Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1980, Síða 107

MÚL AÞING
105
gemlinginn alla leið austur í Fjallssel og mætti kaupandinn sín
vegna eiga hann. Hætti Jón að hugsa um petta mál og leið svo
sumarið 1884 og nokkuð fram á haust. Þá kom bæjarekstur utan
frá Egilsseli og par í kind greinilega spjaldmerkt Jóni. Þetta
reyndist vera veturgömul ær með svart hægra eyra. Sagði Jón pá
með gleðibragði: „Þama er hún Eyra mín komin“. Við eftir-
grennslan kom í ljós að hún hafði gengið í bæjarekstrum alla leíð
að norðan. Var hún tekin á gjöf en síðan höfð með öðm fé, er
það var tekið á hús um veturinn.
Ekki er }æss getið að þessi kind hafi oftar lagt land undir fót
umfram ]mð sem algengt má teljast um sauðfé og engum geturt
skal leitt að ástæðum fyrir pví að hiín rásaði svona frá sínum
heimahögum. Hins vegar mun ekki einsdæmi að kindur hafi runn-
ið milli fjarlægra sveita ef pær ringluðust burt úr högum sínum.
Einkum mun }>að koma fyrir lömb.
Hjdlmar Vilhjdlmsson:
Þrú merkir flustfirðingnr
Bjólfur
Þorleifur kristni
Kolskeggur fróði
Bjólfur
I.
Bjólfur hét maður, er nam land í Seyðisfirði. Bjólfur er og nefnt
fjall mikið og hátt (1085 m), sem stendur við fjarðarbotninn í
Seyðisfirði. Við rætur fjallsins er bærinn Fjörður, (fyrr á tímum
nefndur Seyðisfjörður). Flestir álíta, að Bjólfur hafi reist par bæ
sinn, sem nú er Fjörður, eða a. m. k. mjög nærri þeim stað.