Skírnir - 01.09.1994, Page 192

462
ATLI HARÐARSON
SKÍRNIR
gebru, frumatriði um hnitakerfi, hornafallareikning og dálitla
rúmfræði. Það er sama hvort nemandi ætlar að verða fóstra eða
fjölmiðlafræðingur, múrari eða meinatæknir, læknir eða lögfræð-
ingur, hann skal að minnsta kosti taka próf úr þessu efni. Flestir
sem afla sér framhaldsmenntunar þurfa raunar að læra töluvert
meira, svo sem tölfræði og inngang að diffur- og tegurreikningi.
Námskráin virðist semsagt gera ráð fyrir því að menntaðir
menn kunni töluvert í stærðfræði. Samt er ekki talið neitt athuga-
vert við það að hámenntað fólk kunni sama og enga stærðfræði
umfram þá sem öllum er nauðsynleg. Hér er mikið ósamræmi
milli þeirrar kröfu sem skólarnir gera og þess sem almenningsálit-
ið krefst. Þetta ósamræmi á sér að minnsta kosti tvær skýringar.
Onnur skýringin er sú að meirihluti nemenda nær litlu sem
engu valdi á þeirri stærðfræði sem kennd er í framhaldsskólum og
lítur svo á að hún sé svo erfið að aðeins fáeinir útvaldir geti til-
einkað sér hana. I augum flestra eru stærðfræðilegar útleiðslur
álíka óskiljanlegar og egypskt myndletur. Þetta viðhorf kemur í
veg fyrir að stærðfræðin verði sameign allra menntaðra manna.
Hin skýringin er að menn álíta að stærðfræði hafi eingöngu
notagildi en sé sneydd því menningar- og menntagildi sem þekk-
ing á listum, sögu eða náttúrufræði hefur. Mörgum finnst því að
stærðfræði sem nýtist ekki með beinum hætti í lífsbaráttunni, þ.e.
öll stærðfræði umfram það lágmark sem fyrr er getið, sé einskis
virði.
Þessar tvær skýringar tengjast raunar, því þeir sem ná aldrei
neinu valdi á stærðfræði kynnast því ekki hve skemmtileg hún er
og læra því ekki að meta hana að verðleikum.
3. A að kenna svona mikla stœrðfrœðif
Arangur af stærðfræðikennslu í framhaldsskólum er sorglega lítill
og sú spurning hlýtur að vakna hvort ekki sé réttast að draga úr
henni og nýta tímann fyrir aðrar námsgreinar. Hvað á að kenna
framhaldsskólanemum mikla stærðfræði?
Eg þarf varla að rökstyðja sérstaklega að nemendur á eðlis-
fræði-, tækni-, náttúru- og hagfræðibrautum eigi að læra mun
meiri stærðfræði en þá sem notuð er í daglegu lífi. Það þarf held-