Dagblaðið Vísir - DV - 24.01.2014, Blaðsíða 41

Helgarblað 24.–27. janúar 2014 Fólk Viðtal 33
eitt kastið setti maðurinn minn hins
vegar hnefann í borðið og sagði: „Ég
get ekki búið með þér svona lengur.
Þetta er ekki eðlilegt.“ Hann hringdi í
félaga sinn sem heitir Róbert Magn-
ússon og er sjúkraþjálfari. Hann hitti
mig og tilkynnti mér að það væri bara
ekkert að bakinu mínu. Það væri eitt-
hvað að inni í mér.
Ég var búin að trúa svo stíft ein-
hverju öðru að ég féll saman. Ég fór
bara að gráta þarna inni hjá honum.
Ég sem var búin að hanga á netinu og
kynna mér allt um hrygginn og liða-
mótin og taugarnar. Orðin ónæm fyr-
ir öllum bólgueyðandi lyfjum og lifði
bara á verkjalyfjum.“
Send í bráðauppskurð
Í ljós kom að innanmeinið var tiltölu-
lega saklaust, gallsteinar. En Margrét
Gauja var send í bráðauppskurð fljót-
lega eftir fréttirnar og er loksins laus
við verkina. Henni finnst sem tveim-
ur árum hafi verið rænt af sér og vill
að læknar hlusti betur á konur sem
eru með verki eftir barnsburð.
„Ég var tekin í bráðauppskurð
stuttu seinna því ég fékk rosalegt kast.
Sem segja má að ég hafi „triggerað“
sjálf. Ég fór sum sé í ómskoðun og
þá kom í ljós að það var allt sullandi
í þessum gallsteinum. Samgróningar
og alls konar. Til að staðfesta þetta þá
fór ég í fituátveislu og fékk vangefið
kast. Endaði í aðgerð daginn eftir,“
segir hún og yppir öxlum eins og ekk-
ert sé eðlilegra en að staðfesta sjúk-
dómsgreiningu með snakk- og ísáti.
Tekin af mér tvö ár
„Nú er ég laus við þetta, það er ekk-
ert að bakinu á mér og ég á nýtt líf.
Ég er samt svolítið fúl af því það voru
tekin af mér tvö ár. Læknar verða að
hlusta betur á konur. Svo er ég í mikl-
um áhættuhóp, skora hátt í „effunum
fjórum“ hvað varðar áhættu á gall-
steinum: „Forty, fertile, female og
fat“.
Nú þarf ég bara að takast á við það
verkefni að koma mér í betra líkam-
legt form. Það var náttúrlega planið
en svo er maður alltaf að fara í próf-
kjör og svona. Maður er náttúrlega
geðveikur.“
Bjargast á endanum
Móðurhlutverkið er henni heilagt
en það þýðir ekki að það megi
ekki gantast með það. „Breki er
yndislegur. Hann er alveg mömmu-
sjúkur og verður fjögurra ára í sum-
ar. Hann er með mig í vasanum. Ég
get ekki sagt nei við neinu sem hann
segir. Hann er líka orðinn frekur. Ég
er sum sé uppeldisfræðingur en ég er
versti uppalandi sem ég veit um.
Þetta er bara segin saga. Með
alla sem eru menntaðir uppeldis-
fræðingar, kennarar og lögreglu-
menn. Börnin okkar „fokkast“ upp.
Við erum alltaf að prófa einhverjar
aðferðir. Svo bjargast þetta á endan-
um,“ segir hún og skellihlær.
Á 20 ára sleikafmæli
„Ég á öll þessi börn með sama mann-
inum. Hann heitir Davíð Arnar. Við
erum búin að vera sundur og saman
síðan ég var 17 ára. Við héldum upp
á 20 ára sleikafmæli núna um ára-
mótin.
Við höldum bara upp á þetta
sleikafmæli. Getum eiginlega ekki
annað því við erum búin að hætta svo
oft saman. Annað væri ruglingslegt.
En það var fyrir 20 árum sem við
hittumst, á Nillabar í Hafnarfirði. Í
gamlárskvöldspartíi. Við vorum svo
handtekin saman á nýja árinu sem er
einstaklega rómantískt. Við gerðum
eins og allir, stálumst í pottana. Hann
hafði eitthvað verið að rjátla við vin-
konu mína. Ég vatt mér upp að hon-
um og spurði hann hvort hann væri
ennþá bitur út af vinkonu minni. Mér
fannst hann hrikalega sætur. Hann
sagði nei og bauð mér í sund. Við
vorum yfirheyrð og allt, þetta var svo
mikið mál.“
Alltaf að skilja
Margrét Gauja segir þau hjónin hafa
gert margar tilraunir til að hætta
saman á fyrstu árum sambands-
ins. En þráðurinn var sterkur og þau
fundu hvort annað loks í sátt og sam-
lyndi.
„Ég var alltaf að skilja við mann-
inn minn á þessum fyrstu árum, ég
er fjórum yngri en hann og var bara
óþroskuð. Við erum rosalega ólík og
ég kunni ekki að meta það. Ég hætti
með honum og fór að deita einhverja
gæja sem voru líkari mér að upplagi.
Þá sá ég mjög skýrt að ég gat ekki
verið með einhverjum líkum mér.
Ég nennti ekki að vera með gæjum
sem kepptust um athyglina við mig.
Á endanum lærði ég gott að meta.
Og hann var alltaf þarna, þessi sterki
þráður á milli okkar. Það nennti held-
ur enginn strákur að deita mig. Það
kveiktu allir á perunni hvað þráður-
inn var sterkur.“
Hjónin giftu sig fyrir nokkrum
árum, þótt Margréti Gauju
hefði fundist það hálfvandræða-
legt í fyrstu. „Að giftast manni sem
ég hef hætt með svona oft,“ segir
hún og hlær. „Við fluttumst hingað
í fjörðinn í Bjarnabæ og ræktuðum
ástina og giftum okkur svo í sveitinni
hjá ömmu og afa. Veislan var á Borg í
Grímsnesi og er góð minning.“
Gerðist lögga eftir
að hafa sjálf verið handtekin
En hvernig skyldi leið hennar hafa
legið í stjórnmálin. Neistinn kviknaði
í umönnun dótturinnar en Margrét
Gauja átti eftir að þræða leiðina. Hún
byrjaði á lögreglustöðinni, þar sem
hún og eiginmaðurinn höfðu verið
yfirheyrð.
„Ég gerðist lögga sex árum eftir
að ég var sjálf handtekin. Starfið var
mesti skóli fyrir 23 ára gerpi sem
hægt var að hugsa sér. Ég þroskað-
ist hratt á skömmum tíma. Ég var svo
heppin að vera með góðum mönn-
um á vakt sem báru virðingu fyrir
starfinu. Þarna lærði ég að það er
sama hvað þú vinnur við þú verður
alltaf að sýna fólki virðingu og auð-
mýkt. Þarna ertu í mesta valdboði
sem til er, þú ert í lögreglubúningi og
með lögverndaðan rétt til að berja frá
þér og verja þig ef þú metur aðstæður
þannig. Ég sá svo margt gott og slæmt
og lærði að vinna úr því. Ég hélt alltaf
að ég gæti ekki orðið lögregluþjónn,
því ég er svo mikil dramadrottning.
En þarna fann ég að ég er mjög jarð-
tengd og mjög hæf í að takast á við
erfiðar aðstæður.“
Námið valið með aðstoð
skyggns lögreglumanns
Margrét Gauja var ráðvillt um fram-
tíðina og næsta stoppistöð í lífinu
varð ljós á vakt með skyggnum lög-
regluþjóni sem sagðist vita hvað hún
ætti að gera.
„Ég var á næturvakt í fjarskiptum.
Sum sé ekki á bíl. Sat þar inni með
góðum manni sem heitir Arinbjörn
Leifsson og ræddi við hann um
hvað ég ætti að verða þegar ég yrði
stór. Ég er nefnilega ekki góð í neinu
einu. Ég er svona skítsæmileg í öllu.
Þetta var í ágústmánuði og við vor-
um saman að skima yfir vefsíðu Há-
skóla Íslands. Við duttum inn á síðu
um uppeldis- og menntunarfræði.
Arinbjörn er miðill og sagðist finna
á sér að þetta ætti ég að læra. Hann
horfði djúpt í augu mín þegar hann
sagði mér þetta alveg sannfærður.
Ég svaraði dáleidd til baka, játandi.
Fór svo strax eftir næturvaktina upp í
Háskóla Íslands og náði að suða mig
inn. Þá hætti ég sem lögga og byrjaði
í Háskólanum.“
Hélt hún væri sjálfstæðiskona
Í háskólanum fór Margrét Gauja á
fullt í pólitík og fann sig eftir smá
maus með ungum jafnaðarmönn-
um. Þar kynntist hún kjarnakon-
um sem höfðu mikil áhrif á hana
og opnuðu fyrir henni nýjar víddir.
„Ég kynntist Guðnýju Guð-
björns, fyrrverandi alþingiskonu,
og var aðstoðarmaður hennar í
tvö ár. Það var afar lærdómsríkt.
Ég hélt alltaf að ég væri sjálfstæðis-
kona, þar til ég fór að rökræða
um pólitík. Æ oftar gerðist það að
ég sammæltist andstæðingnum í
rökræðu. Um tíma var ég farin að
halda að ég væri framsóknarmaður
vegna þess hve mikið ég var sam-
mála öllu alltaf hreint,“ segir hún
og hlær.
„Síðan þurfti ekki ég ekki nema
að fara á einn opinn fund með Ingi-
björgu Sólrúnu Gísladóttur. Hún
vafði mér um fingur sér. Mér fannst
hún ótrúlega flott. Þá var hún að
stíga úr borgarpólitíkinni í lands-
málin. Eftir þennan fund skráði ég
mig í unga jafnaðarmenn.“
Stelpur fá ekki klapp á bakið
Í námi sínu kynntist Margrét Gauja
einnig femínisma og það hefur mót-
að hana til framtíðar. Hún lærði að
setja upp kynjagleraugun og sá sig í
öðru ljósi en áður.
„Ég hef aldrei verið inn í mig. Höld-
um því til haga. Ég var alin upp við að
fá þau skilaboð að ég væri athyglis-
sjúk og frek. Í uppeldisfræðinni lærði
ég að ég var það ekki, heldur framfær-
in og ákveðin. Það er svo mikil kynja-
hugsun í uppeldisfræðinni. Sigrún
Aðalbjarnardóttir og Sigurlína Dav-
íðsdóttir og þessar þungavigtarkonur
höfðu áhrif á mig og kenndu mér að
setja upp kynjagleraugun. Ég kveikti á
perunni og gerðist femínisti.“
Hún segist setja upp þessi gler-
augu reglulega í starfi sínu sem
kennari. „Fólk þarf að passa sig á
því hvað það segir við stelpur þegar
þær virðast haga sér eins og ótemjur.
Strákar fá oft klapp á bakið fyrir sömu
hegðun. Maður þarf að staldra við
og hugsa um þetta. Um leið og mað-
ur segir: „Djöfull ertu flott – kýldu á
þetta“ þá sér maður að þeim bregður.
Það er áhugavert, því þær fá ekki að
heyra þetta nógu oft.“
Vill fjölbreytileika
Mikið vatn hefur til sjávar runnið
síðan Margrét Gauja ákvað að gera
stjórnmál að starfi sínu. Hún tók
þátt í ungliðastarfinu af krafti, stofn-
aði jafningjafræðsluna í Hafnarf-
irði og bauð sig fram til áhrifa. Nú
situr hún sem formaður umhverfi-
og framkvæmdaráðs, formaður fjöl-
skylduráðs, forseti bæjarstjórnar,
er stjórnar formaður Sorpu og tekur
stefnuna á efsta sætið í heimabæn-
um. Hún vill sjá hag fjölskyldufólks
betur borgið.
„Ég brenn fyrir það að búa til
samfélag þar sem fjölbreytileikinn
fær að njóta sín. Það er öll flóran í
Hafnarfirði. Það er kostur í samfélagi.
Einsleitt samfélag hugnast mér ekki
sem góð samfélagsgerð. Ég vil sjá
hag fjölskyldufólks bættan. Þar eru
flest mál er koma okkur við mikilvæg
og að mörgu að huga. Ég get nefnt
sem dæmi samgöngumál og sorp-
hirðu. Ef við erum að búa til samfé-
lag þar sem fólk þarf að eyða 20–30
prósentum af ráðstöfunartekjum
sínum í samgöngur til að komast í
vinnu og til baka þá erum við á rangri
leið. Við þurfum að fara að hugsa af
alvöru um uppbyggingu samfélags
okkar. Ég var á fyrirlestri um daginn
um léttlestir, ég pissaði næstum í
mig af spenningi. Ég vil sjá til þess að
Hafnarfjörður sé framarlega í fram-
tíðarpælingum. Við höfum verið að
spýta í lófana hvað þetta varðar þrátt
fyrir efnahagsþrengingar í bænum.
Svo er ég náttúrlega með rusl á heil-
anum sem stjórnarformaður Sorpu,“
segir hún og brosir.
Vill setja þak á
kostnað vegna barna
Brýnast finnst henni að leysa fjár-
hagsok sem fjölskyldur eru undir
vegna frístunda og náms barna.
Sjálf eyða Margrét Gauja og Davíð
Arnar allt að 80 þúsundum króna í
slíkt á mánuði.
„Það sem brennur mest og ég
finn á eigin skinni er þessi yfir-
dregni kostnaður heimilanna í frí-
stundir, gæslu, fæði og fleira. Við
þurfum að segja stopp. Það hefur
allt hækkað svo brjálæðislega. Ég
vil fara sænsku leiðina og setja eitt-
hvert þak. Á mínu heimili fara 70–80
þúsund á mánuði í þennan kostnað
og það er fyrir utan kostnað við að
fæða börnin og klæða. Ef ég heyri
rökin: „Já, ef þú hefur ekki efni á því,
af hverju ertu þá að eignast börn“
þá er mér að mæta. Við segjum ekki
svona. Þetta er ekki samfélag sem
við viljum.“ n
Tók á að vera barnastjarna
Hispurslaus með húmor
Margrét Gauja stefnir hátt
í pólitík. Hún hefur sterka
kímnigáfu og á auðvelt með að
gera grín að sér. Hún er alin upp
við að lífið eigi að vera fyndið og
skemmtilegt. MyNd SiGTryGGur Ari
„Ég var alltaf að
skilja við mann-
inn minn á þessum fyrstu
árum.