Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1987, Qupperneq 145

MULAÞING
143
Helgustaði og fluttu þangað um vorið búferlum, en jörðin var svo
húsalaus til íbúðar að fólkið komst þar ekki inn fyrr en búið var að
koma þar upp húsi því er flutt hafði verið frá Kömbum.
Við sjóinn var ekkert hús, svo ekki voru nein tök að leggja þar upp
afla af bátnum. Það var því hafist handa að koma upp sjóhúsi til að
salta fisk í og beita lóðir, jafnhliða því að flytja efni í íbúðarhúsið og
koma því upp.
Ólafur sætti því helst að flytja timbur og annað efni í húsið þegar
stórstreymt var og hjálpa til með sjómönnum sínum, en þó var það
svo að þeir misstu af sjóferðum við þetta umstang sem eðlilegt var.
Samt varð betri útkoma um haustið hjá Ólafi á Kára en ýmsum
öðrum sem engar frátafir höfðu frá sjósókninni. Það varð því betri
útkoma á reikningum útgerðarinnar en við hefði mátt búast eftir að-
stæðum.
í júní þetta vor hafði gengið í suðvestan storm úr blíðaveðri. Hafði
undanfarna daga verið ágætur afli um fjórar vikur sjávar í austur af
Gerpi og sóttu þangað flestir eða allir mótorbátar á næstu fjörðum.
Þegar veðrið byrjaði voru flestir nýbúnir að leggja línur sínar, þar
á meðal þeir á Kára. Þeir náðu þó við illan leik upp öllum lóðum
sínum og fiskuðu það vel að Kári var hæfilega þungaður til að mæta
sjó, en þá var komið háarok svo aðeins fjallatindarnir óðu upp úr, því
loft var heiðskírt og glatt skein sól.
Ólafur tók það fyrir sem fleiri formenn að halda skáhallt við veðrið
inn til Norðfjarðar, og náðu þeir landi við Norðfjarðarhorn eftir að
hafa fengið margan vondan stórhnút, en héldu þó öllu óskemmdu.
I þessu veðri skemmdust margir bátar og tveir fórust með mönnum
Má vel vera að það hafi gert nokkuð að, að allir bátar voru þá með
aðeins hálfdekk og lúkar yfir lest sem mjög misjafnlega var frá gengið.
Sumarið 1909 var aðstaðan betri hjá þeim, sjóhúsið var þá fullbúið
og fleira fólk að hjálpa til ef á lá, en aftur á móti var lengi fram eftir
því sumri erfitt með beitu. Þó varð útkoman það góð um haustið að
hægt var að greiða útgerðarkostnað og borga næstsíðustu afborgun af
höfuðstóli lánsins.
Árið 1910 flutti Sigfús Daníelsson til ísafjarðar. Þá keypti part hans
Hallgrímur Stefánsson maður Sveinlaugar systur Ólafs. Hann hafði
lengst af verið mótoristi á Kára. Þá bættu þeir við útgerð sína þannig,
að þá er fiskafli var tregur lögðu þeir sig eftir hákarlaveiði. Það hjálpaði
til að standast útgerðarkostnaðinn.
Árin 1911 og 1912 voru heldur erfið fyrir útgerðirnar, fiskur heldur