Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1980, Page 157
MÚLAÞING
155
aðstaða Fjarðarbýlanna með alla aðdrætti á sjó síðustu 100 árin,
sem þau voru í byggð.
Fram eftir öldum var sú aðstaða að vísu bundin við Flötinn og
sjást grófir gömlu naustanna enn í Flatarbakkanum, en lónið,
sem Túnfótslækurinn fellur í, hefur fyllst upp og grynnkað smátt
og smátt eftir því sem tímar liðu. Á 19. öld var svo komið að
flytja varð naustin og geymslumar út á Tangann. Verður nú mann-
virkjum og aðstöðu par lýst eins og }>ar leit út fyrir snjóflóðið 1941.
Króarártangi heitir svæðið milli Tangavíkur að innan og Króar-
árvíkur að utan en var í daglegu tali nefnt Tangi. Innst á honum
er lítill lækur, Tangalækur er rennur í Tangavík. Utan við lækinn
var gerð uppistaða um 1914 til ístöku vegna fyrirhugaðrar vélbáta-
útgerðar Fjarðarbænda. Þessi uppistaða var nefnd ístjörnin og
úr henni var tekið á vetmm og látið í ísgeymslu er sambyggð var
frystihúsinu. Innstu uppsátrin voru rétt utan við ístjömina og
síðan tók við bryggja fram af sjóhúsi Sveins Ólafssonar. Það hús
var notað fyrir vörugeymslu meðan Sveinn hafði verslun. Á tanga-
oddanum utan við sjóhús Sveins byggðu Fjarðarbændur fiskihús
1914, einnig vegna fyrirhugaðrar útgerðar sinnar. Gmnnur húss-
ins var hlaðinn fram í fjömna og stendur enn þegar þetta er ritað
(1976). Þeir ráku þama félagsútgerð til 1928 en þegar Óskar Ólafs-
son dó 1919 keypti Hermann Jónsson hluta hans og var því einn
af þeim fjórum útgerðarmönnum bátsins Gands, þar til Magnús
Tómasson og Ólafur J. Ólason tóku við 1929. Þeir höfðu alltaf
sama bátinn og nefndist hann Gandur, en hann var endurbyggður
1932, áður súðbyrtur en sléttbyggður eftir endurbygginguna. Hann
var seldur til Norðfjarðar 1940. Hann fórst í fiskiróðri í blíðskap-
arveðri seint á styrjaldarárunum og munu |>ar hemaðarástæður
hafa komið til. Svavar Víglundsson sonur Víglundar Þorgrímsson-
ar á Krossi í Mjóafirði gerði bátinn pá út.
Þegar Magnús og Ólafur tóku við útgerðinni byggðu þeir aðra
hæð ofan á hluta sjóhússins og var þriggja herbergja íbúð ásamt
eldunarpláss þar uppi. Þessi íbúð var notuð fyrir sjómennina um
sumartímann.
Neðri hæðinni var skipt í fernt: þurrfiskgeymsla, saltgeymsla,
söltunarpláss og beitningapláss en framan við (sjávarmegin) var