Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1980, Síða 183

MÚLAÞING
181
unum í Mjóafirði árin 1904—1913. (Að mestu tekið upp úr bók-
inni: Av hvalfangstens historie, Kristiania 1922). Hér vantar þó
allar tölur um áburð (gúano), fóðurmjöl og J>ær afurðir, sem
íslendingar keyptu. Geta má þcss að eftir að mjölvinnsla var
komin í gang og hvalurinn að mestu nýttur, voru mjölsekkir
álíka margir og lýsistunnumar.
Ellefsen (Hvalstöðin á Asknesi) Victor (Innri hvalstöðin
Bátar Veiddir hvalir Lýsistunnur Bátar Veiddir hvalir Lýsistunnur
1904 7 333 9800 4 180 6000
1905 7 351 12000 4 200 9100
1906 7 210 7000 4 130 4000
1907 7 268 10900 4 184 8000
1908 9 244 8500 5 163 6200
1909 8 260 9000 5 196 7000
1910 9 170 6300 5 137 4500
1911 4 eða 5 134 4250 5 54 1900
1912 4 14 eða 15 250 2 7 265
1913 2 25 637
Maður að nafni L. M. Christensen frá Tönsberg keypti stöðina
á Asknesi árið 1911 en reksturinn var fjarri því að bera sig árið
eftir eins og sjá má og var ekki gert út J>aðan framar til hvalveiða.
Veiðifélagið Victor reisti innri hvalstöðina og, framkvæmda-
stjóri var Lauritz Jakob Berg. H. Sörensen frá Nötterö tók við
rekstri stöðvarinnar árið 1906 og stjórnaði henni 2 ár en pá tók
James L. Dahl við. Peder Johannessen frá Tönsberg keypti
stöðina árið 1911, stofnaði nýtt veiðifélag sem nefndist Victoria.
Hið nýja félag gerði út í tvö ár en veiðin var hörmulega lítil og
árið 1913 lauk að fullu og öllu hvalveiðum frá Mjóafirði.
Eldsneyti og Ijósmeti
Frá upphafi byggðar mun skógviður, lyng, tað og rekaspýtnamsl
hafa verið nýtt til eldiviðar. í dagbókum Benedikts Sveinssonar
í Fjarðarkoti er rækilega greint frá öflun pessara nauðsynja á
hverju ári. Hann tiltekur hvenær tað var stungið út úr húsum,