Tímarit UNIFEM - 01.01.2008, Blaðsíða 36

36
Það sem kom mest á óvart
var eyðileggingin
„Auðvitað vissi ég að ég var að fara til
stríðshrjáðs lands, en þar sem ég hafði áður
búið í Guatemala og á Indlandi, auk þess að
hafa ferðast um austur- og suðurhluta Afr-
íku, hélt ég að ég væri ýmsu vön. En það er
tvennt ólíkt að sjá fátækt, sem er vissulega
átakanlegt, og algjöra eyðileggingu á landi.
För eftir byssuskot á íbúðarhúsum og eyði-
lagðar byggingar út um allt vöktu und-
arlega tilfinningu. Það sem var kannski
einna undarlegast var að gera sér grein fyrir
því að Líbería, eða allavega höfuðborgin
Monróvía, var alls ekki svo illa stödd fyrir
stríð, sem sést á umfangi rústanna. Það er
greinilegt að hér var fjöldinn allur af
stórum, glæsilegum húsum sem nú eru rúst-
ir einar þar sem flóttamenn eru búnir að
búa um sig. Auk þess er ekkert rafmagn að
finna, vatn, símalínur, póstsamgöngur eða
neina almenningsþjónustu. Þessi algjöra
eyðilegging stríðsins var nokkuð sem ég var
ekki búin undir.“
Starf uNIFeM sniðið að
þörfinni á vettvangi
UNIFEM hefur verið starfrækt í Líberíu frá
árinu 2005 og hefur vaxið jafnt og þétt frá
upphafi. Áhersla hefur einna helst verið
lögð á verkefni sem taka á ofbeldi gegn
konum. Í því felst að auka þekkingu á rétt-
indum kvenna, auka getu stjórnvalda til að
takast á við þessi mál og skoða lög sem
tengjast þessum málaflokki og koma með
tillögur að breytingum. Einnig er leitast við
að auka og bæta tengsl milli lögreglu og
íbúa, skoða möguleika á byggingu kvenna-
athvarfs og leita annarra leiða til að takast
á við þarfir þolenda ofbeldis.
„Verkefni eru valin í nánu samstarfi við
stjórnvöld. Auðvitað byggjum við líka á
reynslu okkar í landinu og á verkefnum sem
þegar eru í gangi. Það var því afskaplega
ánægjulegt að fá styrkinn frá UNIFEM á
Íslandi og hafa frjálsar hendur með hann.
Það er nefnilega nauðsynlegt að vera sveigj-
anlegur svo að við getum brugðist við ef
aðstæður í landinu breytast eða ef okkur er
bent á eitthvað nauðsynlegt sem þarf að
takast á við,“ segir Guðrún Sif sem hefur
búið í Líberíu í rúmt ár en starf hennar hjá
UNIFEM er styrkt af Íslensku friðargæsl-
unni.
Að sögn Guðrúnar Sifjar starfar UNIFEM
mjög náið með jafnréttis- og þróunarmála-
ráðuneyti Líberíu að stefnumótun og skipu-
lagi. UNIFEM vinnur með þeim við að styrkja
gerð jafnréttisáætlunar fyrir landið og að því
að koma jafnréttis- og kynjasjónarmiðum inn
í stefnumið landsins um hvernig eigi að
minnka fátækt og bæta efnahagsstjórn. Auk
þess vinnur UNIFEM náið með dómsmála-
ráðuneytinu, meðal annars við gerð fram-
kvæmdaáætlunar um samþættingu jafnrétt-
issjónarmiða í öryggisáætlun Líberíu.
Ofbeldi gegn konum
enn alltof útbreitt
Líbería kaus Ellen Johnson-Sirleaf sem for-
seta árið 2005 í lýðræðislegum kosningum,
Stríðinu ekki
lokið fyrir konur
Konur áttu stóran þátt í því að áratugalöngu borgarastríði í Líberíu lauk
en staða kvenna almennt, sérstaklega í sveitum landsins, er enn slæm og
ofbeldi gegn konum landlægt, segir Guðrún Sif Friðriksdóttir. Hún starf-
ar sem sérfræðingur á skrifstofu UNIFEM í Líberíu og hefur upplifað upp-
byggingu landsins frá fyrstu hendi. Hér deilir hún með okkur áhugaverð-
um sögum úr starfi sínu þar í landi.
Guðrún Sif með borgarbúum í einu af hverfum Monróvíu,
þar sem hún býr.
Lj
ó
sm
yn
d
:
B
ir
g
ir
G
u
ð
b
er
g
ss
o
n