Skagfirðingabók - 01.01.1966, Side 156

SKAGFIRÐINGABÓK
brjóskin skorin frá að mestu og úr þeim búin til hákarlsstappa á-
samt nokkuru af fiskinum, sem var nefndur „bútur". En annars var
hann liertur. Stappa úr eintómum bút þótti ekki eins góð og þegar
nokkuð af brjóskum var saman við. Væri hákarlsstappa vel til bú-
in, var hún mesti herramannsmatur. Sporður og styrtla var skorið
af hákörlunum, áður en skipt var, og var þetta hlutarbætur skips-
manna — allra. Síðan var búkurinn skorinn sundur í bita „beitur"
— og skipt eins og þorski. Aður en hákarlinn var kasaður, var roð-
ið flegið af honum, spýtt eins og sauðskinn, og þegar það var þurrt
orðið, var það nefnt skrápur. Síðan var skrápurinn „urir.n", þ. e. a.
s. gaddarnir voru skafnir af roðinu með járni og það svo notað í
skó. Þótm skrápskór góðir utan yfir skinnsokka sem sjóskór, því
að þeir voru ekki eins hálir á fjöru og nautsleðurskór eða hross-
skinnskór, en endingargóðir voru skrápskórnir ekki. Sumir sjó-
menn notuðu „tátiljur" utan yfir skinnsokkana. Voru þær miklu
endingarbetri en skrápskórnir og ekkert hálar á fjöru Þær voru
prjónaðar úr hrosshársbandi.
Styrtlan, sem skipshöfninni hlotnaðist í hlutarbætur, hét
„strabbi". Var ströbbunum skipt á milli manna. Ekki þótti hákarl-
inn ætur nema hann væri vel og lengi kasaður, hvort heldur hanr.
var etinn harður eða í stöppu. Var sagt, að í honum nýjum væri
magnað og nær því bráðdrepandi eitur — blásýra. En við það að
verða nægilega kæsmr, hvarf blásýran og hákarlinn varð ágætis-
matur. Sá hluti hákarlsins, sem þótti einna bezmr í stöppu, var
„kelsurnar", en það voru tálknopin og fiskurinn þar í kring.
Því miður eru hákarlaveiðarnar í Fljótum alveg lagðar niður nú.
Jafnvel þótt þær bæri sig tæplega peningalega, þá færðu þær
mörgum björg í bú og það einmitt að vetrinum, þegar harðast var
í búi meðal bænda.
I sambandi við fiskiveiðarnar má minnast á veiðiskap í vötnun-
um. Mest er veiðin í Miklavatni, og er þess áður getið, en í öllum
hinum vötnunum er silungsveiði, og er hún stunduð bæði með lag-
netjum og fyrirdráttarnetjum.
Enn má geta þess, að alls staðar eru lendingar í Fljótum slæmar.
Sveitin snýr beint á móti norðan og norðvestan átt og opnu hafinu.
154