Dagblaðið Vísir - DV - 27.04.2012, Blaðsíða 35

láta okkur fá sjö milljarða. Stærstur
var Vantage Point Venture Partners,
billjón dollara fjárfestingarsjóður í
Silicon Valley og einn stærsti lífeyris-
sjóður Kanada. Þetta gerðist í nokkr-
um þrepum. Þeir settu peninga inn
og voru svo ánægðir með árangurinn
að þeir héldu áfram að fjármagna
okkur og uxu með okkur.
Það hefur aldrei komið fram hvað
Nokia borgaði fyrir Oz en til að setja
það í eitthvert samhengi get ég sagt
að þessir fjárfestar áttu orðið um
helming í félaginu og fengu sína sjö
milljarða til baka með mjög góðri
ávöxtun. Ég var stærsti einstaki hlut-
hafinn í félaginu fyrir utan þessa
fjárfesta og í gegnum fjárfestingar-
félagið Títan hef ég ákveðið að fjár-
festa fyrir fjóra milljarða á Íslandi að
svo stöddu,“ segir Skúli sem er þeg-
ar búinn að skuldbinda hátt í þrjá
milljarða fyrirtækjum á borð við MP
banka, WOW Air, Carbon Recycl-
ing International, Securitas, CAOZ,
Datamarket, Thor DataCenter sem
búið er að selja til Advania og Adv-
ania.
Rúllar sér ekki upp úr peningum
Þetta er gaman. „Ég skal alveg játa það
að það er langt síðan ég hef skemmt
mér svona vel eins og núna með
þessu WOW-ævintýri. Mér var boðið
að kaupa Iceland Express en það var
mjög lauslegt og kom aldrei til greina.
Hugur minn lá í því að búa til eitthvað
nýtt, byggja eitthvað upp frá grunni.
Ég var farinn að sakna þess. Og nú
vorum við að stofna ferðaskrifstofu
með frábærum fararstjórum.
En ég geri ég mér líka grein fyr-
ir því að þegar ég set fjármagn í ný-
sköpunarfyrirtæki mun sumt mistak-
ast. Stundum gengur vel og þá ber að
fagna því. Ef einhver efnast þá eru það
frábærar fréttir því allavega það fólk
sem ég þekki sest ekki í helgan stein
og fer að rúlla sér upp úr peningum.
Ég vakna ekki á morgnana og hugsa
um peningana sem ég á,“ segir hann
og hlær. „Ég upplifi mig ekki þannig.
En það gefur augaleið að miðað við
vaxtastefnuna hér á landi hefði ég
getað lifað góðu lífi af vöxtunum ef
ég hefði viljað setja tærnar upp í loft,
spila golf og hjóla allan sólarhringinn.
Eins einkennilegt og það hljómar þá
held ég að það sé hundleiðinlegt.
En það eru auðvitað forréttindi
að geta ferðast og sýnt fjölskyld-
unni heiminn. Það eru líka forrétt-
indi að geta sett peninga inn í fyrir-
tæki og hjálpað frumkvöðlum að láta
drauma sína rætast. Ég held að flest-
ir haldi áfram í viðskiptum. Auðvitað
fer eitthvað af ágóðanum í neyslu og
þægilegra líf, annað væri óeðlilegt,
en bróðurparturinn skilar sér aftur í
umhverfið – ef umhverfið vill taka á
móti því. Það vantar líka í umræðuna
hér heima að það hefur aldrei verið
eins mikil samkeppni um fjármagn í
heiminum. Ástandið er víða verra en
hér.“
Hættulegt að gera aldrei
mistök
Auðurinn er fyrst og fremst tilkom-
inn vegna sölunnar til Nokia. „Hún
klárlega breytti öllu hvað þetta varð-
ar. Jú, jú, ég var búinn að fjárfesta að-
eins í Kanada áður en að því kom en
ég lærði það af Oz að halda að mér
höndum. Ég hefði kannski betur átt
að einbeita mér að því að vera for-
stjóri Oz í stað þess að dreifa hugan-
um með alls kyns fjárfestingum. Ég
var ungur, tók þátt í því að setja mörg
félög af stað og efnaðist mikið. Það er
bara svo auðvelt þegar allt gengur vel
en þegar það fór að herða að þá átt-
aði ég mig á því hversu tímafrekt það
er að sinna mörgum hlutum í einu og
þá lenti ég í vandræðum.
Hins vegar held ég að það sé eitt
aðalvandamál Íslendinga að hér rík-
ir enginn skilningur fyrir mistökum.
Í Kísildalnum er eitt besta umhverfi
sem fyrirfinnst fyrir frumkvöðla og
nýsköpunarfyrirtæki og þar ríkir við-
horfið að brennt barn forðist eldinn.
Hér áttu varla séns ef þér hefur orðið
á og það gildir jafnt um bankastarfs-
menn og mig þegar ég fór á haus-
inn með Oz í fyrsta fasa. En þarna
komu þessir fjárfestar, skoðuðu við-
skiptaáætlun okkar, töluðu við okkur
og sáu hvað við gerðum rangt til að
byrja með og hvað klikkaði. Síðan
sögðu þeir að við hefðum greinilega
lært okkar lexíu og gætum greinilega
klárað þetta í næsta fasa. Og þrátt fyr-
ir alla erfiðleikana var þetta klárlega
mikil reynsla.“
Nú segist hann frekar vilja fjár-
festa með fólki sem hefur reynslu af
því að mistakast en öðrum sem hafa
aðeins notið velgengni. „Það liggur
við að það sé hættulegt að gera aldrei
mistök því flestir sem hafa átt þvílíkri
farsæld að fagna – og þar á meðal ég
fram að „dot com“ hruninu, fyllast
of miklu sjálfstrausti. Ég var ungur
og grænn og af því að það hafði allt
heppnast fram að því varð ég sjálf-
umglaður og hætti að sjá hætturnar
og hlusta á annað fólk.“
Konan sagði hann stórskrýtinn
Sjálfur segist hann alltaf hafa sóst eft-
ir áskorunum, í starfi sem og einka-
lífi. „Ævintýramennskan er það sem
hefur alltaf drifið mig áfram og mér
leiðist afskaplega ef það er ekkert
að gerast. Þegar hlutirnir eru fallnir
í ljúfa löð verð ég órólegur. Ég ætti
kannski ekki að segja frá því en þeg-
ar konan mín var í læknisfræðinni
kom hún einu sinni heim og sagði
að ég og allir mínir vinir værum stór-
skrýtnir,“ segir hann og hlær létt. „Við
skulum ekkert fara nánar út í það en
ég hef alltaf viljað hafa mikið fyrir
stafni, hafa svolítið gaman af og gera
það sem mig langar til að gera.
Að einhverju leyti er þetta
spennufíkn,“ segir hann og hlær.
Sýpur á teinu og heldur áfram: „En
ég vona að ég sé orðinn aðeins skyn-
samari.“
Í dag fær hann útrás í íþróttum
og er í félagsskap sem æfir fyrir þrí-
þrautir hér og þar um heiminn.
Nema hvað, í sumar ætlar hann að
halda mót hér heima. „Við sátum
saman félagarnir og vorum að velta
því fyrir okkur hvert við ættum að
fara næst. Við áttuðum okkur á því að
við vorum að leita langt yfir skammt
og ákváðum að gera eitthvað hér.
Í öllu þessu þrasi um hrun og póli-
tík hef ég meiri áhyggjur af heilsu-
fari og menntun þjóðarinnar. Ég held
að þar glímum við við brýnni vanda-
mál en við gerum okkur kannski grein
fyrir. Þau eru ekki eins áþreifanleg
en þau munu læðast aftan að okkur.
Mér finnst það til dæmis mjög slá-
andi að við séum orðin næstfeitasta
þjóð í heimi, með sjöttu verstu tann-
hirðu barna í OECD-löndunum og að
25 prósent drengja geti ekki lesið sér til
skilnings. Ef það verður ekki tekist á við
þetta munum við sjá að á næstu 30 til
50 árum mun þessari þjóð hnigna. Ég
vona því að það geti skapast almenn
sátt um að vinna markvisst gegn því,
ekki með boðum og bönnum heldur
með því að leggja eitthvað á vogarskál-
arnar og byrja á okkur sjálfum.
Það var hugmyndin á bak við
þetta hjólreiðamót sem ég og Magn-
ús Ragnarsson, leikari með meiru og
hjólreiðakappi, heill járnkarl á móti
mér sem er bara hálfur járnkarl –
ég var bara ekki með þrekið í heilan
þegar ég fór út – en verð að taka þetta
fram því hann hefur svo gaman af
Viðtal 35Helgarblað 27.–29. apríl 2012
„Ég held að það sé stórkostlega erfitt að vera
með svona vandræðagemlingi eins og mér
„Við fórum í gegn-
um nokkur ár þar
sem við glímdum við
mikla erfiðleika og allt
virtist vera svartnætti en
við misstum aldrei sjónar
á því sem við ætluðum
okkur.
Heppinn Eftir langt og strangt ferli seldi Skúli Oz sömu helgina og bankarnir hér heima féllu. Hann kom síðan heim sem milljarðamæringur. Hann segir þó að álagið sem fylgdi þessari vinnu
hafi ekki verið mjög fjölskylduvænt. Hann sé heppinn að konan hafi alltaf staðið við bakið á honum.