Gerðir kirkjuþings - 1998, Page 296

1998
30. KIRKJUÞING
33. mál
6. Þjóðkirkjan setur sér að leggja sérstaka áherslu á þátttöku í baráttunni fyrir því
að halda grunnskólanemendum frá neyslu áfengis og vímuefna og er fus til samtarfs
einnig við framhaldsskólann um að vinna þar að hliðstæðu marki. A vettvangi
grunnskólans koma oft í ljós þeir atferlisþættir hjá einstaklingum sem seinna eru
líklegir til að leiða þá til skaðlegrar neyslu. Kirkjan þarf að koma sérstaklega til móts
við þá, laða þá að starfi sínu og finna leiðir til þess að veita skóla og heimili þeirra
stuðning með kærleiksþjónustu sinni.
7. Þjóðkirkjan heimilar ekki að haldnar séu í húsakynnum hennar samkomur þar
sem sterks áfengis sé neytt og hefur hóf á þeim vínveitingum sem heimilaðar eru.
Greinargerð.
í þessari stefnuskrá er leitast við að marka stöðu Þjóðkirkjunnar gagnvart áfengis - og
fíkniefoabölinu, sýna kenningarlega stöðu hennar og taka afstöðu til áfengissýkinnar
og þess starfs sem unnið er í landinu til að létta þetta böl. Þá er dregin upp mynd af
því starfi sem þegar er unnið og varpað ljósi á gildi þess í þessu efni. Sérstaklega er
svo bent á vaxtarbrodda og úrbætur sem álitin eru nauðsynleg eða mjög æskileg.
1. Endurmenntun og þjálfun starfsfólks Þjóðkirkjunnar er lykilatriði í eflingu starfs
kirkjunnar að vímuefhamálum. Langt er síðan á þetta var fyrst bent og sú viðleitni
sem sýnd hefur verið í þessu efhi hefur jafnan haft verulegan árangur. Þetta þarf að
efla markvisst.
Þegar í vetur verði farið af stað með almennt námskeið sem nái til allra presta og
djákna og miði að því að auðvelda þeim greiningu vandans í hinum einstöku tilfellum
og kynna þeim þau úrræði sem þegar eru fyrir hendi en ekki síst hvað áfengissýki er
og hvaða lögmál stjóma fíkn manna.
Jafhffamt skal undirbúið formlegt ffamhaldsnámskeið sem miði að því að skapa
sérþekkingu í Þjóðkirkjunni á eðli þessa vanda, meðferð og stuðningi við
áfengissjúklinga og fjölskyldur þeirra. Leiðbeining um kristilega túlkun
tólfsporaleiðarinnar hefur verið veitt í vaxandi mæli en það verður ekki gert án
sérstakrar þjálfunar þeirra sem það starf eiga að inna af hendi. Námið sé sett upp sem
fjamám með reglubundnum fyrirlestraflokkum. Til þessa leggi kirkjuráð nokkurt fé
og hugi jafhffamt að því að umbuna þeim sem það leggja á sig að stunda nám af þessu
tagi. Ætlað er að 300.000 kr. gætu nægt til þess að reka námskeiðin á næsta ári.
2. Þjóðkirkjan hefur ekki haft neinn sérstakan viðbúnað vegna þessa mikla böls
þjóðarinnar né lagt í kostnað þess vegna. Það er ekki í samræmi við þá
ábyrgðartilfinningu sem býr í kirkjunni og ljóst kemur ffam í starfi presta og safnaða
víða um land. Nauðsynlegt er að málaflokkurinn hafi tiltekinn fulltrúa sem annist
hann, þróun hans og tengsl.
Varðandi æskulýðsstarf kirkjunnar væri vert að huga að því að mennta og þjálfa
starfsfólk sérstaklega til starfa á því sviði. Erlendis er skipulagt nám fyrir
tómstundaráðgjafa (ffitidspedagog) og mætti hugsa sér að því mætti koma við án
mikills kostnaðar t.d. við Kennaraháskólann.
291