyttist þetta. Ég
ákvað það strax að ég væri ekki að fara
að vinna eftir þrjá mánuði, ekki eftir
sex mánuði og vonandi ekki eftir níu
mánuði. Hún breytti mér og til hins
betra. Ég er miklu betri manneskja í
dag eftir að hún fæddist. Ég þakka fyr-
ir þessa stórkostlegu gjöf á hverjum
degi.“
Var föst í framtíðinni
„Þér finnst líka enn skemmtilegra að
lifa, þú hefur oft talað um það,“ skýtur
Haukur Ingi inn í. „Já, mér finnst allt
miklu skemmtilegra. Ég hef samt alltaf
verið lífsglöð.
Það sem hefur breyst er kannski
þetta, ég var alltaf að vinna og hugsa
um framtíðina, mér fannst að ég yrði
að vera dugleg að vinna og reyna að
spara svo ég gæti keypt mér hús og
komið mér vel fyrir áður en ég eign-
aðist börn. Núna lifi ég fyrir hvern dag
og finnst lífið bara yndislegt. Ég hugsa
ekki svona langt fram í tímann.
Enda er hún alveg með mig í rass-
vasanum,“ segir Ragnhildur Steinunn
hlæjandi og horfir heilluð á dóttur
sína.
Flottari en hann bjóst við
Það staðfestir kærastinn. „Hún var
búin að segja við mig að við mættum
ekki láta allt eftir henni. Hún vildi aga
og hélt að ég yrði alveg eins og smjör
í kringum hana en svo er það akkúr-
at öfugt. Ég veit ekki hvort ég eigi að
segja það en það kemur mér eiginlega
á óvart hvað hún er frábær mamma.“
Ragnhildur Steinunn lítur undrandi á
hann á meðan hann útskýrir mál sitt:
„Hún ólst upp með pabba sínum og
hefur ekki þessa móðurtengingu,“ seg-
ir hann og lítur svo á hana: „Ég vissi al-
veg að þú myndir standa þig en þú ert
flottari en ég bjóst við.“
Hún brosir einlægt og bætir því við
að hann sé líka frábær pabbi en hún
hafi reyndar alltaf vitað það. „Börn
hafa alltaf elskað hann og ég var pínu
hrædd um það að hún myndi alltaf
vilja vera hjá pabba sínum en aldrei hjá
mér. En hún er bara bæði mömmu- og
pabbastelpa.“
Hafði ekki kynnst þessu fjöl-
skyldulífi
Haukur Ingi segir að ólíkt Ragnhildi
Steinunni hafi hann alltaf verið heima-
kær og viljað stóra fjölskyldu. „Ég hef
lengur verið tilbúinn fyrir þetta en
það hefur líka verið mikið að gera hjá
mér þannig að ég hef ekki ýtt á hana
að leggjast í barneignir því ég vissi
að tímasetningin var kannski ekki sú
besta.
En ég ólst upp með tveimur systr-
um mínum á meðan Ragnhildur
Steinunn var einkabarn þar til hún
eignaðist systur árið 2007. Auk þess
ólst hún upp hjá föður sínum og þau
voru lengst af bara tvö. Hún hafði því
ekki kynnst þessu fjölskyldulífi sem ég
ólst upp við. Kannski er það það sem
er að gerast hjá henni, hún er að átta
sig á því að við erum fjölskylda sem
getur stækkað og orðið stór. Núna er
hún orðin alveg heilluð af fjölskyldu-
lífinu og talar ekki um annað en börn.
Í gegnum tíðina höfum við oft rætt
þetta en ég hef aldrei beitt hana nein-
um þrýstingi. Yfirleitt ákváðum við að
bíða í tvö ár og að þeim liðnum ákváð-
um við að bíða í önnur tvö ár.“
Hélt hún hefði ekki þolinmæði
„Ég hélt líka að þetta væri öðruvísi en
þetta er,“ segir Ragnhildur Steinunn
þar sem hún situr við stofuborðið og
matar dóttur sína á avókadó. „Ég hélt
kannski að ég hefði ekki alveg þolin-
mæði í þetta. Ég get alveg orðið þreytt
þegar ég er að passa annarra manna
börn en ég hef endalausa þolinmæði
gagnvart mínu barni. Mér finnst allt
frábært sem hún gerir, líka þegar hún
grætur.
Ég hélt líka að ég myndi vilja fara
strax aftur á vinnumarkað og var
hrædd um að fá samviskubit yfir því
að vera of upptekin af starfsframanum
en núna held ég að hann hafi meiri
áhyggjur af því að ég endi sem heima-
vinnandi mamma,“ segir hún og hlær
létt um leið og hún blikkar Hauk Inga.
Tengist móður sinni heitinni betur
„Mér finnst líka svo magnað að hugsa
til þess að mamma mín hafi líka gert
þetta fyrir mig,“ segir hún. „Ég grét
stanslaust fyrstu fimm dagana eftir að
hún fæddist af því að mér fannst þessi
tilfinning svo yfirþyrmandi, ég elsk-
aði hana svo mikið og var svo hrædd
um að það kæmi eitthvað fyrir hana
og mér fannst svo rosalegt að mamma
mín hefði kannski líka hugsað svona
um mig. Mér fannst ég tengjast
mömmu minni ennþá meira eftir að
hún fæddist þó að hún væri ekki einu
sinni til staðar því að ég var að upplifa
tilfinningar sem hún upplifði kannski
fyrir 29 árum. Það var ótrúlega skrýtið,“
en Ragnhildur Steinunn missti móður
sína sjö ára gömul úr krabbameini.
Eins og amman
Sófinn stendur upp við gluggakistu og
þar eru myndir af móður hennar. Hún
bendir á sófann og segir að dóttir sín
leiki sér mikið þarna og sæki í mynd-
irnar af ömmu sinni. „Það er líka svo-
lítið gaman að því að pabbi henn-
ar Steinunnar sér svipbrigði í dóttur
okkar sem hann hefur ekki séð síðan
mamma hennar dó.“
Það gleður Ragnhildi Steinunni
„Ég er miklu betri
manneskja eftir
að hún fæddist“
„Mér fannst svo rosalegt að mamma mín hefði kannski líka hugsað svona um
mig,“ segir Ragnhildur Steinunn Jónsdóttir en þegar Eldey Erla fæddist
upplifði hún ástina sem hún bar til dóttur sinnar svo sterkt að það þyrmdi yfir
hana og hún grét stanslaust í fimm daga. Um leið tengdi hún betur við móður
sína sem hún missti ung að árum. Í viðtali við Ingibjörgu Dögg Kjartans-
dóttur segja þau Haukur Ingi Guðnason frá því hvernig þau og líf þeirra
hefur breyst á undanförnum mánuðum. Þau segja líka frá áfallinu sem kom í
veg fyrir að þau færu í draumaferðina á meðgöngunni og varð til þess að þau
héldu í fimm vikna ferðalag til Taílands með nýfædda dóttur sína.„Ég var samt ekki í
rónni fyrr en í tutt-
ugu vikna sónar. Þetta
kveikti í manni ótta.
Fjölskyldulíf Ragnhildur
Steinunn upplifir nú í fyrsta
sinn sannkallað fjölskyldulíf
og hún, sem hefur fram til
þessa verið mikil framakona,
er farin að sjá fyrir sér að
eignast mörg börn.