Frón - 01.06.1944, Blaðsíða 55

Orðabelgur
Saga íslendinga. Fimmta bindi. Seytjánda öld. SamiS hefur Páll
Eggert Ólason. Rvík 1942.
Islenzk sagnaritun hefur fram aS þessu aS mestu leyti veriS
persónusaga og mannfræSi. 1 ævisögum einstakra manna, ættar-
tölum og öSrum líkum ritum hefur miklum fróSleik veriS safnaS,
en yfirlitsrit um líf þjóSarinnar á liSnum öldum eru sárafá, og
þá ekki nema um einstakar hliSar þjóSlífsins á skemmri
tímabilum. Pví mátti telja þaS til tíSinda þegar sú frétt barst
hingaS aS í ráSi væri aS gefa út sögu Islendinga í tíu bindum,
sem samin skyldi af færustu sagnariturum landsins.
AS því er hingaS hefur frétzt, eru nú komin út tvö bindi
þessa ritverks, 5. og 6. bindi, og hefur eitt eintak af 5. bindi
borizt hingaS til lands. MeS venjulegri atorku hefur Páll Eggert
Ólason orSiS fyrstur allra þeirra sem aS ritinu standa til aS
ljúka því hlutverki sem honum hefur veriS ætlaS. En kapp er
bezt meS forsjá, og aS loknum lestri bókarinnar verSur naumast
annaS sagt, en aS betra hefSi veriS aS útkoma hennar hefSi
dregizt enn um hríS, ef nokkur von hefSi veriS um aS hún hefSi
þá getaS orSiS meS öSru sniSi.
Bókinni er skipt í þrjá meginþætti: um stjórnhætti, um
menningu og menntir og um þjóShagi. Tveir fyrstu þættirnir
eru nokkurn veginn jafn fyrirferSarmiklir, um 200 bls. hvor, en
hinn síSasti um 50 bls. Um meginhluta bókarinnar, fyrstu þættina
tvo, er þaS skemmst aS segja, aS þar er hjakkaS í gömlu fari
íslenzkrar sagnaritunar: á þessum 400 bls. er aS heita má ekkert
Grannar vorir í vestri (niðurlag).
hefur veriS. Og viS þaS mega allir una vel aS þeir vakni sjálfir
til íhugunar um hagsmuni sína og framtíS.
Á einum fundi í félagi Grænlendinga voru menn látnir standa
UPP og skýra frá hvaS þeim hefSi þótt nýstárlegast aS sjá og
reyna er hingaS kom. Einn hafSi undrazt mest kurteisi afgreiSslu-
fólksins í búSunum. Annar nefndi til vetrarkuldann ...