Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1987, Blaðsíða 8
milli byggðarlaga og
flytja varninginn heim
frá verzlunarstöðum.
Það eru erfiðir fjall-
garðar sem slíta sundur
byggðir og torvelda
samgöngur. Hafnlaust
var og er allt við Hér-
aðsflóa og verða Hér-
aðsbúar að sækja alla
sína aðkeyptu vöru til
fjarða. Það segir sig
sjálft að snemma hafi
verið farið að huga að
vegabótum á hinum
ýmsu leiðum til fjarða
og milli þeirra.
A einokunartímun-
um og raunar lengi eftir það voru þrír verzlunarstaðir á Austurlandi,
í Vopnafirði, við Reyðarfjörð og á Djúpavogi, og svæði afmörkuð um
hvern verzlunarstað. Það gefur því auga leið að erfitt hefir verið um
vik að afla nauðsynja fyrir þá er fjærst bjuggu. Þegar tímar líða fjölgar
verzlunarstöðum og verzlun færist í eðlilegra horf.
Eftir 1874 að hin svokallaða stjórnarskrá fékkst og Alþingi fékk
fjárveitingavaldið rofar til í samgöngumálum eins og öðrum málum.
Póstleiðir þær sem áður er á minnzt og ákveðnar voru 1887 voru
Reykjavík - Isafjörður, Reykjavík - Akureyri, Reykjavík - Prest-
bakki, Akureyri - Seyðisfjörður, Prestbakki - Eskifjörður.
Það segir sig sjálft að þær vegabætur, sem umtalsverðar voru, voru
unnar á þessum póstleiðum, enda greiddi landssjóður. Því er það, að
hér austanlands er fyrst og fremst unnið að vegabótum á leiðinni frá
Eskifirði um Egilsstaði, Velli, Skriðdal, Breiðdalsheiði og suður um
firði, og frá Seyðisfirði norður, um Egilsstaði til Grímsstaða og að
nokkru álma til Vopnafjarðar, enda er að finna elztu minjar um vega-
gerð á þessum leiðum hér austanlands. Einnig var unnið að vegabótum
á sýslu- og hreppavegum eftir því sem fjárhagur leyfði.
Jón hét maður sonur Finnboga bónda á Víðilæk í Skriðdal ísleifsson-
ar. Jón bjó lengst af á Ásunnarstöðum í Breiðdal. Hann var fjölhæfur
maður og forvitri. Hann gerðist verkstjóri í vegagerð og þá fyrst og
Núverandi brú á Eyvindará. Ain var fyrst brúuð 1880. -
Mynd Héraðsskjalasafn.