Dagblaðið Vísir - DV - 31.01.2014, Blaðsíða 21

Helgarblað 31. janúar 2014 Fréttir Nærmynd 21
n Gullganga Magnúsar Geirs n Metnaðargjarn vinnuþjarkur n Hafði samið 15 leikrit 9 ára
um 60–80 manns komu á hverja sýn­
ingu og krakkarnir voru klappaðir
upp nokkrum sinnum.
Magnús Geir leikstýrði sýn­
ingunni og með framtakinu varð
hann yngsti leikstjóri landsins, og
yngsti leikfélagsformaður landsins.
Hann vildi þó ekki meina að krakk­
arnir hefðu verið óstýrilátir á æfing­
um: „Nei, nei, þeir voru prúðir. Við
tókum þetta öll mjög alvarlega.“
Svo alvarlega að leikhópurinn
réð til sín ljósamann, sviðsmann,
hvíslara, hljóðfæraleikara, miðasala
og lét prenta leikskrá, keypti máln­
ingu og smíðaði leikmynd, keypti
leikmuni og lét prenta límmiða með
merki Gamanleikhússins.
Leikararnir gengu í Bandalag ís­
lenskra leikfélaga og fengu þar með
aðgang að búningum, leikmunum,
handritum og námskeiðum en
Magnús Geir hafði setið námskeið í
förðun þegar viðtalið var tekið.
Í samkeppni við Þjóðleikhúsið
Fáir eða enginn jafnaldri Magnúsar
Geirs hafði eins víðtæka reynslu af
leikhúsinu og hann. Í viðtali við Æsk­
una viðurkenndi hann þó að hann
fengi alltaf dálítinn sviðsskrekk áður
en hann stigi á svið og væri „dálítið
feiminn“.
Krakkarnir í Gamanleikhúsinu
voru bæði afkastamiklir og fram­
sæknir. Þeirra á meðal voru Ragnar
Kjartansson listamaður, Gottskáld
Dagur Sigurðsson leikari og Sig­
ríður Hagalín fréttakona. Á næstu
árum áttu þau eftir að setja upp átta
leiksýningar, taka þátt
í fimm leiklistarhátíð­
um erlendis og standa
fyrir leiklistartengdum
námskeiðum fyrir ungt
fólk, svo sem í líkams­
beitingu og förðun. Þá
sóttu þau einnig leik­
listarnámskeið erlend­
is þegar þau fóru þang­
að.
Árið 1990 urðu
tímamót hjá leikfé­
laginu þegar það setti í
fyrsta sinn upp sýningu
í stóru leikhúsi og fór
í samkeppni við Þjóð­
leikhúsið. Það var þegar
Lína langsokkur var sýnt
í Iðnó og Íslensku óper­
unni. Sýningin sló í gegn
og uppselt var á all­
ar sýningar en krakk­
arnir urðu að hætta
sýningum fyrir fullu
húsi og snúa sér að
próflestri.
Magnús Geir
hafði leikstýrt öllum
leiksýningum Gam­
anleikhússins,
„nema hvað ég
stjórnaði Maddúsku
að nokkru leyti í
samráði við Her­
dísi Þorvaldsdóttur
leikkonu. Ég byrj­
aði á að stjórna því
en þegar Sjónvarpið
tók það upp breytt­
um við því svo­
lítið,“ útskýrði hann
seinna.
Æfðu fram á nótt
Síðasta sýning Gamanleikhússins
var sýnd árið 1991. Krakkarnir í
Gamanleikhúsinu voru þá orðnir
sextíu talsins og Magnús Geir orðinn
sautján ára menntskælingur í MR.
Í viðtali sem tekið var fyrir
Morgunblaðið í tengslum við upp­
setninguna sagði hann að leikararn­
ir hefðu æft frá átta á morgnana og
fram yfir miðnætti á hverjum degi frá
því að vorprófum lauk. „Við ákváð­
um að sleppa sumarvinnunni þar til
í ágúst, en þá ætluðum við að vinna
öll kvöld og allar helgar.“
Á þessum árum lærði Magnús
Geir bæði útsjónarsemi, en til að fjár­
magna reksturinn seldi leikhópur­
inn auglýsingar í leikskrár og miða á
sýningar, og skipulagningu. „Maður
er á fullri ferð hverja einustu mínútu
og lærir jafnvel betur en ella.“
Í leikhúsinu lærði hann líka eitt og
annað sem hann lærði ekki annars
staðar, eins og að smíða, sauma bún­
inga, tengja ljós, taka myndir og ann­
að sem til féll í leikhúsinu. „Við lær­
um að vinna saman og taka tillit til
annarra,“ sagði hann einnig.
„Oft er maður alveg kominn að
því að gefast upp. En þetta er svo ros­
lega gaman að maður hættir ekki,“
útskýrði hann. Hann væri varla bú­
inn að setja upp eina sýningu fyrr
en hugmyndin að þeirri næstu væri
komin. „Þegar maður sér að leikritið
er komið í höfn fer maður að leita að
einhverju nýju.“
Mikil ábyrgð á ungum manni
Hæfileiki Magnúsar Geirs til að fá
fólk í lið með sér kom snemma í ljós.
Í Menntaskólanum í Reykjavík var
hann Inspector Cholae árið 1992–
1993.
Þar tók hann aðeins einu sinni
þátt í Herranótt sjálfur en leikstýrði
uppfærslunum hins vegar margoft
á næstu árum. Auk þess sem hann
setti upp sýningu þar sem hann fékk
til liðs við sig rjómann af leiklistar­
fólki framhaldsskólanna MR, MH,
MS, Kvennó og Versló, þar sem leik­
listarlífið var hvað öflugast.
Að stúdentsprófi loknu lá leið
Magnúsar Geirs til Bristol í Englandi
þar sem hann var ár í leikstjóra­
námi á framhaldsstigi í virtum leik­
listarskóla, Bristol Old Vic Theater
School, sem stofnaður var af Sir
Laurence Olivier.
Úti setti Magnús Geir upp tvær
leiksýningar og var aðstoðarleikstjóri
á öðrum tveimur sýningum. Þar að­
stoðaði hann líka Jim Cartwright við
að koma upp forsýningu á leikverk­
inu Stone Free, sem Magnús Geir
tók síðan með sér heim til Íslands,
áður en höfundurinn hafði fullskrif­
að textann, en verkið var frumsýnt í
London árið þar á eftir.
Við heimkomuna hóf hann störf
sem verkefnastóri í Borgarleikhús­
inu og tíu árum eftir stofnun Gaman­
leikhússins stofnaði hann Leikfélag
Íslands utan um sýninguna Stone
Free sem hann leikstýrði og setti
upp á stóra sviði Borgarleikhússins.
Það þótti óvenjulegt að svo ungum
manni væri falin svo mikil ábyrgð en
Magnús Geir kláraði þetta með sóma
og sýningin var mest sótta sýningin
„
Ég held
að ég
hafi
verið
dálítið
skrýtið
barn „Ég bankaði upp
á og hitti fyrst
dyravörð sem sagði að ég
ætti ekkert erindi þangað
og rak mig út.
Ferillinn
árið 1996 og gekk fyrir fullu húsi út
árið 1997.
Samhliða starfinu sótti hann
tíma í bókmenntafræði í Háskóla
Íslands, aðllega til að styrkja sig
sem leikstjóra en árið 1995 sagði
hann í viðtali við Morgunblaðið að
það væri ekki hægt að verða leik­
stjóri í eitt skipti fyrir öll við það að
taka próf. Góður leikstjóri yrði að
hafa augun opin og sífellt vera að
mennta sig.
Ásakanir um vinapólitík
Magnús Geir hafði hugsað sér að
halda aftur utan og fara í frekara
nám en verkefnin fram undan voru
of mörg og of spennandi til að hann
gæti hafnað áframhaldandi starfi
með Leikfélagi Íslands.
Árið 1997 lagði Ingibjörg Sólrún
Gísladóttir, þáverandi borgarstjóri,
til að leikfélagið fengi Iðnó til afnota
og sæi um rekstur þess. Lagt var
upp með að veitingasala stæði und­
ir menningarstarfsemi í húsinu svo
framlag borgarinnar fælist aðeins
í því að fela þeim húsið til afnota
endurgjaldslaust.
Hugmyndin var umdeild og vakti
hörð viðbrögð. Menningarvitar
sögðu að veitingarekstur og leikhús
færu ekki saman og aðrir voru ósátt­
ir við valið á rekstraraðilum, eða allt
í bland. Þá höfðu kanónur á borð við
Guðjón Pedersen sóst eftir rekstrin­
um en hann kom fram í fjölmiðlum
og sagði að í Leikfélagi Íslands væri
ungt og duglegt fólk en framsækið
væri það ekki.
Fleiri stórstjörnur blönduðu sér
í umræðuna og Baltasar Kormákur
sem var einn af forkólfum Loftkast­
alans sagði það óásættanlegt að
samkeppnisaðilar fengju afhent frítt
húsnæði frá borginni. R­listamenn
væru greinilega orðnir svona miklir
markaðshyggjumenn að þeir veldu
bestu markaðsmennina en ekki þá
sem hefðu mestu reynsluna og ættu
að geta sett upp bestu sýningarnar.
Þetta væri greinilega „vinapólitík“.
Stærsta sjálfstæða leikhúsið
Magnús Geir og félagar hans í Leik­
félagi Íslands létu gagnrýnina sem
vind um eyru þjóta. Á aldarafmæli
Iðnó einhentu þeir sér í að setja
upp menningarhús með kaffistofu,
veitingahúsi, leikhúsi, tónleikasal
og danssal.
Þeir tóku við húsinu hráu en
eyddu um tíu milljónum í
1973
Magnús Geir
Þórðarson
fæðist
1985
Stofnar
Gaman-
leikhúsið
1996 Stofnar
Leikfélag Íslands
1997 Hefur
rekstur í Iðnó með LÍ
2000
LÍ verður
stærsta
sjálfstæða
leikhúsið
2002
LÍ verður
gjaldþrota
2003
Lauk meist-
aranámi í leik-
húsfræðum
frá University
of Wales
2004 Verður
leikhússtjóri
Leikfélags Akureyrar
2005
Lauk námi
MBA-námi frá
Háskólanum
í Reykjavík
2007
Valinn mark-
aðsmaður
ársins
2008
Verður
leikhússtjóri
Borgarleik-
hússins
2009 Valinn
viðskiptafræðingur ársins
2012 Tekur
sæti í stjórn RÚV
2013
Fékk riddara-
kross hinnar
íslensku
fálkaorðu
2014
Ráðinn
útvarps-
stjóri
Fengu Iðnó Þeir voru ungir og
horfðu björtum augum til fram-
tíðarinnar, strákarnir í LÍ, þegar
þeim hafði verið treyst fyrir Iðnó.
Úr Morgunblaðiðinu 1998.
Stjarna fædd Aðeins níu
ára gamall hafði Magnús
Geir fengið uppsetningu á
eigin verki, Keisaranum. Úr
Helgarpóstinum 1983.
Afkastamikill Magnús Geir
stofnaði eigið leikhús þegar
hann vildi taka stjórnina í eigin
hendur. Úr Æskunni 1987.
Lítill leikstjóri 12 ára
varð Magnús Geir yngsti
leikstjóri landsins þegar
hann setti Töfralúðurinn
á svið. Úr Æskunni 1985.
M
y
n
d
S
Ig
tr
y
g
g
u
r
A
r
I