Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1987, Side 53

MULAÞING
51
ökumaður var Ólafur H. Bjarnason frá Reyðarfirði. Áður eða 1928
hafði að vísu vörubifreið brotizt yfir heiðina með hjálp margra manna.
Það var Guðni Jóhannsson frá Reyðarfirði sem fór þá erfiðu ferð á bíl
sínum.
Seint í september þetta haust 1934 gerði vont áfelli, snjóaði mikið
til fjalla og tepptust vegir. Mikið fennti að tjöldum okkar á Fjarðarheiði
og verkið þar stöðvaðist um hríð. Hildimundur pakkaði saman dóti
sínu og lagði leið sína norður yfir fjöll áleiðis að Siglufjarðarskarði.
þar sem honum hafði verið falið verk að vinna þetta haust. Til þessarar
farar var fenginn Garðar Helgason á Eskifirði á vörubíl nýjum er hann
átti þá. Leiðin norður um Möðrudalsöræfi hafði opnazt ökutækjum
þetta sumar, eins og frá er sagt áður í þessum þáttum. Búizt var við
vondri færð norður, eins og líka kom á daginn. Völdust því til fararinnar
með Hildimundi við Júlíus Jónasson síðar verkstjóri og bóndi í Vífils-
nesi og Garðar Jónsson á Reyðarfirði, allir úr vinnuflokknum á Fjarð-
arheiðinni.
Fyrsti áfangi ferðarinnar var í Skjöldólfsstaði og gist þar. Næsta dag
komumst við að Grímsstöðum til gistingar. Ferðin sóttist seint, þurfti
meira og minna að moka fyrir bílnum og víða ekið eftir melum utan
vegarins, sem þá var ruðningsvegur einn. Næsta dag tók það okkur
ellefu klukkustundir að komast um Hólssand að Austaralandi í Öxar-
firði, þar víða ekið um holt og hæðir utan vegnefnunnar. Næstu nótt
var gist að Lindarbrekku í Kelduhverfi. Daginn eftir ekið til Húsavíkur
um Reykjaheiði, sem hafði þá verið mokuð, gekk því ferðin sæmilega.
Á Húsavík kvöddum við Hildimund, því þar beið hans annar farkostur,
en við héldum heimleiðis. Ferðin heim gekk greiðlega. því brugðið
hafði til sunnanáttar með hláku og hlýindum.
Akvegur sá um Fjarðarheiði er lagður var á árunum 1933 - 1934 var
að sjálfsögðu frumstæður og þurfti endurbóta við. Júlíus Jónasson í
Vífilsnesi sá um viðhald og endurbætur vegarins um árabil. En á
árunum 1946 - 1953 var lagður mikið til nýr vegur um sjálfa heiðina
og var þá verkstjóri Sveinn Gíslason frá Meðalnesi undir yfirstjórn
Einars Jónssonar og einnig Unnar Benediktsson frá Viðborði á Mýrum
í tvö eða þrjú sumur.
Árið 1955 tek ég við verkstjórn vegagerðar um Fjarðarheiði og í
Seyðisfjarðarhreppi. Síðan þá má segja að svo til allur vegurinn frá
vegamótum utan við Eyvindarárbrú til Seyðisfjarðar hafi verið endur-
byggður og veglínu víða breytt með tilliti til snjóalaga. Stærsta breyt-
ingin var sú að á árunum 1972 - 1975 var vegurinn færður suður fyrir