Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.02.2013, Blaðsíða 46

Tímarit hjúkrunarfræðinga – 1. tbl. 89. árg. 201342
Birna Gerður Jónsdóttir, birnagj@landspitali.is
Það er mánudagsmorgunn á Land-
spítalanum við Hringbraut. Margir
eru að mæta í vinnu og margt um að
vera á göngum spítalans. Ég geng inn
aðalinnganginn og stimpla mig inn. Á
hæla mér koma sjúkraflutningamenn með
fullorðna konu á sjúkrabörum. Konan er
föl og lasleg og maður hennar fylgir henni
inn á bráðamóttöku, áhyggjufullur á svip.
Á leið minni að kvennadeildinni mæti ég
ungum kvíðnum foreldrum með barn sitt
í rimlarúmi á leið á skurðstofuna í aðgerð.
Ég mæti líka brosandi foreldrum á leið
heim með nýfætt barn sitt. Samferða mér
upp stigann á fæðingardeildina er ófrísk
kona og maki hennar. Konan gerir hlé á
göngu sinni og andar sig í gegnum enn
eina fæðingarhríðina.
Þessir ólíku skjólstæðingar sjúkrahússins
hafa eða munu komast í snertingu
við hjúkrunarfræðinga eða ljósmæður
sem búa yfir dýrmætri og mikilvægri
sérþekkingu hver á sinni deild eða
sviði. Aðalumönnunaraðili þeirra er
hjúkrunarfræðingur eða ljósmóðir
sem, þrátt fyrir gífurlegt álag vegna
flensufaraldurs og óvissu vegna
uppsagna og kjaramála, leggja sig fram
um að veita bestu mögulegu þjónustu.
Birna Gerður Jónsdóttir er
hjúkrunarfræðingur og ljósmóðir á
fæðingardeild Landspítalans.
Ég fór í hjúkrun af því að ég taldi námið
geta veitt fjölbreyttan starfsvettvang auk
þess sem ég vildi leggja mitt af mörkum
til þess að öðrum liði vel. Nokkrum árum
eftir útskrift fór ég í ljósmóðurnám og hef
unnið á þeim vettvangi að mestu síðan.
Ég hélt áfram að vera hjúkrunarfræðingur
enda hefur sá grunnur, sem ég fékk
í gamla Hjúkrunarskóla Íslands og
þau ár sem ég vann við hjúkrun á
Landspítalanum, verið ómetanlegur í
mínum störfum sem ljósmóðir.
Þegar ég leiði hugann að því hverjir hafa
verið fyrirmyndir mínar í starfi, hverjir hafi
snert mig á þann hátt að ég vildi líkjast
þeim, vil ég nefna Vigdísi Magnúsdóttur,
fyrrverandi framkvæmdastjóra og
forstjóra Landspítalans. Í samskiptum
mínum við Vigdísi fékk ég þá tilfinningu
að hún hefði nægan tíma fyrir mig, að
hún veitti því athygli sem ég hafði að
segja og að hún bæri einlæga umhyggju
fyrir mér. Aðrir stjórnendur, deildarstjórar,
kennarar, hjúkrunarfræðingar og
ljósmæður hafa einnig snert mig á
þann hátt að ég hef tekið þær mér til
fyrirmyndar í samskiptum og starfi.
Ljósmóðurstarfið snýst um að styðja við
og stuðla að eðlilegu barneignarferli. Á
fæðingardeild Landspítalans eru konur
í áhættuhópum stór hluti þeirra kvenna
sem fæða þar börn sín. Það er hlutverk
okkar ljósmæðra að styðja verðandi
foreldra í gegnum fæðinguna á þann
hátt að reynsla þeirra verði eins góð
og hægt er miðað við ástand þeirra
og aðstæður. Rannsóknir hafa einmitt
sýnt að sá stuðningur, sem konan fær
frá sinni ljósmóður, hefur bein áhrif á
upplifun konunnar af fæðingunni.
Ljósmæður gegna mikilvægu hlutverki í
ÞANKASTRIK
LJÓSMÓÐURÞANKAR
Í þessum orðum mínum leiði ég hugann að þeim áhrifum sem við hvert
og eitt höfum í snertingu okkar bæði við fjölbreyttan hóp skjólstæðinga
heilbrigðiskerfisins og við samstarfsfólk okkar. Ég tel viðmót, framkomu og
viðhorf okkar skipta sköpum fyrir velferð skjólstæðinganna sem og velferð
hvers annars.
Þankastrik er fastur dálkur í blaðinu og höfundur hvers pistils stingur upp á þeim næsta. Í þankastriki gefst
hjúkrunarfræðingum færi á að tjá sig um ýmislegt sem varðar hjúkrun og er þeim hjartfólgið. Pistlarnir geta
fjallað um ákveðin málefni, sögur af kynnum við sjúklinga eða starfsfólk, eitthvað sem hefur orðið höfundum
til hugljómunar eða hvaðeina annað sem tengist starfinu og hugmyndafræði þess.