Morgunblaðið - 02.09.2015, Side 25

MINNINGAR 25
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 2. SEPTEMBER 2015
Ekki hefði mig
grunað fyrir rúmu
ári síðan þegar við
hjápuðum Erlu
frænku og Vali Páli
að flytja úr Víkurbakkanum að í
dag skuli ég kveðja þennan góða
vin.
Víkurbakkinn hafði verið
heimili þeirra í 40 ár og nú
skyldi minnkað við sig í nýlega
íbúð fyrir 65+ í Fróðenginu,
bæði tvö voru spennt yfir þessu
stóra skrefi en jafnframt leyndi
sér ekki eftisjá, að fara úr rúm-
góðu raðhúsi á tveimur á hæð-
um með sál í þriggja herbergja
íbúð.
Valur frændi, var hann kall-
aður af okkur systkinum þó
hann væri eiginlega ekki frændi
okkar heldur giftur Erlu Þórð-
ardóttur föðursystur okkar, en
okkur fannst einhvern veginn
hann alltaf vera frændi okkar
líka og hann var alveg sáttur við
það enda stór maður með stórt
hjarta, barngóður, glaðvær, orð-
heppinn og afskaplega ráðagóð-
ur.
Það má segja að vinskapur
okkar Vals hafi farið á annað
plan þegar ég gekk í Oddfellow-
regluna en þar var Valur á
heimavelli enda búinn að gegna
ábyrgðarstöðum innan reglunn-
ar í mörg ár. Það er ómetanlegt
að hafa átt Val að þessi ár sem
við vorum samferða í reglunni
og fæ ég aldrei fullþakkað ráð
hans, leiðbeiningar og eftirfylgni
við mig á þeim tíu árum.
Við sendum Erlu og fjölskyld-
unni okkar innilegustu samúða-
kveðjur.
Minning um góðan mann lifir.
Hver fögur dyggð í fari manns
er fyrst af rótum kærleikans.
Af kærleik sprottin auðmýkt er,
við aðra vægð og góðvild hver
og friðsemd hrein og hógvært geð
og hjartaprýði stilling með.
(Helgi Hálfdánarson)
Páll Fanndal og fölskylda.
Það kom myndarlegur hópur
frá Gagnfræðaskólanum við
Hringbraut í 1. bekk í Versl-
unarskólanum árið 1955. Þetta
var merkisár í sögu skólans, 50
ára afmælisár, og haldið upp á
það með ýmsum hætti. Þau sem
voru í þessum hópi voru flest
fædd 1940 og höfðu verið tvo
vetur í gagnfræðaskóla.
Í þessum hópi var Valur Páll,
hávaxinn, myndarlegur, hlýlegur
og glaðlegur með blik í auga og
fallegt bros.
Við skólasystkinin komumst
fljótt að því sem æ síðar að aug-
ljóst var að Valur var fé-
lagslyndur, jákvæður, samvisku-
samur og drenglyndur og lagði
ávallt gott til málanna. Hann bjó
með móður sinni, fósturföður og
systur á Kaplaskjólsvegi, var
dyggur Vesturbæingur og KR-
ingur af lífi og sál. Við tóku mót-
unarár okkar í Verslunarskól-
anum við Grundarstíg með
marglitum flokki eftirminnilegra
kennara sem okkur fannst
stundum hafa örlög okkar í
hendi sér. Svo voru málfundir
þar sem nær engar stúlkur tóku
til máls, dansæfingar í skólanum
þar sem opnað var milli tveggja
skólastofa og sumir vönguðu
undir ljúfum lögum. Líka árleg
Nemendamót þar sem nemend-
ur skemmtu sér prúðbúnir með
leikritum, leikfimisýningum,
hljóðfæraleik, söng eða öðru
efni, og jafnframt var Verslun-
Valur Páll
Þórðarson
✝ Valur PállÞórðarson
fæddist 6. febrúar
1940. Hann lést 20.
ágúst 2015. Útför
Vals Páls fór fram
28. ágúst 2015.
arskólablaðið gefið
út, skólablaðið Vilj-
inn kom oftar út og
var málgagn nem-
endafélagsins.
Þetta voru ljúf og
litrík æskuár og
flestir luku
Verslunarskólaprófi
eftir fjögur ár.
Nokkrir héldu
áfram í lærdóms-
deild sem svo var
nefnd og það gerði Valur sem
var prýðilegur námsmaður. Eft-
ir próf í 5. bekk greindist Valur
með berkla og var það reiðars-
lag. Hann lagðist inn á Vífils-
staði þar sem hann fór í lyfja-
meðferð en valdi síðan að fara í
aðgerð til að fjarlægja meinið.
Valur var því ekki með okkur
hinum í 6. bekk en sýndi mikla
seiglu og dug og las utan skóla á
Vífilsstöðum, lauk stúdentsprófi
um haustið og náði sér alveg eft-
ir þessi veikindi. Um svipað leyti
höfðu þau Erla kynnst og bund-
ust ung tryggðarböndum. Valur
vann ýmis störf að námi loknu.
Hann naut trausts og virðingar,
var vel kynntur og honum voru
falin ábyrgðarstörf. Valur hafði
góða bassarödd og naut þess að
syngja í karlakórnum Stefni.
Hann var virkur innan Odd-
fellow-reglunnar í um 40 ár en
þar var hann mikils metinn og
gegndi trúnaðarstörfum. Nú
höfum við, í stúdentsárgangin-
um 1961, hist reglulega, fyrst á
fimm ára fresti og síðan eftir 50
ára stúdentsafmælið mánaðar-
lega á veturna undanfarin ár
með mökum. Við höfum sótt
ýmsa menningarviðburði og
snætt saman hádegisverð, farið í
ferðalög og endurnýjað gömul
kynni. Þar hafa Valur og Erla
verið dugleg að mæta.
Á undanförnum mánuðum
þurfti Valur að glíma við erfið
veikindi sem gengu mjög nærri
honum. Hann var á batavegi er
hann lést skyndilega og óvænt.
Okkur bekkjarsystkinunum
var öllum hlýtt til Vals og þótti
vænt um hann, hann hafði góða
nærveru, var góður félagi. Hans
skarð verður ekki fyllt og hans
verður saknað í okkar hópi en
við sendum Erlu, börnum þeirra
og öðrum ástvinum innilegar
samúðarkveðjur. Blessuð sé
minning Vals Páls Þórðarsonar.
Fyrir hönd bekkjarsystkina
og maka,
Guðrún Agnarsdóttir.
Kveðja frá
Lúðrasveitinni Svani
Valur Páll Þórðarson var for-
maður Lúðrasveitarinnar Svans
á miklum breytingatímum.
Hann tók við sem formaður 1982
og gegndi því starfi til 1984. Val-
ur Páll kom til starfa með Svan-
inum sem foreldri en ekki hljóð-
færaleikari, og er annar tveggja
sem hefur afrekað það í sögu
Svansins.
Í þá daga voru í Svaninum
nær eingöngu unglingar og því
mikið uppeldishlutverk ásamt
formennskunni sem Valur Páll
leiddi af stakri prýði og lagði
góðan grunn að framtíð félags-
ins. Í formannstíð Vals Páls
lenti Svanurinn í miklum hrakn-
ingum með æfingarhúsnæði þar
sem flytja þurfti fimm sinnum
og meðal annars í fornfrægt
húsnæði að Fríkirkjuvegi 11.
Það, að leiða félagsstarf, getur
oft verið ærið verkefni og hvað
þá að takast á við risavaxið
verkefni eins og að tryggja æf-
ingaaðstöðu. Eftir að Valur Páll
lét af embætti var hann ötull
stuðningsmaður sveitarinnar og
með eindæmum duglegur að
mæta á tónleika. Félagar Svans-
ins minnast Vals Páls með þakk-
læti í huga fyrir allan þann
stuðning sem hann hefur sýnt
sveitinni í tæp 40 ár. Valur Páll
var sæmdur Gullmerki Svansins
fyrir ómetanlegt starf.
Svansfélagar votta fjölskyldu
Vals Páls dýpstu samúð.
F.h. Lúðrasveitarinnar Svans,
Jón Ingvar Bragason,
formaður.
Látinn er Valur Páll Þórð-
arson. Fráfall hans er ótíma-
bært og óvænt og er mikil sorg
kveðin að fjölskyldu hans og
hans mörgu vinum. Í gegnum
lífið kynnumst við fólki á ýmsa
lund og við mismunandi aðstæð-
ur. Óhjákvæmilega verða kynnin
mismikil og misáhrifarík og veit
ég þegar litið er til baka að
kynni mín við Val Pál eru ein af
þeim sem haft hafa mikil og eft-
irminnileg áhrif á mig og er svo
efalaust um marga aðra. Fyrstu
kynni áttu sér stað fyrir næstum
þrjátíu árum þegar ég gekk í
Oddfellowstúkuna Nr. 3, Hall-
veigu. Valur Páll var þar fyrir í
forystusveit, bæði aðsópsmikill
og verkadrjúgur, en um leið hlýr
og hugulsamur, ekki síst við
nýja bræður. Fengum við hjónin
að njóta vinsemdar hans og leið-
sagnar á nýjum slóðum og alla
tíð síðan og erum fyrir það
þakklát nú á kveðjustund.
Valur Páll var reglufastur og
mikill „prinsippmaður“. Hann
var fastur fyrir ef á þurfti að
halda en samvinnuþýður og
virkur vel í öllu samstarfi og
samvinnu. Hreinskiptinn og ein-
arður á alla lund, baráttuglaður
og við fátt hræddur. Verk hans
fyrir stúkuna og Oddfellowregl-
una voru mörg og unnin af sam-
viskusemi og dugnaði. Þá var
hann glaður á góðri stund og
góður félagi sem skilur eftir
margar góðar minningar úr
starfi, félagsstarfi, samveru-
stundum og ferðalögum. Ég á
Vali Páli margt að þakka í
stuðningi, leiðbeiningum og
samstarfi, sem aldrei bar
skugga á og mun sakna hans
góðu nærveru og vináttu.
Á kveðjustund vil ég hafa eft-
ir orðin snjöllu úr Hávamálum
sem eiga svo vel við :
Deyr fé,
deyja frændur,
deyr sjálfur ið sama;
en orðstír
deyr aldregi,
hveim er sér góðan getur.
Við Ólafía vottum Erlu og
fjölskyldunni allri dýpstu samúð
og biðjum þeim blessunar.
Einar Marinósson.
Elsku Valur Páll er allur.
Maðurinn með stóra faðminn,
hlýja viðmótið, útgeislunina,
dimmu röddina og hláturinn
sem smitaði gleði um allt.
Nöfnin Erla og Valur hafa
ætíð verið nefnd í sama vetfangi
á okkar heimili.
Einingin sem þau mynduðu
var sterk, traust og trygg og
mun ég og fjölskylda mín ætíð
vera þeim þakklát fyrir gest-
risni, vináttu, ráðagæsku og
ánægjulegar samverustundir.
Fallegir eiginleikar Vals Páls
endurspeglast, á sama hátt og
Erlu, í börnunum þeirra og öðr-
um afkomendum. Þessi einlægi
áhugi á fólki og velferð þess,
viska, tónelska, manngæska,
glaðlegt viðmót og dásamleg
faðmlög.
Fjölmargar samverustundir
höfum við rifjað upp að und-
anförnu og skipar Víkurbakkinn
stærstan sess þeirra staða sem
sá eftirminnilegasti. Það var svo
auðvelt að finnast maður vel-
kominn og spennandi fyrir
krakka að skottast upp og niður
„allar þessar“ hæðir í leikjum og
þörf fyrir hreyfingu á meðan
fullorðna fólkið fékk sér kaffi og
spjallaði. Einnig voru þau hjón
dugleg að heimsækja okkur
Helgu í Njarðvík og í Borgar-
fjörðinn og var þá gjarnan hleg-
ið mikið og þjóðmálin rædd.
Við munum sakna kærs mágs
og fjölskylduvinar en minningin
falleg og skær mun lifa í hjört-
um okkar um ókomin ár.
Elsku Erla, Jónína, Kristín,
Snorri, Eyrún og fjölskyldur.
Megið þið finna styrk á erfiðum
tímum.
Þórður Bergmann
Þórðarson og börn.
Í dag verður jarðsunginn
ömmubróðir minn Valur Páll
Þórðarson. Svo lengi sem ég
man eftir mér hef ég litið upp til
hans á allan mögulegan hátt.
Valur frændi var hávaxinn mað-
ur og sem strákur fannst mér
hann nánast risi að vexti. Með
háreysti sinni og smitandi háum
hlátri virkaði hann enn stærri
en hann í raun var.
Handtak hans var einnig svo
þétt að mér fannst ég hverfa inn
í lófa hans þegar við heilsuð-
umst.
Því kom mér mjög á óvart
þegar ég fékk hjá honum lánuð
kjólföt fyrir rúmum 12 árum síð-
an og í ljós kom að hans föt
smellpössuðu einnig á mig. En
auk þess að líta upp til hans í
bókstaflegum skilningi gerði ég
það einnig í eiginlegum skilningi
þessa orðatiltækis.
Þessi stóri maður var nefni-
lega einnig einstaklega ljúfur og
hreinlega geislaði af góð-
mennsku. Þessi jákvæða útgeisl-
un hans gerði það að verkum að
ég gekk ávallt ánægðari og glað-
ari í burt eftir samveru með
honum, hvort sem það var á fjöl-
skyldutengdum viðburðum eða
eftir spjall okkar tveggja á KR
leikjum. Þegar ég mætti á leiki í
Frostaskjóli var það vani minn
að horfa yfir stúkuna rétt fyrir
hálfleik til þess að geta hitt á
þennan góðlega, hjartahlýja
frænda minn í hálfleik, þó ekki
væri nema til að kasta á hann
kveðju.
Ég kveð hann Val með mikl-
um söknuði. Valur Páll var mér
mikil fyrirmynd og ég verð æv-
inlega þakklátur fyrir að hafa
fengið að þekkja þennan ein-
staka, einlæga og hjartahlýja
risa. Fjölskyldu hans sendi ég
innilegar samúðarkveðjur.
Eiríkur Atli Briem.
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
SÆMUNDUR ÓSKARSSON,
prófessor og rafmagnsverkfræðingur,
lést á gjörgæsludeild Landspítalans við
Hringbraut laugardaginn 22. ágúst.
Útför hans fer fram frá Grensáskirkju
föstudaginn 4. september kl. 13.
.
Óskar Sæmundsson, Arnheiður E. Sigurðardóttir,
Stefán Sæmundsson,
Örn Sæmundsson, Valery Belinda Sæmundsson,
Steinunn Sæmundsdóttir, Hans Óskar Isebarn,
Ása Hrönn Sæmundsd., Guðmundur Guðmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir,
tengdafaðir, afi og langafi,
GUÐMUNDUR JÓNSSON,
Mýrargötu 18,
fyrrum bóndi frá Túngarði,
lést á sjúkrahúsinu á Neskaupstað 22.
ágúst. Útförin hefur farið fram í kyrrþey
að ósk hins látna.
.
Esther Kristjánsdóttir,
Jón Guðmundsson, Ragnhildur Þórarinsdóttir
Valgeir K. Guðmundsson, Elísabet G. Birgisdóttir,
Friðjón Guðmundsson, Kristín H. Sveinbjörnsdóttir,
Kristín Ákadóttir,
María K. Guðmundsdóttir,
Guðni H. Guðmundsson, Inda B. Gunnarsdóttir,
Kristinn H. Jónsson, Hafdís Bjarnadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir
og afi,
PÁLL MAGNÚSSON
vélfræðingur,
lést sunnudaginn 30. ágúst.
.
Jóhanna Rögnvaldsdóttir,
Magni Þór Pálsson, Elísabet Arna Helgadóttir,
Ingvi Már Pálsson, Sigríður Kristín Birnudóttir,
og barnabörn.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ADELINE DAGMAR ANDERSEN,
andaðist á Vífilsstöðum 12. ágúst. Útförin
hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar
látnu.
.
Katrín Valgeirsdóttir,
Bragi Valgeirsson, Ana Maria Castro,
Ágúst Valgeirsson, Guðrún Þorsteinsdóttir,
barnabörn og langömmubarn.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og
amma,
HALLDÓRA ÓLAFSDÓTTIR,
áður Sjávargrund 15A,
Garðabæ,
lést á Hjúkrunarheimilinu Ísafold 31. ágúst.
Útförin fer fram frá Garðakirkju
miðvikudaginn 9. sept. kl. 15.
.
Emil G. Einarsson, Halla Þórisdóttir,
Ólöf H. Óladóttir, Ásgeir Mikkaelsson,
Halldór Ragnar, Heiðar Atli, Katrín Klara,
Gerður Dóra, Auður, Ásgeir Óli.
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi,
langafi og langalangafi,
KRISTJÁN V. KRISTJÁNSSON,
fv. rafveitustjóri á Eskifirði,
lést á dvalar- og hjúkrunarheimilinu
Hulduhlíð laugardaginn 29. ágúst.
Hann verður jarðsunginn frá Eskifjarðarkirkju
laugardaginn 5. september kl. 14.
.
Þórður Kr. Kristjánsson, Ásta Guðmundsdóttir,
Sigríður K. Sigurgeirsdóttir,
Páll E. Kristjánsson, Guðný K. Böðvarsdóttir,
Þórunn G. Kristjánsdóttir, Gunnar Jónsson,
Kristján Kristjánsson, Ingibjörg R. Ívarsdóttir.