Skólavarðan - 01.11.2010, Blaðsíða 12

12
Skólavarðan 5. tbl. 2010máLEfnI
„Það þarf ekki marga til að búa til flókin samskipti og skólar eru bæði
stórir og flóknir vinnustaðir,“ segir Jórunn Sörensen handleiðari. „Það
sem flækir málið er að fólk kemur gjarnan með sjálft sig í farteskinu í
vinnuna. Eitt af því sem er afskaplega mikilvægt fyrir starfsfólk, hvar
sem það vinnur, er að geta greint á milli starfs og einkalífs. Handleiðsla
er samningur milli handleiðara og eins eða fleiri um að vinna saman
þannig að sá eða þeir sem leita handleiðslunnar fái út úr henni það sem
þeir vilja.“
„Það er strangur tímarammi í þessum samningi,“ heldur Jórunn
áfram, „en algengt er að hver handleiðslutími sé fimmtíu mínútur þegar
einn er í handleiðslu. Tími í hóphandleiðslu er lengri. Meðal markmiða
handleiðslu er að þeir sem leita hennar öðlist öryggi sem starfsmenn, átti
sig til dæmis á því hvort þeir eru að vinna það starf sem þeir vilja vinna
og að þeim líði vel í starfi. Einnig að þeir hafi einhverjar bjargir þegar
eitthvað kemur upp á. Handleiðsla getur nýst kennurum mjög vel.“
Jórunn var í hópi átján einstaklinga sem útskrifuðust úr námi í fag-
handleiðslu og handleiðslutækni frá Endurmenntunarstofnun Háskóla
Íslands árið 2000. Hún var eini kennarinn í hópnum en handleiðarar
starfa á nú á mörgum ólíkum sviðum. Eftir útskrift stofnaði hópurinn
Handleiðslufélag Íslands og síðan þá hefur fjölgað í honum.
Handleiðslufélagið heldur úti heimasíðunni handleidsla.is sem veitir
allar upplýsingar um fagið.
Handleiðarinn reynir að vera spegill
„Í samningnum um handleiðslu er grundvallaratriði að mynda traust.
Við eigum ekki öll saman, ef svo væri yrðu til dæmis engir hjóna-
skilnaðir. Til að vel gangi er því frumskilyrði að handleiðari og sá sem
leitar handleiðslu geti unnið saman. Handleiðarinn reynir að vera
spegill fyrir þann sem leitar til hans. Það er markmið handleiðslu að
skólastjórinn eða kennarinn sem leitar handleiðslu finni sínar eigin
leiðir. Handleiðari byggir á styrk þeirra sem til hans leita. Handleiðslan
byggist á virkri hlustun. Þegar fólk segir frá heyrir það sjálft sig tala,
raðar hugsunum sínum og áttar sig þá betur á því sem það er raun-
verulega að segja og einnig út frá þeim viðbrögðum sem það fær frá
handleiðaranum. Ef handleiðsla er góð þá getur hún orðið mjög góð.“
Jórunn segir samninginn sem gerður er í upphafi vera mikilvægan.
Hann nær yfir tiltekinn tíma. „Fólk ákveður að hittast í nokkur skipti
á ákveðnu tímabili. Talað er um að hittast vikulega en annað er í boði.
Oft hittumst við tíu til tuttugu sinnum. Upplifun á einhverju atviki
sem einstaklingur lítur á sem vandamál getur verið ástæða þess að fólk
leitar handleiðslu en stundum kemur í ljós að einhver önnur ástæða
liggur að baki. Þá er markmiðið endurskoðað. Handleiðsla er ekki
spjall um daginn og veginn heldur skipulagt ferli.“
Texti og myndir: Haraldur Bjarnason
Jórunn Sörensen í garðinum heima
hjá sér í Kópavogi.
Handleiðsla á fullt erindi
við kennara og skólastjóra