Morgunblaðið - 11.07.2015, Side 30
30 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 11. JÚLÍ 2015
✝ Ása SigríðurHelgadóttir
var fædd í Vest-
mannaeyjum 18.
mars 1930. Hún lést
á heimili sínu,
Sauðármýri 3,
Sauðárkróki, 5. júlí
2015.
Foreldrar Ásu
Sigríðar voru hjón-
in Ellen Marie Torp
Steffensen frá Ka-
lundborg í Danmörku og Helgi
Jónatansson frá Efsta-Bóli í Ön-
undarfirði. Þau bjuggu í Vest-
mannaeyjum.
Systur Ásu Sigríður eru
Helga Signý, fædd 1932, og
Gunnhildur Svava, fædd 1935.
Hinn 26. janúar 1952 giftist
Ása Sæmundi Árna Hermanns-
syni frá Ysta Mói í Fljótum,
fæddum 11. maí 1921, dánum 12.
ágúst 2005. Hann var lengst af
framkvæmdastjóri Sjúkrahúss
Skagfirðinga á Sauðárkróki.
Börn Ásu og Sæmundar eru:
Ása og Sæmundur bjuggu
fyrstu búskaparár sín í Vest-
mannaeyjum, Reykjavík og
Kópavogi. Árið 1957 fluttu þau
til Sauðárkróks. Fyrstu árin
bjuggu þau í Skógargötu 18 en
árið 1967 byggðu þau sér stórt
og fallegt heimili á Skagfirð-
ingabraut 47. Sem ung kona í
Vestmannaeyjum vann Ása við
skrifstofustörf. Er hún flutti til
Sauðárkróks var hún heima-
vinnandi fyrstu árin en síðar
vann hún nokkur ár í fiski. Flest
ár sín á vinnumarkaði starfaði
Ása sem launafulltrúi á Sjúkra-
húsi Skagfirðinga á Sauð-
árkróki. Ása var alla tíð virk í
Kvenfélagi Sauðárkróks og
gegndi þar fjölmörgum trún-
aðarstörfum. Hún söng mikið
með kórum á sínum yngri árum
í Vestmannaeyjum og síðar í
Kirkjukór Sauðárkrókskirkju
og kór eldri borgara í Skaga-
firði. Hún sat í barnavernd-
arnefnd Suðárkróks um árabil.
Seinni árin var hún einnig virk-
ur félagi í Kvenfélaginu Heima-
ey sem er félagsskapur brott
fluttra kvenna frá Vest-
mannaeyjum.
Útför Ásu Sigríðar verður
gerð frá Sauðárkrókskirkju í
dag, 11. júlí 2015, kl. 11.
(1) Elín Helga,
fædd 1952, gift Jóni
Erni Berndsen. Þau
eiga tvö börn. (2)
Herdís, fædd 1954,
gift Guðmundi
Ragnarssyni.
Þeirra börn eru
þrjú. (3) Hafsteinn,
fæddur 1956. Sam-
býliskona hans er
Sigríður Ólöf Sig-
urðardóttir. Börn
þeirra eru fimm. Fyrri kona
Hafsteins var Anna María
Sverrisdóttir. (4) Gunnhildur
María, fædd 1957, gift Ragnari
Sveinssyni. Börn þeirra eru
þrjú. (5) Margrét, fædd 1960,
gift Árna Kristinssyni. Þau eiga
tvö börn. Fyrri sambýlismaður
Margrétar var Kristján Ragn-
arsson. (6) Hermann, fæddur
1965, giftur Guðrúnu Sesselju
Grímsdóttur. Þau eiga tvö börn.
(7) Anna Elísabet, fædd 1966,
gift Arnari Sigurðssyni. Þau
eiga tvö börn.
Elsku amma mín.
Nú ertu lögð af stað í ferðalagið
langa, síðasta ævintýrið. Við sem
eftir sitjum kveðjum þig með ást
og þakklæti fyrir allt það sem þú
gafst okkur. Þó að þú sért farin
ætla ég að geyma þig. Ég ætla að
geyma þig með því að muna sög-
urnar þínar. Ég ætla að geyma þig
með því að brosa út í annað þegar
eitthvað minnir mig á þig. Ég ætla
að passa upp á frönsku dömuna
sem þú gafst mér, dömuna sem
mér hefur alltaf fundist vera þú
hvort eð er. Ég ætla að ferðast og
kynnast heiminum, það sem þér
fannst vera það besta sem nokkur
gæti gert. Ég ætla sífellt að vera
að læra eitthvað nýtt, eins og þú
kenndir mér að væri svo mikil-
vægt. Ég ætla að vera grallari og
ekki vera bundin af aldri, þú varst
það aldrei. Ég ætla að passa upp á
fjölskylduna mína, alveg eins og
þú gerðir. Ég ætla að segja af þér
sögur og láta alla vita hversu
heppin ég er að hafa átt þig sem
ömmu og ekki síður sem vinkonu.
Mér finnst ég hafa misst hluta
af sjálfri mér við að kveðja þig, þú
kenndir mér svo margt og átt svo
mikið í manneskjunni sem ég er í
dag. Góða ferð, elsku besta, ég bið
að heilsa og hlakka til að heyra
sögurnar næst þegar við hittumst.
Ása María H.
Guðmundsdóttir.
Það voru algjör forréttindi að
hafa fengið að alast upp með
ömmu sér við hlið. Hún Ása amma
var ótrúleg kona, vel lesin og vel
að sér um alla hluti. Það var hægt
að ræða við hana um allt og hún
vissi allt. Amma var bara svolítill
töffari.
Það var oftar en ekki sem við
sátum og spjölluðum um alla
heima og geima að talið barst að
tísku og fatnaði. Við höfðum báðar
svolítið gaman af því að fara í búð-
ir. Við höfðum þann háttinn á,
þegar við fórum saman í búðir, að
ef amma sagði að þetta væri ljótt
sem ég var að skoða þá var mér
óhætt að kaupa það. Svo sögðum
við hvor við aðra þegar við hitt-
umst – nei, mikið er þetta ljótt
sem þú ert í, og svo hlógum við
bara.
Þegar ég sest niður og læt hug-
ann reika, og hugsa um ömmu, þá
hefur bara verið gaman að vera
með henni.
Skagfirðingabrautin þar sem
amma og afi áttu sinn búskap,
lengst af, var og er mér mjög kær
staður og margar minningar það-
an. Þegar „afarnir“ Tjörvi bróðir
og afi fóru í sveitina þá áttum við
amma góðar stundir saman. Það
voru fjöru- og hjólaferðir, amma
hjólandi á græna hjólinu sínu,
óteljandi sundferðir, spilað og
bakaðir partar. Það þurfti jú að
vera til hádegismatur fyrir „af-
ana“ þegar þeir kæmu heim úr
sveitinni.
Amma hafði mjög gaman af
allri tónlist og hún var mjög mús-
íkölsk. Um jól dró hún okkur
krakkana til að spila á Jólatónleik-
um á Skagfirðingabrautinni. Ég
með blokkflautuna, fiðluna eða
þverflautuna, alveg rammfölsk og
eiginlega ekki hægt að hlusta á
mig spila.
Enn hún amma hvatti mig
áfram, spilaði á gítar undir þess-
um fölsku tónum mínum og úr
varð í minningunni ótrúlega flott
jólalag. Ég var bæði stolt og
ánægð með mig að hafa spilað á
tónleikum, og ekkert smáflottum
jólatónleikum fjölskyldunnar.
Það voru forréttindi að fá að
ferðast með ömmu og sérstaklega
ánægjulegt var að fá hana í heim-
sókn til Tromsö þegar við hjónin
bjuggum þar. Sýna henni lífið í
Noregi og fá að fara með henni í
draumaferðina, sigla með Hur-
tigruten um norsku firðina, sitja
með henni á dekkinu, drekka hvít-
vín, horfa á hafið og njóta.
Einnig er mér minnisstæð ferð-
in til Spánar sem við fórum ásamt
Margréti frænku – hvað gekk
ömmu eiginlega til að fara með
ungling til útlanda – en amma og
Margrét tækluðu það vel að fara
með unglinginn. Unglinginn sem
var aðeins að testa lífið.
Hún amma hafði gott lag á mér
og var mikill vinur. Það var einn af
kostum ömmu að hún gat verið
með öllum og náði til allra, sama
hvort það voru lítil börn, ungling-
ar eða bara fólk almennt – hún
hafði bara svo skemmtilega nær-
veru.
Ég er svo þakklát fyrir þig,
elsku amma, og þær minningar
sem ég get hlýjað mér við.
Hvíl þú í frið, elsku amma,
kveðja frá fjölskyldunni,
þín,
Arndís Berndsen.
Okkur langar í nokkrum orðum
að minnast Ásu, móðursystur okk-
ar, sem er fallin frá eftir stutt
veikindi.
Ása var elst þriggja systra sem
ólust upp í Vestmannaeyjum á ár-
unum í kringum seinna stríð. Ása
var fædd 18. mars árið 1930. Hin-
ar eru Helga Signý, fædd 1932, og
Gunnhildur Svava, fædd 1935. Ása
var kjarnorkukona, greind og
ráðagóð. Hún var sérstaklega
skemmtileg, með þægilega nánd
og hrókur alls fagnaðar. Hún var
vel máli farin, las mikið, bæði ís-
lenskar og erlendar bókmenntir.
Faðir þeirra, Helgi Jónatans-
son, flutti til Eyja frá Ísafirði í
kringum 1928 með konu sinni, Ell-
en Marie Steffensen, sem var
dönsk. Hún féll frá árið 1941 og
Helgi lést árið 1950.
Ellen Marie vann á vegum
Hjálpræðishersins á Ísafirði og
síðan á vegum KFUK í Vest-
mannaeyjum. Hún var mikil lista-
kona, spilaði á fjölmörg hljóðfæri
og ólust þær systur upp við að
hlusta á og meta tónlist.
Þær systur hafa alla tíð verið
mjög nánar og það er áreiðanlega
m.a. vegna þess að þær þurftu að
bjarga sér og passa hvor aðra en
þær misstu móður sína ungar sem
markaði líf þeirra framan af ævi.
Helgi faðir þeirra var góður pabbi
en ýmislegt sem móðir kennir
dætrum sínum var ekki alltaf á
færi hans.
Þær rifjuðu oft upp lífið í Eyj-
um og má segja að við öfunduðum
þær af því skemmtilega samfélagi
sem þær ólust upp í. Saman voru
þær í skátastarfi og oft voru
skemmtilegu og skrýtnu skátalög-
in dregin fram, eins og t.d. ging,
gang, goolie, goolie … Þegar þær
systur þurftu að tala eitthvað
„leyndó“ fyrir framan okkur
krakkana brugðu þær á það ráð að
tala P… málið! … en auðvitað var
alveg hægt að skilja það, eins og
önnur tungumál.
Ása hitti Sæmund, eiginmann
sinn, í Eyjum og byrjuðu þau sína
búskapartíð þar en mest alla tíð
bjuggu þau á Sauðárkróki. Sæ-
mundur lést 12. ágúst 2005.
Ása og Sæmundur eignuðust
sjö börn og mikil tengsl og sam-
gangur var á milli fjölskyldna Ásu,
Helgu og Gunnhildar, sérstaklega
þegar við krakkarnir vorum ung.
Þegar Ása, Sæmundur og
börnin komu í bæinn var mikið
fjör og mikið gaman. Tíðarandinn
var þannig að þá var enginn upp-
tekinn, allt hægt og nægur tími.
Einnig var alltaf gaman að
koma norður og þau hjónin voru
mjög gestrisin. Þá var mikið leikið
og farið upp á Móa. Ásu fannst allt
svo sjálfsagt og alltaf gaman að
koma til hennar og ræða við hana.
Hún var fróð og fylgdist vel með
þjóðmálum. Við eigum yndislegar
minningar um þennan tíma.
Síðari árin sem Ása lifði var
gaman að fylgjast með hvað
barnabörnin voru henni kær.
Einnig fylgdist hún vel með okkar
börnum.
Þær systur hittust alltaf þegar
Ása kom suður, fóru á kaffihús og
síðan voru þær saman í Kven-
félaginu Heimaey og nutu þær
þess að eiga tíma saman. Ása kom
oft suður og fór í ferðir með Kven-
félaginu.
Þær Gunnhildur og Helga
dvöldu hjá Ásu eina viku saman
um miðjan júní sl. þar sem þær
nutu þess að vera saman og rifja
upp gamlar minningar. Þessi tími
var þeim ómetanlegur.
Um leið og við þökkum fyrir
samfylgdina í gegnum árin vott-
um við fjölskyldu hennar okkar
dýpstu samúð.
Ellen og Dagný
Þórarinsdætur.
Stöddum suður við Miðjarðar-
haf berst okkur andlátsfregn
mágkonu minnar og svilkonu Ásu
Sigríðar. Þar sem ég á henni og
Sæmundi bróður mínum þökk að
gjalda finnst mér að ég verði að
koma henni til skila þó að seint sé.
Þannig var að Sæmundur hvatti
mig og studdi alla tíð til mennta.
Eftir nokkurra ára búsetu á Ak-
ureyri lá leiðin á ný til Reykjavík-
ur nú með tvö börn og það þriðja á
leiðinni. Svo vildi til að Sæmundur
og Ása höfðu þá byggt sér hús í
Kópavogi og fengum við inni hjá
þeim og í sambýli við þau.
Skömmu síðar fluttu þau til Sauð-
árkróks þar sem Sæmundur tók
við starfi framkvæmdastjóra
sjúkrahússins og létu þau okkur
eftir hús sitt þar sem við bjuggum
í nokkur ár. Ekki minnist ég þess
að hafa greitt neitt fyrir þennan
greiða og skulda ég því hann enn.
Er þakklæti fyrir allt þetta komið
til skila nú. Að svo mæltu kveðjum
við Ásu með virðingu og þökk.
Björn Hermannsson og
Ragna Þorleifsdóttir.
“Móðir, kona, meyja“ – þessar
fallegu ljóðlínur koma sterkt upp í
huga minn þegar Ása á í hlut. Ung
var ég þeirrar gæfu aðnjótandi að
kynnast henni þegar hún kom í
Ása Sigríður
Helgadóttir
www.uth.is -uth@uth.is Stapahrauni 5, Hfj. - Sími 565 9775
Frímann
s: 897 2468
Hálfdán
s: 898 5765
Ragnar
s: 772 0800
Ólöf
s: 898 3075
ÚTFARARÞJÓNUSTA
HAFNAFJARÐAR
FRÍMANN & HÁLFDÁN
ÚTFARARÞJÓNUSTA
Davíð
útfararstjóri
551 3485 - www.udo.is
Óli Pétur
útfararstjóri
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
HELENA G. GUNNLAUGSDÓTTIR
lífeindafræðingur,
lést á heimili sínu í Lundi, Svíþjóð,
sunnudaginn 28. júní. Útförin fer fram frá
Akureyrarkirkju föstudaginn 24. júlí kl. 13.30.
.
Guðmundur Örn Gunnarsson,
Lilja Guðmundsdóttir,
Hulda Edda Guðmundsdóttir, Fredrik Åkesson,
Anna Hildur Guðmundsdóttir, Gustav Nilsson
og barnabörn.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
SVEINBJÖRG ÞÓRA
BRYNJÓLFSDÓTTIR,
Lækjargötu 34e,
Hafnarfirði,
lést á Landspítalanum 5. júlí.
Útför hennar verður gerð frá Hafnarfjarðarkirkju miðvikudaginn
15. júlí kl. 13.
.
Alfreð Guðmundsson,
Pálmi Alfreðsson, Tinna Björnsdóttir,
Ásthildur Gréta Alfreðsdóttir,
Þröstur Marel Valsson,
Jóhan Alexander Olsen Pálmason,
Gabríel Dagur Hauksson,
Jökull Már Pálmason,
Alex Jacobsen.
Ástkær kona mín, móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
KOLBRÚN KRISTJÁNSDÓTTIR,
Lambastaðabraut 8,
Seltjarnarnesi,
lést á Landspítalanum við Hringbraut 4. júlí.
Útförin fer fram frá Fríkirkjunni í Hafnarfirði
mánudaginn 13. júlí kl. 15.
.
Sigursveinn H. Jóhannesson,
Rúna Lísa Ómarsdóttir,
Arnhildur Reynisdóttir, Ásgeir Á. Ragnarsson,
Elín Reynisdóttir, Ingvar Már Ormarsson,
Oliver Másson, Kolbrún María Másdóttir,
Leó Ásgeirsson, Hrafn Calloway,
Robin Sjöberg og Jahnesta Sjöberg.
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
dóttir og amma,
MARTA KRISTÍN ÁSGEIRSDÓTTIR,
Jörundarholti 110,
Akranesi,
lést á líknardeild Landspítalans í
Kópavogi fimmtudaginn 9. júlí.
.
Gylfi Þórðarson,
Ása Björg Gylfadóttir, Garðar Axelsson,
Þórður Már Gylfason,
Birkir Örn Gylfason, Margrét Magnúsdóttir,
Harpa Lind Gylfadóttir, Jóhann Guðmundsson,
Aðalbjörg Guðmundsdóttir
og ömmustrákarnir fjórir.
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir, amma og
langamma,
JÓNÍNA H. HANSEN,
Reykjavíkurvegi 31,
Hafnarfirði,
lést á Landakoti 5. júlí. Útförin fer
fram frá Hafnarfjarðarkirkju fimmtudaginn 16. júlí kl. 13.
Blóm og kransar afþakkaðir en þeim sem vilja minnast hennar
er bent á líknarfélög.
.
Gíslína Henný Einarsdóttir, Ólafur A. Gíslason,
Jónína Helga Ólafsdóttir, Guðbjörn Gylfason,
Sigurborg Anna Ólafsdóttir, Andri Þór Gestsson,
Sædís Ólafsdóttir
og barnabarnabörn.