Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1980, Qupperneq 200

198
MÚL AÞING
goðinn“. Ég vil einnig minna lesendur á að lesa vandlega „Álykt-
unarorð“ frá bls. 154 til 165.
Ég vil svo að lokum minna héraðsbúa á að kynna sér vel
„Höfund Njálu“ eftir Barða Guðmundsson sagnfræðing. Það er
heillandi lestur hvemig sem menn líta á það mál. Sjálfur sé ég
ekkert l»ví til fyrirstöðu að Þorvarður Þórarinsson hafi skrifað
Njálu. Hann hefur óefað verið hámenntaður maður á j»eirra tíma
mælikvarða og sjálfsagt gengið í skóla hjá Brandi föðurbróður
sínum, síðar biskupi. Brandur var snjall rithöfundur og hefur
Hermann Pálsson leitt að ]»ví sterk rök að hann hafi skrifað
Hrafnkelssögu. Hermann er mikill sagnfræðingur og tekur víða
undir rök Barða.
Allt sem við vitum um Þorvarð Þórarinsson bendir til að hann
hafi verið maður stórgáfaður. Að sjálfsögðu hafa aðrir sagnfræð-
ingar en Hermann hamast gegn j»essari hugmynd Barða, enda í
ætt við j?að að Þorvarður fengi ekki uppreisn.
Sem ólærður maður get ég fullyrt, að Barði hefur ekki fært
minni rök fyrir j»ví að Þorvarður hafi skrifað Njálu, en j»eir sem
fullyrða að Snorri Sturluson hafi skrifað Eglu og Heimskringlu.
Fyrir j»ví era engin óyggjandi rök. Þrátt fyrir ]»ctta j»ykja mér
j»e?sar tilgátur hafa mikið til síns máls.
Þessi tvö sjónarmið sanna að ]?að er ekki sama hver ber til-
gátumar fram. Það er engm ný bóla að reynt sé að hakka j»á niður
sem era á undan samtfð sinni. Þeim eldri finnst }»eir eiga söguna.
Hinar fleygu og nýstárlegu hugmyndir Barða fóru mjög í taus-
arnar á mörgum sagnfræðingum. sem höfðu skrifað hver eftir
öðram j»ar til j»eim fannst sannanimar bera við loft.
Minm'ngu og hugmyndum Barða Guðmundssonar mun samt
enpin hætta búin.
31. okt. 1976.