Dagblaðið Vísir - DV - 25.01.2013, Blaðsíða 34

34 25.–27. janúar 2013 Helgarblað
konur féllu fyrir hendi sovéska fjöldamorðingjanum Gennady Mikhasevich á árunum 1971
til 1985. Hann sagði að morðæði hafi gripið hann þegar eiginkona hans yfirgaf hann fyrir annan
mann meðan hann gegndi herþjónustu. Hann nauðgaði flestum fórnarlömbum sínum áður en
hann kyrkti þau en morðin voru öll framin nálægt borginni Vitebsk sem nú er í Hvíta-Rússlandi. 36
n Carine var vel liðin af nágrönnum sínum n Hafði sinn djöful að draga„Það var ekki ég,“
sagði Carine góð-
glöð þegar hún sá blóð-
ið laga úr sárinu, „það var
dóttir mín sem gerði það.
Þ
egar Carine Micha flutti í
úthverfi Liege, Angleur, í
Belgíu féll hún strax í náð­
ina hjá íbúum hverfisins.
Hún var með sítt, svart hár,
blik í augum og þegar hún tók lagið í
karókí virtist hún mun yngri en þrjá­
tíu ára, sem var raunin eða þar um
bil.
En framkoma Carine og útgeislun
áttu lítið skylt við fortíð hennar og
harminn sem hún geymdi. Foreldrar
Carine voru áfengissjúklingar og
höfðu farið illa með hana. Henni
hafði verið nauðgað 14 ára að aldri
og skömmu síðar hafði hún hlaupist
að heiman með fyrstu ástinni sinni.
Sú ást hafði verið skammlíf.
Alls þessa voru engin merki þegar
hún kom til Angleur. Hún flögraði
eins og fiðrildi um hverfið, daðraði
á gamansaman máta og var hvers
manns hugljúfi. En innan árs heyrði
það sögunni til, því hugur hennar
hneigðist ekki eingöngu til karókís
heldur einnig bjórs, sem hún hafði
mikið dálæti á. Hún innbyrti hann í
miklum mæli og átti þá til að verða
óútreiknanleg og erfið. Hún gat ekki
lengur séð um syni sína tvo, sem hún
hafði eignast á unglingsaldri, en bjó
ein með sjö ára dóttur sinni og hafði
framfærslu frá hinu opinbera.
Lóðrétt niður á við
Tilvera Carine var komin í öng­
stræti og dag einn í kjölfar sumark­
arnivals í hverfinu endaði hún uppi
í rúmi eins nágranna síns, kvænts
manns. Daginn eftir réðst eiginkona
umrædds karlmanns, bálreið á Car­
ine á götu úti og urðu úr því heil­
mikil slagsmál. Carine tókst að hafa
eiginkonuna undir og gaf henni
heiftarlegt spark í höfuðið og blóðið
rann í stríðum straumum.
Carine hafði sigur, en nágrannar
hennar snéru við henni baki í kjöl­
farið og höfðu varann á í samskipt­
um sínum við hana.
Tíðindi af hegðun hennar í garð
kærasta síns voru ekki til að bæta
ástandið. Kvöld eitt hafði Carine
laumast ölvuð inn á herbergi
kærastans, Lillo, sem var á sama
stigagangi og íbúð hennar í fjölbýlis­
húsi við Vaudrée­götu, og stungið
hann með hníf í öxlina þar sem hann
svaf svefni hinna réttlátu. „Það var
ekki ég,“ sagði Carine góðglöð þegar
hún sá blóðið laga úr sárinu, „það var
dóttir mín sem gerði það.“
Sem betur fer var áverkinn ekki
alvarlegur og Lillo ákvað að gera
ekkert í málinu. En læknir Carine
taldi henni fyrir bestu að dvelja um
nokkurra vikna skeið á geðdeild og
dóttur hennar var komið í gæslu.
Hitti mannsefni og ástmann
Engu tauti var við Carine komið á
geðsjúkrahúsinu og för hennar í ræs­
ið hélt áfram að dvölinni þar lokinni.
Hún innbyrti áfengi með öllum pill­
um sem nöfnum tjáir að nefna við
öllum mögulegum og ómögulegum
sjúkdómum. Í slíku ástandi tilkynnti
hún nágrönnum sínum að hún hygð­
ist ganga í hjónaband. Mannsefnið
hafði hún hitt á geðsjúkrahúsinu.
Ekki löngu síðar gengu þau í
hjónaband en erfitt er um að segja
hvað átti sér stað í íbúð Carine á
brúðkaupsnóttina. Hvað sem því líð­
ur þá var ekki liðin vika þegar Car­
ine nánast dró eiginmanninn niður í
anddyri og henti honum út.
Skömmu síðar fann Carine sér
elskhuga, Richard Dulapa, sem, líkt
og hún, glímdi við áfengissýki. Sá
draumur lifði stutt því Richard keyrði
yfir Carine á mótorhjóli sínu, barði
hana sundur og saman og braust síð­
an inn í íbúð hennar. Lætin í honum
voru slík að nágranni einn fékk nóg
og lét hann finna fyrir eigin meðul­
um og Richard endaði á spítala með
brotinn handlegg, brákaðan fótlegg
og málmplötu í hausnum.
Þetta gerðist í desember árið
2007. Næstu mánuði ríkti nokkurs
konar friður í Vaudrée­götu.
Í ljósum logum
Friðurinn ríkti um skeið en á
allraheilagramessu árið 2008 stóðu
eldtungurnar út um glugga íbúðar
Carine. Slökkviliðsmönnum varð
fljótlega ljóst að eldar höfðu verið
kveiktir á fleiri en einum stað og allt
benti til íkveikju.
Þegar þeim tókst loks að ráða
niðurlögum eldsins blasti við þeim
ömurleg sýn – koluð lík Carine og
Richard, hlið við hlið í stofunni.
En hvorugt þeirra hafði orðið
eldinum að bráð, að sögn meina­
fræðings. Þau höfðu verið stungin
á hol, ítrekað, skorin á háls og að
lokum hafði verið hellt yfir þau bens­
íni og borinn eldur að. Hver gat hafa
gert þetta við skötuhjúin?
Svarið við þeirri spurningu kom
nágrönnunum í opna skjöldu því
lögreglan handtók syni Carine,
Grégory og Philippe, og ákærði þá
fyrir morðið.
Samkvæmt þeirri frásögn sem
sögð var á lögreglustöðinni hafði
Carine, þá 39 ára, sakað tvítugan
son sinn, Grégory, um að sinna
lítilli dóttur hans ekki sem skyldi.
Philippe brást hinn versti við er
hann heyrði tíðindin og hafði á
orði að hún gæti trútt um talað;
hún væri varla í aðstöðu til að
saka annað fólk um vanrækslu. Til
að undirstrika orð sín kýldi hann
móður sína í andlitið og rauk síðan
á dyr.
Engir englar
Philippe og Grégory spjölluðu
saman í kjölfarið. Þeir voru engir
englar og þá þegar hafði Philippe
hlotið dóm og Grégory hafði
brugðið hnífi gegn tóbakssala sem
ekki vildi selja honum sígarettur.
Næstu nótt fengu bræðurnir vin
sinn, Christophe nokkurn Renard, til
liðs við sig. „Við verðum að losa okk­
ur við mömmu,“ sögðu þeir.
Þremenningarnir settust allir á
bifhjól vinar síns og héldu sem leið
lá í Vaudrée­götu þar sem Philippe
fór upp í íbúð móður sinnar. Grégory
beið ásamt vini þeirra niðri í anddyri.
Sagan segir að Philippe hafi sagt
við bróður sinn. „Ég varð að drepa
Richard líka. Og hvað gerum við nú?“
Bræðurnir urðu sér úti um bensín,
fóru aftur í íbúð móður sinnar og Phil­
ippe fór upp og bar eld að líkunum.
Lögreglu þótti nokkuð augljóst að
morðin hefðu ekki verið skipulögð að
ráði og höfðu nokkrir íbúar hússins
séð Philippe á leið upp með bensín­
brúsann. Reyndar stóð hann á snakki
fyrir utan húsið þegar slökkviliðið bar
að. Bræðurnir voru báðir ákærðir fyrir
morðið á móður sinni. n
Myrtu Móður sína
Bræðurnir Synir Carine voru engir englar