Þjóðmál - 01.12.2012, Síða 28

Þjóðmál - 01.12.2012, Síða 28
 Þjóðmál VETUR 2012 27 Siðrof — „Anomie“ Hugtakið siðrof var upphaflega sett fram af franska félagsfræðingnum Émile Durkheim í riti hans um verka skipt- ingu í samfélaginu, De la division du travail social, sem kom út 1893 . Hann setti það reyndar einnig fram í öðru samhengi í riti sínu um sjálfsvíg, Le Suicide, sem kom út 1897 . Þar fjallar Durkheim um mismun- andi tíðni sjálfsvíga eftir kirkjudeildum og vísar þar til þess að siðbreytingunni fylgdi upplausnarástand þar sem aldagömlum við- horfum var hafnað án þess að í stað þeirra kæmu heildstæð viðhorf og siðareglur, sem hafa þó mótast frá siðbreytingunni til vorra daga (Durkheim, 1952/1897) . Þannig er siðrof hugtak sem vísar til • upp lausnar samfélags þar sem sam- heldni og hefð bundið skipulag, sér stak- lega það sem tengist viðmiðum og gild- um hefur veikst og við tekur lögleysa . Siðrof vísar til þjóðfélagsástands er • mynd ast þegar breytingar eru svo örar og þjóð félagsástandið, sem kemur í kjöl far ið, svo framandi að umgengnis- hættir og gildi, sem almenningur hefur alist upp við, glata samhenginu við hinn félagslega veruleika . Miklar þjóðfélagsbreytingar, hvort heldur vegna mikillar velmegunar, sem skapast af hagrænum orsökum, mikilli vinnu og greiðum aðgangi að auðlindum, eða vegna samdráttar í framleiðslu og verðfalls á framleiðslu og eignum, geta leitt til ástands þar sem lög og siðareglur eru ekki virt . Almennt viðurkenndar umgengnisreglur og venjur, norm, missa gildi og virðingu, og þeim er ekki fylgt, án þess að neitt komi í staðinn . Þetta leiðir til ástands þar sem siðrof ræður ríkjum og umgengnisreglur verða óljósar . Höfundur telur stofnanalegt siðrof (e . Institutional Anomie) verða þegar stofnanir samfélagsins, þ .e . stjórnvöld, eftirlitsaðilar og dómstólar, viðurkenna með beinum eða óbeinum hætti grundvallarbreytingar á lögskýringum, venjum og siðum, sem leiðir til upplaunar í samfélagi . Viðurkenning á grundvallarbreytingum getur orðið á ýmsa vegu: Með því að stofnanir beinlínis hafna • göml um og viðteknum gildum og venjum . Með því að stofnanir samfélagsins • niðurlægja og þagga niður í þeim sem telja að nýir siðir og venjur leiði til óæskilegrar hegðunar með ófyrir- sjáanlegum afleiðingum fyrir heildina . Með því að stofnanir viðurkenna nýjar • Vilhjálmur Bjarnason Siðrof og tímasetning þess
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97

x

Þjóðmál

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðmál
https://timarit.is/publication/1175

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.