Dagblaðið Vísir - DV - 25.11.2007, Blaðsíða 18

18 FÖSTUDAGUR 23. NÓVEMBER 2007
Umræða DV
ÚTGÁFUFÉLAG: Dagblaðið-Visir útgáfufélag ehf.
STJÓRNARFORMAÐUR: Hreinn Loftsson
FRAMKVÆMDASTJÓRI: Elín Ragnarsdóttir
RITSTJÓRAR:
ReynirTraustason og Sigurjón M. Egilsson ábm.
FULLTRÚI RITSTJÓRA: Janus Sigurjónsson
FRÉTTASTJÓRI: Brynjólfur Þór Guðmundsson
AUGLÝSINGASTJÓRI: Ásmundur Helgason
Umbrot: DV. Prentvinnsla: Landsprent. Dreifing: Árvakur.
DV áskilur sér rétt til að birta aösent efni blaösins á stafrænu
formi og (gagnabönkum án endurgjalds.
öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð.
AÐALNÚMER 512 7000, RITSTJÓRN 512 7010,
ÁSKRIFTARSÍMI 512 7080, AUGLÝSINGAR 512 70 40.
SANDKORN
■ Hún var merkileg umræða
ritstjóra dreifiblaðanna, Jóns
Kaldal á Fréttablaðinu og Ól-
afs Þ. Stcph-
ensen á 24
stundum,
í íslandi í
dag. Jón er
sannfærður
um að ekkert
nema dreifi-
blöð eigi sér
líf en Ólafur
hefur trú á
Mogganum. Sölvi Tryggvason,
stjórnandi umræðunnar, fu.ll-
yrti án þess að Ólafur gerði at-
hugasemdir að Mogginn hefði
tapað 240 milljónum á síðasta
ári. Slagar hátt í milljón á tölu-
blað. Djúpir vasar í Hádegis-
móum.
■ Áfram að ritstjórunum Jóni
Kaldal og Ólafi Þ. Stcphcn-
sen. Báðir komust upp með að
kalla flett-
ingar blaða
sinna lestur.
Það eru ein-
hver mestu
ósannindi
samtímans.
Með rökum
er hægt að
segja að að-
eins þriðj-
ungur blaða þeirra sé lesinn,
þriðjungi sé flett og þriðjungi
sé hafnað og fari því algjörlega
ólesinn á haugana. Það eru um
sjötíu þúsund blöð á dag og
þegar þau eru talin með sem
eru ekkert lesin, bara flett, fara
eftir sömu formúlu 140.000
dreifiblöð ekkert eða lítið lesin
á haugana hvern dag.
FRÉTTABLAÐIÐ
■ Meira um dreifiblöðin. Jón
Kaldal og Ólafur Þ. Stephen-
sen láta eðlilega vel af sínu.
Ólafur má fagna, þeim fjölgar
sem fletta blaðinu og jafnvel
líka þeim sem lesa það. Öfugt
við Jón, færri og færri fletta
Fréttablaðinu og þá væntan-
lega eru þeir líka færri og færri
sem lesa það. Þeir hafa ekki
áhyggjur af því að þriðjung-
ur þjóðarinnar segir nei takk
og hendir blöðunum án þess
að svo mikið sem kíkja til að
athuga hvað þau hafa upp á að
bjóða.
■ Við lestur dreifiblaðanna
á fimmtudag kom fram að
aðeins þriðjungur blaðanna
hafði að geyma lesmál. Aug-
lýsingar þöktu tvo þriðju
hluta þeirra. Af 104 blaðsíð-
um Fréttablaðsins var lesefni
á aðeins 36 blaðsíðum og af
56 blaðsíðum 24 stunda var
lesefni á aðeins innan við 20
blaðsíðum. Ef sjónvarpsstöð
eða útvarpsstöð vœri með aug-
lýsingar í 40 minútur á hverri
klukkustund myndi enginn
horfa eða hlusta. Kann að vera
að dreifiblöðin fremji sjálfs-
morð?
-sme
Æðruleysi Örnu
LEIÐARI
REYNIR TRAUSTASON RITSTJORI SKRIFAR
„... þótt éggeti ekki gengið em inargir i vcrri sporum en ég."
Ekkert í tilveru mannsins er
tryggt. Örlagadísir spinna vef
sinn stöðugt og enginn vissa
er fyrir því að dagurinn í gær
hafi sömu umgjörð og dagurinn á und-
an. Hlutabréf eru í frjálsu falli og fjöldi
manns fær að finna fyrir því að fjárhags-
legt öryggi er eitthvað sem kemur og fer.
Nútímamaðurinn lifir gjarnan í þeirri trú
að stýrivextir og afkoma mæld í fjárhags-
stöðu skipti öllu. Þá gleyma menn því að
allir eiga það eitt sameiginlegt að lifa og
deyja og á dauðastundinni skipta pen-
ingar engu máli.
Fæstir kunna að meta jafnsjálfsagða
hluti og að geta gengið. Draumur hins
gangandi er hugsanlega sá að eignast
betri bíl. Og þeir sem eiga góða bíla öf-
unda þá sem hafa ráð á einkaþotum og
geta skotist á milli heimsálfa á ógnar-
hraða. En lífsfyllingin fylgir ekki einkaþotunni. Þeir sem ánægð-
astir eru í mannheimum kunna á því skil að það eru smáatriðin
sem öllu skipta til að komast í það hugarástand að vera ham-
ingjusamur. Eitt titrandi smáblóm kann
að gefa mun meiri gleði en heimsins dýr-
asti demantur. Umfram allt þarf mann-
skepnan að búa yflr því æðruleysi hug-
ans sem er lykillinn að lífshamingjunni.
Arna Sigríður Albertsdóttir, ung skíða-
stúlka á ísaflrði, gefur fólki innsýn í líf
sitt í DV. Hún er aðeins 17 ára en bund-
in hjólastól um ófyrirsjáanlega fram-
tíð. Fyrir tæpu ári brosti lífið við henni.
Hún æfði af kappi á skíðum og stundaði
sund. Á örskotsstundu var tilveru henn-
ar sundrað þegar hún lamaðist á skíða-
æflngu. En þrátt fyrir ólýsanlegt áfall hef-
ur hún lagað sig að þessum gjörbreyttu
aðstæðum. „...þótt ég geti ekki gengið
eru margir í verri sporum en ég," segir
hún. Þótt Ama Sigríður sé ung að árum
tekur hún örlögum sínum af æðruleysi.
Hún skilur að hlutabréf eru ekki ávísun
á lífsfyllingu. Þótt hún geti ekki lengur stundað sömu íþróttir og
áður tekur hún þeirri staðreynd og horflr á bjartari hliðar lífsins.
Hún ætti að vera öllum fyrirmynd.
Eg held að Danirnir hafl hu
að meira um sjálfan sig he
ur en okkur. Það er búið a
drullayfir þá..." Þetta eru óbreyl
orð þjálfarans okk-
ar, hans Ólafs
Jóhannesson-
ar. Uss og svei!
Hvernig er
þetta eiginlega?
Vissulega erum
við ekki ánægð
með landsliðið
okkar, en skárra væri það nú ef i
færum að ráðum Dana og drulli
um yfir liðið. Hvernig ætli athöf
fari fram? Ekki orð meira um þa
ekki eitt orð.
Auðvitað er vont að tapa, e
það er rétt sem þjálfarinn
segir og Hermann Hreið-
arsson, fyrirliðinn okkar. Það var
margt jákvætt, já, bara svo já-
kvætt. Fleira jákvætt en neikvætt
segir Óli Jó. Hermann er sama
sinnis. En hvað var jákvæðast?
Theódór Elmar
Bjarnason hljóp
vel og hafði
meira sjálfs-
• traust en aðr-
ir leikmenn.
Brynjar Björn
var líka fínn,
sagði ITermann
fyrirliði. Hver þarf meira? Theódór
hljóp og Brilli var fínn. Þetta dugar.
Afram lsland.
Meira af því sem þjá-
flarinn sagði.
Danirnir voru
eðlilega erfiðir á Parken.
Komu á óvart og hugsuðu
meira um sig en okkur
og svo var búið að drulla
yfir þá. Hver getur tekið á
þannig mönnum? Ekki við.
Hitt þarf ekki að koma á óvart að
frændur okkar hafi hugsað meira
um sig en okkur. Við erum jú einu
sinni lélegasta fótboltaliðið og það
hefur enginn áhyggjur af okkur. Svo
segir einhvers staðar að best sé að
hugsa um sjálfan sig. Allavega ekki
um slaka andstæðinga. Hvaða þus
er þetta? Erum við endilega
svo slakir? Við töpum alltaf,
það er vitað, en það verð-
ur að líta á fleira en úrslit,
fótbolti snýst ekki bara
um hvernig leikurinn fer.
Nær er að horfa til þess að
Theódór átti fína spretti og
Brilli var fínn. Það dugar okkur.
Við erum jú aðeins 300 þúsund.
Kommon!
Það er leiðinlegt að skora
ekki. Smáþjóð getur átt fína
spretti en þarf ekki að skora.
Færeyingar eru færri en við. Samt
skoruðu þeir gegn ftölum á ftalíu.
Sennilega áttu þeir ekki fína spretti
en þeir skoruðu. Má ekki leggja það
að jöfnu, að eiga fína spretti upp
hægri kantinn í Danmörku og skora
á Ítalíu? Ekki fjarri sanni.
Þetta er allt á réttri leið hjá
okkur. Það er meiri óvissa í
Danmörku. Þar sem stund-
um virtist sem Danirnir hefðu al-
veg getað gert fleiri mörk, en gerðu
ekki, er ekki tryggt að ekki verði
aftur drullað yfir þá. Sú von verður
sett fram hér að það verði ekki við
íslendingar sem verðum að mæta
þeim fyrst eftir þá meðferð, ekki
aftur.
DAGGEISLI
DÓMSTÓLL GÖTUIVIVAR
VAR SALA Á RÍKISEIGNUM Á MIÐNESHEIÐI EÐLILEG?
„Þessi sala var hvergi nærri eðlileg. Það
hefði átt að auglýsa þessar íbúðir til
sölu eða hafa venjulegt útboð."
Marfnó Friðjónsson, 74 ára
ellilífeyrisþegi
„Mér þykir þetta allt hið fáránlegasta.
Það hefði átt að selja þessar ibúðir
sérstaklega til fólks í fjárhagsörðugleik-
um. Fólki sem varla á til hnifs og
skeiðar og þarf að brjótast frá fátækt."
Pálína Esther Guðjónsdóttir, 65
ára öryrki
„Þessir karlar eru að verða búnir að
sölsa undir sig flestar eigur almenn-
ings. Þetta er liður í því. Það er verst að
fólk virðist alltaf kjósa yfir sig sömu
stjórnvöld æ ofan í æ."
Sigrún Sigmarsdóttir, sölukona,
nokkuð að reskjast
„Þegar þessi ríkisstjórn er annas
þá þykja furðulegustu hlutir alveg
eðlilegir. Það má vel fara I sumana á
þessu máli."
Jóhann Marínósson, 26 ára nemi